เมื่อฉันได้ย้อนกลับมาในยุค 60

ช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตสิ่งที่เธอเสียใจมากที่สุดก็คือ เธอเป็นแม่ที่ไม่ได้เรื่องเป็นภรรยาที่ไม่ดี เมื่อเธอได้ย้อนเวลากลับมาเกิดใหม่เป็นตัวเองอีกครั้งเธอจึงตั้งใจว่าจะแก้ไขทุกความผิดพลาดของตนเอง

'ชาติก่อนฉันเป็นคนโง่! แต่ชาตินี้ฉันตั้งใจว่าจะไม่โง่! แล้ว' หลี่เข่อชิงคิดพลางหันไปมองมู่ไป๋ที่ในยามนี้มีรอยยิ้มเล็กๆ ประดับอยู่ที่ริมฝีปาก พอรู้ว่าเธอกำลังมองเขาอยู่รอยยิ้มก็พลันจางหายไปแล้วกลายเป็นสีหน้าที่ดูเหมือนว่าจะมีความอึดอัดและขัดเขินขึ้นมาแทน ท่าทีเช่นนี้ของมู่ไป๋ทำให้หลี่เข่อชิงพลันยิ้มออกมา และคิดในใจว่าดูเหมือนว่ามู่ไป๋ตอนหนุ่มๆ จะสามารถอ่านสีหน้าได้ง่ายดายกว่าที่เธอจำได้ เป็นเช่นนี้ก็ดีเหมือนกันเพราะตอนนี้เธอตั้งใจเอาไว้แล้วว่าพ่อของลูกของเธอจะต้องเป็นเขาเท่านั้น

大家号

สวัสดีผู้อ่านทุกท่าน ขอบคุณที่ให้การสนับสนุน BigM00N นะคะ
นิยายแต่ละเรื่องจะอัพลงทุกวัน เปิดให้อ่านฟรี! หนึ่งวันจนกว่าจะจบ
ตอนจบขออนุญาตติดเหรียญนะคะ
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มอบให้
ผิดพลาดประการใดพร้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ

นิยายเรื่องนี้สร้างจากจินตนาการ ชื่อสถานที่ ตัวละครและเหตุการณ์หลายๆ อย่างล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียนที่ตั้งใจนำมาเขียนเพื่อสร้างความให้แก่บันเทิงแก่ผู้อ่านเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาจะพาดพิงถึงผู้ใดหรือลอกเลียนสถานการณ์ใดๆ มาทั้งสิ้น แนะนำว่าควรอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ขอบคุณมากค่ะ

ฝากกดติดตามเพจของไรท์ด้วยนะคะ

https://www.facebook.com/profile.php?id=61554348242962

ขอบคุณมากค่ะ