ขายพรมจรรย์

“มุกเก่าๆที่ได้ยินมาจนเบื่อ ความจริงมันก็แค่ข้ออ้างของคนประเภทเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ งานหนักไม่เอา งานเบาไม่สู้ แต่อยากได้เงินเยอะๆก็เลยยอมขายตัวขายศักดิ์ศรีของตัวเองเพราะความสิ้นคิดทางสมอง”

.......................

“มันเรื่องของฉัน”

เด็กสาวตอบเขาไปอย่างนั้น ใบหน้างามซีดเซียวและเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา

“ใช่ มันเรื่องของเธอ แต่มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนทำผิดรู้ไหม เหมือนกับว่าฉันไปฉุดเธอมาข่มขืนอย่างนั้นแหละ ทั้งๆที่เธอเข้ามาเสนอขายตัวให้ฉันเอง และฉันก็จ่ายเงินซื้อไปด้วยจำนวนเงินที่สูงมาก”

..................

งานเขียนเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติกฎหมายลิขสิทธิ์ทุกประการ ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของงานเขียนเรื่องนี้เพื่อนำออกเผยแพร่ไม่ว่างช่องทางใดก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์และถูกดำเนินคดีการตามกฎหมาย

หมายเหตุ :ที่ลงสถานะของนิยายว่า จบแล้ว นั้นคือหมายถึงว่านักเขียนได้เขียนนิยายเรื่องนี้จนจบแล้วและได้นำไปวางขายในรูปแบบของอีบุคเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ตรงนี้คือการนำมาลงให้ทดลองอ่านกันแค่บางส่วนเท่านั้น ซึ่งถ้าใครสนใจจะอ่านต่อจนจบก็ตามลิ้งค์ที่ได้นำมาลงไว้ให้ไปได้เลย หรือจะติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ กานติณัฎฐ,กันตินันท์ หรือเฟสบุ๊ค กันตินันท์,กานติณัฎฐ และหรือเฟสบุ๊ค ลภัสรินทร์ รวิยา นามปากกา ก็ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจนะคะ