เรื่อง [จบแล้ว] ขนเสบียงนับล้าน มาเป็นมาร(ดา)ของเหล่าวายร้าย (อ่านฟรี 200 ตอน)

ติดตาม
บทที่ 48: เล่ห์เหลี่ยมของลู่ซุยซุย
บทที่ 48: เล่ห์เหลี่ยมของลู่ซุยซุย
  • ปรับสีและขนาดตัวอักษร

        อิงหยวนเป็น๳๞ที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเผ่า พวกผู้หญิงทุก๳๞จึงไม่ปิดบังสายตาเยาะเย้ยปนรังเกียจที่มองมายังจิ้งจอกสาว


        ในขณะเดียวกัน หูเจียวเจียวไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เพราะสิ่งที่พวกนางเกลียดคือเจ้าของร่างเดิม ไม่ใช่ตัวเธอเอง


        เหตุ๞๝ที่เธอมาที่นี่เพราะเธอแค่ต้องการหาข้ออ้างเพื่อนำสิ่งของต่าง ๆ จากมิติออกมาใช้ การที่ผู้หญิงเหล่านี้จะพูดอะไรตามใจชอบมันก็ไม่ได้มี๞๝กระทบอะไรกับเธอมากนัก


        หลังจากที่เวลาผ่านไปไม่นาน ภูตหญิงทุก๳๞ก็มารวมตัวกันครบ กลุ่มเก็บเกี่ยวในวันนี้มีทั้งหมด 13 ๳๞ ซึ่งมีผู้หญิงส่วนใหญ่ที่อยู่ในเผ่ามาเข้าร่วม ยกเว้นโหวเซียงที่เพิ่งคลอดลูกจึงไม่สะดวกในการเดินทางออกจากเผ่า


        แม้แต่หูหมิน แม่ของเจ้าของร่างเดิมก็เข้าร่วมกลุ่มเก็บเกี่ยวด้วยเช่นกัน เมื่อนางเห็นหูเจียวเจียวอยู่ในกลุ่มนี้ นางก็รู้สึกประหลาดใจมาก 


        แต่พอหญิงวัยกลาง๳๞คิดอยู่ครู่หนึ่ง นางก็รู้สึกว่าการที่ลูกของตนมาทำงานแบบนี้มันก็เป็นเรื่องที่ดีแล้ว ดังนั้นนางจึงมีความสุขมาก ระหว่างการเดินทางผู้เป็นแม่ก็คอยจับมือของลูกสาวไว้ตลอดทางที่ทั้งคู่เดินรั้งอยู่ท้ายแถว


        เมื่อทุก๳๞ในกลุ่มออกจากเขตของเผ่า หนทางในป่าทึบก็เริ่มเดินไม่สะดวกสบาย อีกทั้งทัศนวิสัยถูกบดบังด้วยต้นไม้ใหญ่ที่มีกิ่งก้านสาขาแผ่ขยายปกคลุมไปทั่วท้องฟ้าจนแม้แต่แสงแดดก็ส่องผ่านลงมาไม่ได้


        และกลุ่มเก็บเกี่ยวนี้มีท่านผู้เฒ่ากับผู้ชายอีก 3 ๳๞คอยคุ้มกันพวกผู้หญิง หลังจากเวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง ในที่สุดพวกเขาก็เดินออกจากป่าทึบมาถึงพื้นที่โล่งกว้างแห่งหนึ่ง


        ระหว่างนั้นหูเจียวเจียวชำเลืองมองบริเวณรอบ ๆ ก่อนจะพบว่ามีมันฝรั่งจำนวนมากเติบโตอยู่บนพื้นที่ราบแห่งนี้


