อุบัติรักกลางไพร 3 (ตอน...ในใจ)

มันอาจจะเป็นสถานที่สำคัญทางจิตใจของเธออยู่ไม่น้อย จึงได้ทำให้เธอย้อนกลับไปที่นั้นอีกครั้ง

เขาจะไปตามเธอกลับมา และคราวนี้เขาจะไม่ยอมให้เธอพลัดพรากไปจากเขาอีกเป็นครั้งที่สามเด็ดขาด 

................

ไตรลักษณ์ถอนใจพรูอย่างโล่งอก รู้สึกเหมือนคนที่หลงอยู่ในป่าอันมืดมิดแล้วเดินมาพบแสงสว่างของทางออก นี่เขาโง่จริงๆที่มัวแต่ไปงมหาเธอจากที่อื่นโดยไม่นึกถึงแม่ประดน ทั้งๆที่มันเป็นที่ที่เธอกับเขาได้พบกันครั้งแรกและมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกันที่นั้น

.............

“พี่รักดาด้าไงครับ”

“คุณคิดว่าฉันควรเชื่อใช่ไหมคะ”

“อ้าว ก็ที่พี่สู้ตามมาถึงนี่แล้วก็ดูแลดาด้าเป็นอย่างดี นี้ยังไม่ใช่คำตอบที่ชัดเจนน่าเชื่อถืออีกเหรอ”

“แต่คุณก็เคยทิ้งฉันไป เคยทำเหมือนไม่รู้จักกันทั้งๆที่เคย...”

คำพูดที่เคยอัดแน่นอยู่ในใจของหญิงสาวพรั่งพรูออกมา 

“แล้วรู้ไหมว่าพี่ต้องฝืนใจตัวเองมากแค่ไหน”

“ฝืนใจ ทำไมต้องฝืนใจด้วยคะ”

“ก็ดาด้าไม่สนใจพี่เลย พี่ก็เลยอยากเรียกร้องความสนใจบ้าง”

“นั้นมันควรเป็นนิสัยของผู้หญิงนะคะ”

“ผู้ชายก็มีหัวใจเหมือนกันนะครับทูนหัว”

...............................

สวัสดีค่ะ

นี่เป็นตอนสุดท้ายของนิยายเรื่องนี้ซึ่งเป็นตอนจบบริบูรณ์แล้วนะคะ และก็จะมีฉบับรวมเล่มออกมาในเร็วๆนี้ด้วย หลายๆท่านอาจจะรู้สึกหงุดหงิดใจว่าไรท์เล่นอะไร ทำไมไม่เขียนให้จบแล้วค่อยเอามาลงทีเดียวเลย จะแบ่งเป็นตอนๆเพื่อ ?

ถ้าใครโกรธ ไรท์ก็ขอรับผิดในความคิด พิเรนทร์ของตัวเอง ไว้ตรงนี้ด้วยนะคะ 

ขอโทษด้วยที่ทำให้เสียอารมณ์เสียอรรถรถในการอ่าน

แต่ไรท์ก็ได้อธิบายไปในตอนที่สองแล้ว ว่าสาเหตุเพราะไรท์อยากลองเขียนเรื่องสั้นๆดูบ้าง แต่พอเขียนแล้วมันจบไม่ลง ก็เลยลากยาวมาแบบนี้

ไม่โกรธเค้านะเตง ยังไงๆก็ขอบคุณทุกๆท่านที่เป็นกำลังใจให้กับนักเขียนเล็กๆคนนี้ด้วยดีเสมอมานะคะ

เพ้อมาเยอะแล้ว พอๆ ไปอ่านนิยายกันดีกว่าเนอะๆๆ

ด้วยรักและขอบคุณจาก...ลภัสรินทร์

.........................

งานเขียนเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติกฎหมายลิขสิทธิ์ทุกประการ ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของงานเขียนเล่มนี้เพื่อนำออกเผยแพร่ไม่ว่างช่องทางใดก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์และถูกดำเนินคดีการตามกฎหมาย

หมายเหตุ :ที่ลงสถานะของนิยายว่า จบแล้ว นั้นคือหมายถึงว่านักเขียนได้เขียนนิยายเรื่องนี้จนจบแล้วและได้นำไปวางขายในรูปแบบของอีบุคเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ตรงนี้คือการนำมาลงให้ทดลองอ่านกันแค่บางส่วนเท่านั้น ซึ่งถ้าใครสนใจจะอ่านต่อจนจบก็ตามลิ้งค์ที่ได้นำมาลงไว้ให้ไปได้เลย หรือจะติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ กานติณัฎฐ,กันตินันท์ หรือเฟสบุค กันตินันท์,กานติณัฎฐ ก็ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจนะคะ