เรื่อง Thunder God Emperor จักรพรรดิอัสนีเทพเจ้า
ภาคี่2 ี่94 เทวรูปาปฐพีากาย
์ชายั้แห่งาาัเว่ยซางเริ่มี่ัครุ่นคิดเพิ่มเพิ่มพละกำลังของตนให้สาาถี่ัสังหารเฟิงอี้ได้พวกเขาใช้พลังสมองไปถึงจุดสูงสุดก็ัลองเี่
“พลังของเรายังมิเพียงพอเ้าน้องบัดซบเ้ากล้าี่ัเี่กับข้าืไม่?”์ชายใหญ่แห่งาาัเว่ยซางถาม์ชายเล็กผู้เป็นน้องของตน
“?…เี่อันใดของเ้าื?”์ชายเล็กแห่งาาัเว่ยซางขมวดคิ้วและสงสัยในความเี่ี่พี่ชายของตนบอก
“ก็เทวรูปาปฐพีากายยังไงล่ะ…”์ชายใหญ่แห่งาาัเว่ยซางเอ่ยมา้เสียงเรียบ
“…นะ ี่เ้า! บ้าไปแล้วืไร?”์ชายเล็กแห่งาาัเว่ยซางมิอยากัเชื่อในความคิดของพี่ชายตนคนผู้ี้ับ้าโดยแท้!
“แล้วเ้าัทำิำ? หากิำเ้าก็มิรอดอยู่ดี”์ชายใหญ่แห่งาาัเว่ยซางนั้นมิได้มองโลกในแง่ดีนักเมื่อมองูความทรงพลังของเฟิงอี้ัต้องทำให้พวกเขาสิ้นชีวิตลงแน่ๆหากมิสาาถสังหารเฟิงอี้ลงได้
เพราะเมื่อใดการต่อสู้ของแม่ทัพเบ่งเบียนมาเป็นสนับสนุนพวกเขาแล้วล่ะก็นั่นก็หมายถึงพวกตนัีพลังต่อสู้มากขึ้นแต่ทว่าก็หมายความว่าศัตรูก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นไปอีกถึงตอนนั้นหัวของพวกเขาคงต้องหลุดจากบ่าแล้ว!
“ชิ! เางั้นก็ไ้าลองเี่กันู!”เมื่อ์ชายั้ตกลงกันได้พวกเขาก็มิรอช้าอยู่ทำการควบคุมเทวรูปาปฐพีให้มายืนเคียงข้างกันก่อนี่ัยื่นมืไปประกบกัน
สิ่งี้อยู่ภายใต้ครรลองดวงเนตรของเฟิงอี้ทั้งหมดแต่ทว่าเฟิงอี้มิได้ขัดขวางแต่เป็นอารมณ์ี่รอูเรื่องแปลกใหม่ี่ั้ัแสดงใหู้เสียมาก่า
…
“…รู้สึกเหมือนัยังมิหมดลูกเล่นงั้นรึ? เี่ฉุนเ้าถอยไปห่างๆรอูอยู่ไกลๆหน่อยก็แล้วกันนะ"เฟิงอี้เอ่ยกับเี่ฉุนเพราะเขารู้ว่าลูกเล่นของเด็กน้อยั้นั้นัต้องทำให้ทรงพลังขึ้นอย่างแน่นอนและดังนั้นแล้วเี่ฉุนคงมิสาาถเป็นคู่มือของัได้อีก
ถ้าอยู่ในี่ตรงี้ต่อไปเห็นี่ก็คงักลายเป็นตัวถ่วงแข้งถ่วงขาก็เท่านั้นเอง
อ๊าววว!
เี่ฉุนคำรามรับและัใั้ัก็ถอยกลับไปไกลยังภูเขาี่เคยอยู่กับเฟิงอี้มาก่อนซึ่งัไกลจากสนามรบอยู่พอสมควรแต่ก็ยังเคลื่อนี่ไปถึงในมิกี่วินาที!
ร่างกายของเี่ฉุนนั้นก็รวดเร็วดุจเส้นสายอัสนีเป็นอย่างยิ่ง!
ฟู้ม!
หลังจากี่มือของั้์ชายแห่งาาัเว่ยซางเข้ามาประกบกันัก็ทำให้เกิดเสียงดังฟูมฟามขึ้นและนั่นก็ีออร่าปราณธาตุปฐพียิ่งสำแดงเดชกลิ่นอายทรงพลังยิ่งขึ้นพร้อมทั้งกลิ่นอายทำลายล้างี่ยิ่งใหญ่ก็ระเบิดมา
หากใช้จมูกสูดดมกลิ่นก็ัได้กลิ่นดินธาตุปฐพีนั้นโชยมาซึ่งก็มิค่อยัเข้ากับประสาทรับกลิ่นของุ์สักเท่าไหร่นัก
อ๊าก!
์ชายั้ี่กำลังประกบมือกันอยู่นั้นจู่ๆก็กรีดร้องาาวกับเจ็บปวดและร่างกายของพวกเขาก็เริ่มี่ัแปรเปลี่ยนไปเป็นเหมือนโคลนหนืดี่กำลังเข้าากันมองูแล้วให้ความรู้สึกประหลาดและน่าสยดสยองยิ่ง
ฟุ! ฟุ! ฟุ!
นอกจากร่างของ์ชายั้แห่งาาัเว่ยวางัแปรสภาพเป็นเหมือนกับโคลนแล้วเทวรูปาปฐพีก็กลายเป็นโคลนเฉกเช่นเดียวกัน
และร่างของเทวรูปาปฐพีก็เริ่มี่ัูดกลืนกันและกันเหมือนกับต้องการี่ัหลอมรวมกันให้จงได้!
“สิ่งี้คือการากายของธาตุปฐพีงั้นื? ใ้ามิเาจริงๆ”เฟิงอี้มองูแล้ววิจารมาอย่างมิได้แปลกใจเท่าไหร่นักเพราะในสวรรค์และโลกี้ัีอันใดี่คนอย่างเขามิเคยเห็นมาก่อน?
ซึ่งก็คงีแต่เรื่องของตัวตนี่เหนือ่าระดับเทพไปนั่นแหละี่เขามิเข้าใจและพบเห็นัตรงๆ
“การากายนั้นแบบี้นั้นัีความเี่สูงมากนักพวกเ้าทุ่มเทกันมากถึงเพียงี้คงัรับรู้ถึงชะตากรรมของตนเองเมื่อต้องกลายมาเป็นศัตรูของข้า? …หึหึ”เฟิงอี้ยิ้มมาอย่างชั่วร้ายเขามิได้ัเวทนาการดิ้นรนของั้เลยแม้แต่น้อยเพราะหา่าเป็นเขาี่อ่อนแอ่าก็คงัต้องพยายามดินรนแบบี้แทนและมิีทางี่ศัตรูัมาไว้ชีวิตศัตรู!
ัีแต่ดับชีวิตเพื่อเลิกแล้วต่อกันเท่านั้นคือความยุติธรรม!
ัเป็นความยุติธรรมของโลกธาตุี้!
ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นี่ัได้ไปต่อ!
ผู้เห็นแก่ตัวและทำทุกสิ่งเพื่อรอดเท่านั้นี่ได้ไปต่อ!
ัมิีความเมตตาี่แท้จริงสำหรับโลกแห่งพลังอำนาจของผู้ฝึกตน!
หากัตามหาความเมตตาและความยุติธรรมเ้าต้องไปตามหาี่โลกของคนธรรมดาๆี่ไร้ซึ่งพลังฝึกตนเสียแล้วล่ะ!
เพราะี่นั่นถึงัสาาถใช้ความเมตตาได้!
ซึ่งนั้นก็เพราะคนธรรมดานั้นพึ่งพาอาศัยกันให้เป็นพลัง!
แต่สำหรับผู้ฝึกตนแล้วนั้นีแต่เรื่องของผลประโยชน์ร่วมกันและความเสียสละี่ัสาาถทำให้ตนพอัีโอกาสรอดไปได้!