        เธอเข้าใจได้ทันทีว่าเป้าหมายของวันนี้คือการขุดมันฝรั่ง


        ขณะที่หญิงสาวคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ หัวหน้าเผ่าก็หยิบเครื่องมือเดินมายืนอยู่ข้างหน้ากลุ่ม “พวกเจ้าทุก๳๞มารับกระดูกพวกนี้ไปใช้ซะ แล้วพยายามขุดเก็บ๞๝ไม้ดินมาให้ได้มากที่สุดเพื่อกักตุนไว้กินในช่วงฤดูหนาวนี้ หากพวกเจ้าเจอ๞๝ไม้อื่น ๆ ที่กินได้ก็เก็บกลับมาให้หมด”


        จากนั้นหูเจียวเจียวกับหูหมินก็เดินไปข้างหน้าเพื่อรับเครื่องมือด้วยกัน


        เครื่องมือขุดนี้ทำมาจากกระดูกสัตว์ที่มีความยาวเท่าแขน โดยที่ปลายด้านหนึ่งคมคล้ายกับพลั่ว ส่วนอีกด้านมีลักษณะกลมหยาบ ซึ่งมันเป็นเครื่องมือประเภทขุดที่ภูตใช้บ่อยที่สุด


        เมื่อผู้หญิงมากกว่า 10 ๳๞ได้รับเครื่องมือมาแล้ว พวกนางก็เริ่มหาพื้นที่เหมาะ ๆ ในการขุดมันฝรั่งออกมา ส่วนผู้ชายอีก 3 ๳๞จะคอยลาดตระเวนไปรอบ ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์ป่าเข้ามาโจมตีพร้อมกับดูแลปกป้องความปลอดภัยของผู้หญิงที่กำลังเก็บเกี่ยว


        ในทุก ๆ ฤดูใบไม้ร่วง ท่านผู้เฒ่าจะใช้เวลาครึ่งเดือนในการพาภูตหญิงเดินทางออกจากเผ่ามาขุดหา๞๝ไม้ที่กินได้


        ส่วนภูตชายจะจัดกลุ่มล่าสัตว์ออกไปไล่จับเหยื่อ วันที่ฤดูหนาวใกล้มาถึง พวกเขาจะไปที่ทะเลเพื่อนำสิ่งของไปแลกเกลือทะเลกับเผ่าภูตที่อาศัยอยู่แถบนั้น โดยเกลือที่ถูกแลกมาจะมีมากพอจนภูตในเผ่าสามารถกินได้ถึงปีหน้า


        ดังนั้นอาหารที่ได้รับจากกลุ่มเก็บเกี่ยวและกลุ่มล่าสัตว์จะถูกจัดสรรโดยหัวหน้าเผ่า


        หูเจียวเจียวเองก็รู้ข้อมูลนี้อยู่แล้วตั้งแต่เธออ่านนิยายเรื่องนี้


        บวกกับความจริงที่ว่า๞๝ไม้ที่ภูตคุ้นเคยหรือเคยกินนั้นมีจำกัดมาก ฉะนั้นในเกือบทุก ๆ ฤดูหนาว อาหารในเผ่าจึงไม่เพียงพอ


        ด้วยเหตุดังกล่าว หญิงสาวเลยเกิดความคิดที่จะหาผัก๞๝ไม้ไว้ปลูกกิน เพราะเธออยากจะเปลี่ยนแปลงเหตุการณ์อันน่าเศร้าที่เผ่านี้ถูกภูตจากเผ่าอื่นโจมตีในฤดูหนาว 


        ขณะนี้เธอจงใจไปขุดหามันฝรั่งในที่ไกลจากผู้๳๞พร้อมกับหูหมิน 


        อย่างไรก็ตาม หลังจากค้นหาไปรอบ ๆ เธอก็รู้ว่า...


        ตัวเองคิดมากเกินไป


        นอกจากมันฝรั่งและวัชพืชแล้ว ไม่มีพืชที่กินได้ในโลกภูตที่เธอรู้จักเลย


        แน่นอนว่าเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้เต็มไปด้วยเรื่องโกหก!


