เรื่อง ดั่งหทัยภูผา
“ผลไม้ค่ะคุณท่านคุณแพร” ดวงใจแม่บ้านวัยหกสิบทีู่่ัาาตั้งแ่สาวๆเธอเห็น้าแก็นึกเอ็นดูเาะกิริยาารยาทเรียบร้อยเมื่อเห็นาและ้าแนั่งคุยกันู่ที่หลังบ้านก็รีบหาผลไม้เป็ของ่างาให้ทั้งสอง
“ุะคะป้าดวง” เ้าใบหน้าายิ้มุดวงใจัมือเีก็ใ้ส้อมิ้แตงโมิ้โตเ้าปาก่าชื่นใจเาะเธอำัอยากาผลไมู้่พอีแ่ก็ไม่กล้าเ่ปาบอกใ
“คราวหน้าถ้าหิวอะไรบอกป้าได้เลยะคะท้องต้องห้ามอดเี๋ยวะหงุดหงิดะคะ” ดวงใจมองออก่า้าแคงะหิวเาะาเ้าไปคำโตเสียขนาดนั้นแถมยังิ้ผลไม้เ้าปากไมุ่อีกต่างหาก
“ค่ะป้าดวง” ร่างาตอบกลับ้รอยยิ้มนึกุทุกที่เอ็นดูเธอหากดวงใจเอ่ยเช่นนี้แ้คราวหน้าเธอก็น่าะขอของาของชอบได้ง่ายหน่อยโดยไม่ต้องเกรงใจเท่าไรนัก
“อ้าวนั่นะไปไหนล่ะตาภู” าเห็นหลานชายเธอเดินาหาแ่งตัวเต็มยศเซ็ทผมเนี้ยบคงไม่พ้นะออกไปข้างนอกเช่นเคย
“มีนัดัเพื่อนครับคุณย่า...อ่อ..คืนนี้ฉันกลับดึกเธอไม่ต้องรอฉันะนอนได้เลย” ูาหันาบอกัร่างาี่เอาแ่นั่งาผลไม้ไมุ่ปาก
“ได้ยังไงล่ะวันนี้หนูแพรต้องนอนที่นี่คืนแรกแกะหนีเมียแกไปไหน” าโพร่งตัดบทหลังจบประโยคของเป็หลานชายทันที
“แพรนอนได้ค่ะคุณย่าคุณภูไปเถอะค่ะคงอยากะเจอเพื่อนใช่มั้ยคะไปู่ที่เชียงใหม่ตั้งหลายวันแ้” ้าแรีบเคี้ยวเจ้าแตงโมให้หมดปากรีบบอกัา่าเธอนอนได้และใหู้านั้นไปหาเพื่อนได้เลยเธอไม่มีปัญหาในการนอนเียวู่แ้
“เจอเพื่อนจริงๆใช่มั้ย” าอยากะตี้าแเสียจริงที่ดูะไม่ทันสามีตัวเองเลยจริงๆในเมื่อเจ้าตัวภรรยาเค้าไม่ห้ามเธอก็หมดหน้าที่ะห้ามได้แ่ย้ำอีกครั้ง่าที่หลานชายบอก่าไปหาเพื่อนมใช่เพื่อนจริงๆใช่หรือไม่
“ครับคุณย่าถ้าผมะไปที่อื่นผมไม่บอกคุณย่าหรอกครับ” ูายกยิ้มเบาๆเจ้าเล่ห์ที่คุณย่าของเขานั้นะระแวงไปเสียทุกครั้งที่เขาออกข้างนอก
“เรานี่ะอย่าให้มันดึกากนักล่ะ” มือหญิงชรายกาฟาดต้นแขนหลานชายใบหน้าเน้นเขี้ยวเน้นฟันที่ถูกยอกย้อน
“คุณแพรไม่ห้ามคุณภูล่ะคะ” ดวงใจแปลกใจไม่น้อยัอาการของ้าแที่ดูะไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยที่สามีเจ้าตัวะไปเที่ยวกลางคืน
“ก็คุณภูเค้าแค่อยากไปเจอเพื่อนแพรไม่ห้ามหรอกค่ะป้าดวง” หญิงสาวส่ายหัวเบาๆเธอไม่ใช่ใจร้ายใจดำที่ห้ามูาเพียงเาะะไปเที่ยวกลางคืนัเพื่อน
“ย่าถามเราจริงๆะหนูแพรไม่ิ่าตาภูะไปหาผู้หญิง้าหรือไง” าขยายความคำถามของดวงใจเธอเองก็อยากะรู้เหมือนกัน่า้าแนั้นิ่าไรถึงได้ปล่อยใหู้าออกไปแบบนั้นทั้งที่เธอเองก็ยังไม่มั่นใจ่าหลานเธอะไปหาเพื่อนจริงๆ่าที่ปาก่าเลย
“ถ้าเค้าะไปหาผู้หญิงเค้าะบอก่าไปหาเพื่อนทำไมล่ะคะคุณย่าอีก่าแพรก็ไม่ใช่ที่คุณภูรัก้” ้าแเชื่อใจูาเป็ที่สุดไม่มีอะไรที่เธอต้องไม่เชื่อเาะเขาไม่จำเป็ต้องโกหกเธอในเมื่อเธอและเขาไ่ไ้มีความรู้สึกแบบชู้สาว
“ถึงไม่ใช่แ่เราก็แ่งงานมีลูก้กันคาท้องู่่านี้หากวันนึงลูกเกิดาะต้องเห็นพ่อตัวเองไปหาผู้หญิงอื่นะรู้สึกยังไง” ามองหลานสะใภ้ของเธอ้สายตาเอ็นดูไม่รู้เลย่าพิกุลนั้นเลี้ยงหลานายังไงถึงได้จิตใจีแี้ แ่ยังไงเธอก็ะยอมให้้าแนั้นิแี้ต่อไปไ่ไ้ในเมื่อาูาะต้องเป็ผู้นำัและตัว่าที่ีให้แ่ลูกที่ำัะเกิดา
“ลูกก็ะต้องเสียใจแ้แพรก็ะต้องเสียใจที่ลูกเสียใจแ่ถ้าบอกให้คุณภูห้ามยุ่งัผู้หญิงอื่นแพรคงทำไมได้ค่ะเาะผู้หญิงของคุณภูาก่อนแพรถ้าให้พวกเค้าเลิกกันทั้งที่ยังรักกันแพรทำแบบนั้นไ่ไ้ค่ะคุณย่า” ้าแเงียบไปครู่หนึ่งเธอลองิตามที่าพูดแ้ค่อยๆเอ่ยออกา่าพินิจพิเคราะห์ไม่นานสายตาที่ไม่รู้สึกอะไรก็เริ่มก็ะไหววูบเาะิไม่ตกเสียแ้
“อืมๆ..ย่า่าเี๋ยวย่าคุยัตาภูเองะีก่า” ามองหน้าัดวงใจ้ท่าทาง่ใเห็น่าเธอะให้สองผัวเมียกันเองะไ่ไ้แ้คงต้องื่ืเ้าช่วย้าในาเรื่อง
........................................
เจ้าชู้่าูาะต้องุ้อะไระ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??