เหยื่อรักริษยา
“แต่เขาไม่เคยเห็นน้ำขิงเป็นลูกเลยนะคะ และเขาก็ไม่เคยเห็นว่าแม่ก็เป็นเมียอีกคนหนึ่งของเขาด้วย”
“น้ำขิง”
“จริงๆนะคะแม่ หากเขาเห็นว่าแม่เป็นเมียและเห็นว่าน้ำขิงเป็นลูก เขาก็คงจะไม่ทำกับเราอย่างนี้”
“พอเถอะน้ำขิง พูดถึงพ่ออย่างนั้นมันบาปน่ะ”
น้ำอ้อยทำเสียงเข้มตำหนิ น้ำขิงจึงหันมาสบตากับผู้เป็นแม่ด้วยสายตาตัดพ้อ
“เราจะต้องทนอยู่ใต้บังคับของเขาอย่างนี้ไปอีกนานแค่ไหนคะแม่”
หญิงสาวถามเสียงขื่นและเมื่อน้ำอ้อยเห็นรอยแดงรูปฝ่ามืออยู่บนแก้มข้างหนึ่งของบุตรสาวก็ถึงกับอึ้งไป เธอเดาได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะเรื่องทำนองนี้เกิดขึ้นมานานพอๆกับอายุของน้ำขิงนั้นเอง
“น้ำขิง”
น้ำอ้อยเรียกบุตรสาวเสียงเบา แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาด้วยความเสียใจที่ตัวเองไม่เข้มแข็งพอที่จะพาลูกก้าวออกไปจากสถานการณ์ชีวิตในปัจจุบันนี้ได้
“แม่ น้ำขิงขอโทษ”
น้ำขิงเอ่ยขึ้นอย่างยอมจำนนเมื่อเห็นน้ำตาของมารดา ความอ่อนแอของมารดานั้นเองที่ทำให้เธอต้องทนอยู่อย่างนี้เรื่อยมา ทั้งที่ใจจริงแล้วอยากจะไปให้พ้นๆเสียตั้งนานแล้ว
“น้ำขิงไม่ผิดหรอกลูก น้ำขิงไม่ผิดเลย แม่เองต่างหากที่ผิด” น้ำอ้อยกล่าวพร้อมกับดึงร่างของบุตรสาวเข้ามากอดเอาไว้ อย่างไม่รู้เหมือนกันว่าจะจัดการกับชีวิตของตัวเองต่อไปอย่างไรดี
....................
แพรวรุ้งเกรี้ยวกราดพร้อมกับผลักน้ำขิงออกอย่างไม่ยอมรับการดูแลจากน้องสาวที่มีเลือดพ่อเดียวกัน
“คุณแพรี่ นี่คุณพูดอะไรคะ”
น้ำขิงงงเพราะยังไม่รู้ว่าตอนนี้เรื่องได้แดงไปถึงไหนแล้ว
“แกไม่ต้องมาดัดจริตทำใสซื่อ ตอนนี้คุณธวัชตรีเขารู้ความจริงแล้วว่าแกคือแพรวรุ้งตัวปลอม แกนังคนลวงโลกคือแกนังน้ำขิง ฉันต่างหากคือแพรวรุ้งตัวจริง”
แพรวรุ้งประกาศออกไปเมื่อตัดสินใจแล้วว่าหากตัวเองไม่สมหวัง น้ำขิงก็ไม่ควรจะได้อยู่เสวยสุขอีกต่อไป
“คุณแพรี่...”
น้ำขิงตกใจ ไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆแพรวรุ้งถึงได้พูดออกมาอย่างนั้น ทั้งๆที่สาเหตุที่ทำให้เธอต้องมาเป็นคนลวงโลกอย่างนี้ก็เพราะแพรวรุ้งนั้นเอง
“ตกใจมากหรือน้ำขิง ที่ฉันกระชากหน้ากากของแกออกมาได้”
แพรวรุ้งกล่าวอย่างเย้ยหยัน
“คุณแพรี่ คุณทำอย่างนี้ทำไม คุณทำเพื่ออะไร”
.........................................
งานเขียนเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติกฎหมายลิขสิทธิ์ทุกประการ ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของงานเขียนเล่มนี้เพื่อนำออกเผยแพร่ไม่ว่างช่องทางใดก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์และถูกดำเนินคดีการตามกฎหมาย
หมายเหตุ :ที่ลงสถานะของนิยายว่า จบแล้ว นั้นคือหมายถึงว่านักเขียนได้เขียนนิยายเรื่องนี้จนจบแล้วและได้นำไปวางขายในรูปแบบของอีบุคเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ตรงนี้คือการนำมาลงให้ทดลองอ่านกันแค่บางส่วนเท่านั้น ซึ่งถ้าใครสนใจจะอ่านต่อจนจบก็ตามลิ้งค์ที่ได้นำมาลงไว้ให้ไปได้เลย หรือจะติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ กานติณัฎฐ,กันตินันท์ หรือเฟสบุค กันตินันท์,กานติณัฎฐ ก็ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจนะคะ
สารบัญ
CONTENT
ตอนที่ 1 | อ่านฟรี |
3 ปีที่แล้ว
3,219
|
ตอนที่ 2 | อ่านฟรี |
3 ปีที่แล้ว
3,051
|
ตอนที่ 3 | อ่านฟรี |
3 ปีที่แล้ว
3,479
|
ตอนที่ 4 | อ่านฟรี |
3 ปีที่แล้ว
2,909
|
ตอนที่ 5 | อ่านฟรี |
3 ปีที่แล้ว
3,021
|
ตอนที่ 6 | อ่านฟรี |
3 ปีที่แล้ว
2,993
|
ตอนที่ 7 | อ่านฟรี |
3 ปีที่แล้ว
3,038
|
ตอนที่ 8 | อ่านฟรี |
3 ปีที่แล้ว
3,076
|
ตอนที่ 9 | อ่านฟรี |
3 ปีที่แล้ว
3,216
|
ตอนที่ 11 | อ่านฟรี |
3 ปีที่แล้ว
2,989
|
ตอนที่ 12 | อ่านฟรี |
3 ปีที่แล้ว
2,785
|
รายการรีวิว
REVIEW
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??