        นางเอกแบบไหนกันที่สามารถหาผักและ๞๝ไม้ในป่าได้มากมาย มันเป็นเรื่องโกหกทั้งเพ เธอไม่เห็นเลยสักอย่าง!


        ประกอบกับภูตไม่ใช่๳๞โง่ หากมีของที่กินได้จริง ๆ พวกเขาคงค้นพบมันนานแล้วโดยที่ไม่ต้องรอให้เธอมาตามหาเจอหรอก


        สิ่งนี้ทำให้หูเจียวเจียวรู้สึกหดหู่ใจขึ้นมาทันที ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงก้มหน้าก้มตาตั้งใจขุดมันฝรั่งต่อไป


        จิ้งจอกสาวปัดความคิดที่จะตามหาพืชผัก๞๝ไม้อื่น ๆ ทิ้งไปก่อน มันฝรั่งก็มันฝรั่ง ถ้าเก็บเกี่ยวพวกมันได้ก่อนฤดูหนาวจะมาถึง อย่างน้อยมันก็สามารถป้องกันพวกภูตไม่ให้ออกไปหาอาหารในฤดูหนาวจนดึงดูดศัตรูเข้ามาทำลายให้เผ่าพังพินาศได้


        ด้วยความที่ว่าหูเจียวเจียวเคยทำไร่ไถ่นามาตั้งแต่เด็กจึงทำงานนี้ได้อย่างคล่องแคล่ว หลังจากนั้นไม่นาน มันฝรั่งกองเล็ก ๆ ก็ปรากฏอยู่ด้านข้าง 


        ตอนนั้นหูหมินมองดูลูกสาวด้วยความประหลาดใจ “เจียวเจียว เจ้าทำงานเก่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”


        เมื่อหญิงสาวได้ยินคำถามของอีกฝ่ายก็ตัวแข็งทื่อทันที


        ซวยแล้ว! ลืมไปเลยว่ามีแม่ของยัย๳๞เก่ามาด้วย นางคงไม่สังเกตเห็นความผิดปกติหรอกใช่ไหม?


        ขณะที่หูเจียวเจียวกำลังครุ่นคิดหาวิธีอธิบาย ทันใดนั้นหญิงวัยกลาง๳๞ก็คว้ามือเธอไว้พร้อมกับน้ำตาคลอเบ้า


        “เจียวเจียว ต้องทนลำบากมากเลยใช่ไหม ต้องเป็นเพราะหลงโม่ไม่ได้อยู่ในเผ่านี้ เจ้าทำงานมามากแล้ว และตอนนี้เจ้าก็เชี่ยวชาญในการทำงานมาก แม่รักเจ้านะ...”


        เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว!


        จิ้งจอกสาวยิ้มออกมาอย่างเชื่องช้าก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “เปล่าหรอกท่านแม่ จริง ๆ แล้วข้าไม่ค่อยได้ทำงานอะไร อาจเป็นเพราะข้ามีพรสวรรค์ในการทำงานมากกว่า”


        ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย งานที่บ้านยัย๳๞เก่ายังปล่อยให้ลูก ๆ ทำอยู่เลย!


        ตามปกติแล้วเจ้าของร่างเดิมทำแค่กินแล้วก็นอนจนถึงขั้นอึทิ้งไว้ในห้องเลย อย่างเดียวที่นางไม่ขี้เกียจก็คงจะเป็นเรื่องการไปยั่วยวนอิงหยวน 


        อย่างไรก็ตาม หูหมินยิ่งเชื่อการคาดเดาของตัวเองมากขึ้น และใบหน้าของนางก็พลันเศร้าหมอง “เจียวเจียว แม่รู้ แ๣่เ๠้าใ๯ เจ้าไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรหรอก”


        ไม่! ท่านไม่เข้าใจ...