ซึ่งอันี่จริงแม้นเฟิงอี้และสหายของเขาูเหมือนัร่วมเป็นร่วมตายเหมือนใช้หัวใจดวงเดียวกันก็ยังมินับว่าเป็นสหายแท้ร้อยส่วนหรอกเพราะพวกเขานั้นมิีทางเลือกเมื่อได้สนับสนุนเฟิงอี้แล้ว
พวกเขาจึงได้หวังว่าสักวันเฟิงอี้อาจัเข้าถึงธรรมอันเป็นของเหนือสำนึกและก็ได้แต่หวังว่าเมื่อถึงวันนั้นการชุบชีวิตพวกเขาก็คงัมิใ่เรื่องยาก!
ดังนั้นแล้วัก็คือผลประโยชน์ร่วมี่ซับซ้อนของผู้ฝึกตนนั่นเองแต่อย่างน้อยๆสิ่งี้ก็พอกลายเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจของพวกเขาไว้ให้เดินต่อไปในเส้นทางอันโหดร้ายี้ต่อไปได้…
และก็คงพอัเรียกได้เต็มปา่าเป็นสหายกัน…(เส้นทางี้ช่างซับซ้อนจริงๆ…)
ึ! ึ!
จู่ๆัใั้เทวรูปาปฐพีี่กำลังหลอมรวมากันัก็เริ่มก่อตัวสูงขึ้นเรื่อยๆจนราวกับับดบังทุกิ่!
คลื้น!
คลื่นลมหอบพัดกระจายไปทั่วรัศีอันแข็งแกร่งของธาตุปฐพีก็แผ่ไปไกลหลายร้อยกิโลเมตรทำให้ทุกชีวิตต้องหวาดหวั่นและพรั่นพรึง!
ัปรากฏเป็นเทวรูปาปฐพีี่สูง่าร้อยเมตร!
ักำลังยืนอยู่อย่างสงบแต่ทว่าองอาจดุจเทพเ้า!
“ปะ…ปีศาจ!”เหล่าทหารต่างกลายเป็นตื่นตะลึงยิ่งขึ้นไปอีกและหวาดกลัวในเทวรูปาปฐพีี่ใหญ่โตี้
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! ำเ็! เทวรูปาปฐพีากาย! ้พลังี้ข้าัสาาถี้ทุกิ่ให้แราญ!”คราวี้มิใ่แค่รูปร่างของเทวรูปาปฐพีี่ใหญ่โตขึ้นเท่านั้นแต่ทว่าักลับสาาถพูดมาได้ดุจดังกับุ์และแสดงอารมณ์มาเหมือนกับสิ่งีชีวิตได้อีก้!
การเคลื่อนไหวของันั้นกลายเป็นลึกล้ำเหมือนกับร่างกายของุ์จริงๆมิีผิด!
เทวรูปาปฐพีแสยะยิ้มมาเมื่อเอ่ยจบซึ่งเผยให้เห็นฟันอันแหลมคมดุจดั่งฟันของฉลามขนาดใหญ่ยิ่ง่าแขนของุ์ได้อย่างชัดเจน! ฟันแ่ะซี่ัแทบัเ่าัของุ์เลย้ซ้ำ!
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า เ้าเ่านักใ่ืไม่? มาูกันว่าตอนี้เ้าัยังเ่าเช่นเคยืเปล่า?”เทวรูปาปฐพีเอ่ยมา้รอยยิ้มี่น่าสยดสยองัใั้แขนาาี่เพิ่มมากขึ้น่าเดิมูเหมือนตอนี้ัีถึง 40 แขนเสียแล้วก็ขยับและฟาดาหาเฟิงอี้ราวกับี้มดปลวก!
ขนาดของฝ่ามือและแขนของัก็เพิ่มขนาดใหญ่โตขึ้นมามาก่าเดิมเป็นอย่างยิ่งทำให้เหมือนกับภูเขาขนาดย่อมี่หล่นาทับเฟิงอี้ก็มิปานในตอนี้!
“มดปลวกี่มิเจียมตัว…”เฟิงอี้เอ่ยมาอย่างเย็นชาและมองูฝ่ามือขนาดยักษ์ี่กำลังตกาหาตนเองอย่างรวดเร็ว!
จบ…ตัดจบ! ;)
โปรดติดตามตอนต่อไป…
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??