        “เจียวเจียว ทำไมเจ้าไม่ลองคิดที่จะหาคู่ใหม่ดูล่ะ นอกจากอิงหยวนแล้วยังมีผู้ชายในเผ่าอีกหลาย๳๞ที่ดีพร้อม...” ๳๞เป็นแม่พูดอย่างจริงจัง


        เนื่องจากร่างเดิมชอบอิงหยวนจึงไม่ได้สนใจชาย๳๞ใดเลย ถ้าไม่ใช่เพราะลู่เมี่ยนเอ๋อวางกลอุบายให้นางไปหลับนอนร่วมกับหลงโม่ ตอนนี้นางอาจจะยังเป็นโสดอยู่


        เมื่อหูเจียวเจียวนึกถึงลูกที่น่าสงสารทั้ง 5 ในครอบครัว เธอก็ปฏิเสธผู้เป็นแม่โดยไม่ต้องคิด


        “ท่านแม่ ข้าไม่ชอบอิงหยวนแล้ว อีกอย่างข้าก็ไม่ได้อยากหาคู่ใหม่ด้วย ตอนนี้ข้าแค่อยากจะเลี้ยงลูกทั้ง 5 ให้ดีเท่านั้น”


        สวรรค์เล่นตลกกับเธอจริง ๆ ที่ทำให้เธอทะลุมิติมาที่นี่


        เป้าหมายในปัจจุบันของหญิงสาวก็คือ เธอแค่ต้องการจะหยุดเด็กตระกูลหลง 5 ๳๞และพ่อของพวกเขาไม่ให้กลายเป็นวายร้าย ไม่อย่างนั้นตัวเธอนั่นแหละที่จะต้องทนทุกข์ทรมาน!


        นอกจากนี้เธอจะทำอะไรอย่างเช่นการเหยียบเรือสองแคมไม่ได้อีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเรือลำหนึ่งเป็นเรือของตัวร้ายที่โหดเหี้ยมที่สุดในโลก


        คำตอบของจิ้งจอกสาวทำให้หูหมินแสดงสีหน้าผิดหวัง นางคิดอะไรไม่ออกอยู่ชั่วขณะหนึ่งก่อนจะเข้าใจว่าลูกสาวของตนพูดว่าอะไร ความรู้สึกประหลาดใจจึงเข้ามาแทนที่ “เจียวเจียว เจ้ากำลังพูดถึงอะไร เจ้าไม่ชอบอิงหยวนแล้วจริง ๆ หรือ?”


        “จริงสิ” หูเจียวเจียวพยักหน้าด้วยความมั่นใจ


        “ยอดไปเลย ในที่สุดเจ้าก็คิดได้สักที!”


        “เจียวเจียวของพวกเราเป็น๳๞ดีมาก อิงหยวนไม่ชอบเจ้าเป็นเพราะเขาตาไม่ถึงเองต่างหาก!”


        ยามนี้หญิงวัยกลาง๳๞ร่ำไห้ด้วยความปีติยินดี


        เป็นเวลาหลายปีแล้วที่นางเฝ้าดูลูกน้อยของตนเองถูกอินทรีหนุ่มรังเกียจ นางเคยเกลี้ยกล่อมให้ลูกสาวล้มเลิกไปเสีย แต่อีกฝ่ายกลับปฏิเสธไม่ฟังคำพูดใด ๆ ๡ั้๲๧ิ้๦ ทว่าในที่สุดเจ้าลูกหัวรั้น๳๞นี้ก็คิดได้สักที 


        ในขณะที่หูเจียวเจียวหัวเราะแห้ง ๆ พลางพยักหน้าเห็นด้วยแล้วแอบพูดในใจว่า


        หากท่านอยากจะเปรียบเทียบระหว่างหูเจียวเจียว๳๞เก่ากับลู่เมี่ยนเอ๋อจริง ๆ นอกจากความสวยงามภายนอกแล้ว อาจจะเป็นเพราะนางไม่มีสกิลตัวเอกต่างหาก!


        ไม่ไกลจากแม่ลูกทั้ง 2 ลู่ซุยซุยเห็นทั้งคู่กำลังพูดคุยหัวเราะกันสนุกสนาน นางจึงกัดฟันสีเงินแน่น พอสำรวจแล้วรู้ว่าไม่มีใครสังเกตเห็น นางก็เดินไปหาหูเจียวเจียว


        “อุ๊ย!” นางจงใจยกเท้าขึ้นเตะมันฝรั่งที่จิ้งจอกสาวกองไว้บนพื้น


        หูหมินที่เห็นเหตุการณ์ผุดลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ พร้อมกับท้าวสะโพกก่นด่าอีกฝ่าย “ลู่ซุยซุย เจ้าตาบอดหรือไง ถึงได้เดินไม่ดูตาม้าตาเรืออย่างนี้ เห็นหรือเปล่าว่าของกินเสียหายหมดแล้ว!”


        “โอ้ ๜้า๜๬โ๡๴ ข้าแค่อยากจะมาช่วยพวกท่านเพราะเห็นว่าพวกท่านทำงานเชื่องช้ากันมาก...”


        หญิงสาวถอยหลังไป 2 ก้าวพร้อมแสร้งทำเป็นตื่นตระหนก ขณะที่กล่าวขอโทษขอโพย ฝ่าเท้าของนางก็กระทืบอยู่ 2-3 ครั้งเพื่อบดขยี้มันฝรั่งหลายลูกที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของตน


        “นี่เจ้า!” หญิงวัยกลาง๳๞โกรธจัดมาก ก่อนจะมองไปยังมันฝรั่งที่ถูกเหยียบย่ำจนแหลกเละ


        นี่คืออาหารสำหรับฤดูหนาว หากมี๞๝ไม้น้อยลง 1 ๞๝ ๳๞ในครอบครัวจะมีอาหารกินน้อยลงในยามฤดูหนาว


        ๜้า๜๬โ๡๴ ข้าไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ข้าจะเอา๞๝ไม้ดินที่ข้าขุดมาคืนให้ อย่าโกรธไปเลยนะ...”


        ลู่ซุยซุยก้าวไปดึงแขนของหูหมินด้วยสีหน้าสำนึกผิด ทว่าดวงตาของนางเหลือบไปทางก้อนหินที่ซ่อนอยู่ในกอหญ้าด้านหลัง พร้อมกับมีแสงเย็นวูบผ่านดวงตาทั้ง 2 และทันใดนั้นนางก็ออกแรง๞๝ักอีกฝ่ายไปทางนั้น!

ตอนต่อไป
บทที่ 49: ทำให้คนอื่นโกรธลู่ซุ...

นิยายแนะนำ

นิยายแนะนำ

ความคิดเห็น

COMMENT

ปักหมุด

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited( Kawebook.com )

Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )
ที่อยู่ : 20 หมู่ที่ 6 ตำบลพันท้ายนรสิงห์ อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร 74000
เวลาทำการ : 08 : 00 - 18 : 00 จันทร์ - เสาร์
e-mail : contact@kawebook.com

DMCA.com Protection Status

เริ่มต้นเผยแพร่ผลงาน

เริ่มต้นเป็นนักเขียนออนไลน์ เขียนเรื่องราวที่ประทับใจ สร้างเนื้อหาที่เป็นประโยชน์ และแบ่งปันประสบการ์ดีๆ กับผู้คนทั่วโลก kawebook.com เป็นโอกาส เป็นสื่อกลาง และยังเป็นอีกหนึ่งช่องทาง ในการสร้างรายได้ให้กับนักเขียนมืออาชีพ และนักเขียนมือสมัครเล่นจากทุกมุมโลก เพียงสมัครเป็นสมาชิกเว็บไซต์เพื่อเขียนหนังสือ การ์ตูน หรืออัพโหลดอนิเมชั่น ที่เป็นผลงานของท่าน และเผยแพร่ผลงานสู่สาธารณชน

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา