เรื่อง Thunder God Emperor จักรพรรดิอัสนีเทพเจ้า

ตอนที่42 ๵๵๠๽า๠โลก๸ิ๺ิลึกลับ

๮๫ึ๹!

เฟิงอี้พริ้วกายลงมากจากหลังของเสี่ยวฉุนในตอนนี้เฟิงอี้ก็ฟื้นฟูร่างกายที่มีรอยฟกช้ำและบาดแผลเล็กๆน้อยๆจนสมานกันแล้ว

ส่วนลมปราณเองก็ฟื้นกลับมาส่วนหนึ่งแล้วเช่นกันเฟิงอี้เลิกสนใจเกี่ยวกับเสี่ยวฉุนและหมีคมปฐพีเพราะว่าจำเป็นต้องฟื้นฟูลมปราณของตนดังนั้นแล้วเฟิงอี้จึงเอาผลึกสวรรรค์ออกมาจากแหวนค่ายกล๸ิ๺ิซึ่งผลึกสวรรค์เหล่านี้ก็เป็นสมบัติของตำหนักใหญ่ทั้งหน้านั่นเองเฟิงอี้เข้าไปในตำหนักทั้งห้ามันก็มีอยู่ทั้งห้าตำหนัก

ดังนั้นเฟิงอี้ก็มีผลึกสวรรค์อยู่ค่อนข้างมากเลยทีเดียวพลังสวรรค์ที่อยู่ในธรรมชาตินั้นไม่บริสุทธิ์เพียงพอต่อการฟื้นฟูลมปราณในเวลาอันสั่นอย่างแน่นอนเพราะว่าเฟิงอี้นั้นต้องกลั่นกรองมันอย่างปราณีตเช่นนั้นแล้วผลึกสวรรค์ก็เป็นตัวช่วยที่ดีมากอันหนึ่งในการเพิ่มความเร็วในการฟื้นฟูลมปราณ

โฮก!

เสี่ยวฉุนพลันเคลื่อนกายอย่างคล่องแคล่วว่องไวเส้นสายอัสนีสีทองกระจายออกมาจากร่างของมันราวกับสายธารก็มิปานเสี่ยวฉุนลงมือภายในชั่วพริบตานั้นอุ้งถ้าของมันตะปบลงมาจากอากาศด้วยความเร็วที่น่าอัศจรรย์

เปรี้ยง!

และเสียงอัสนีที่ฟาดลงมายังพื้นปฐพีก็ดังขึ้นมันคือคลื่นของคมเล็บที่แฝงเร้นพลังอัสนีสีทองอันเฉียบคมพุ่งทะยานออกไปในชั่วพริบตา

มันมิได้เป็นเหมือนคลื่นกระบี่อัสนีแยกสวรรค์ที่เฟิงอี้ปลดปล่อยออกมาเพราะคลื่นคมเล็บอัสนีแยกสวรรค์ลอกเลียนแบบที่เสี่ยวฉุนปลดปล่อยออกมานั้นมีถึงสี่คลื่นคมเล็บอัสนีแยกสวรรค์ลอกเลี่ยนแบบ

แม้ว่าอานุภาพของมันจักมิได้เทียบเท่ากับวิชากระบี่อัสนีแยกสวรรค์ของเฟิงอี้ที่ผสานจิตกระบี่เข้าไปด้วยแต่ทว่ามันก็ยังคงรุนแรงจนน่าหวาดหวั่น

โฮก!

หมีคมปฐพีคำรามโหยหวนอย่างเจ็บปวดเพราะตอนนี้มันถูกคลื่นคมเล็บอัสนีแยกสวรรค์ลอกเลียนแบบของเสี่ยวฉุนตัดผ่านจนร่างกายขาดออกเป็นหลายส่วน

วืด!

แต่ทว่าหมีคมปฐพีหาได้สิ้นชีพไม่ร่างกายของมันนั้นแปลกประหลาดราวกับว่าเป็นโคลนตมฉับพลันก็ผสานเข้ากันดังเดิมแต่ทว่าขนาดของมันเล็กลงอย่างเห็นได้ชัด

ฮืด!

เสี่ยวฉุนมองดูหมีคมปฐพีที่คืนรูปร่างเดิมมันก็ส่งเสียงฮึดฮัดมิพอใจออกมาช่างเป็นตัวที่ตายยากเสียจริง!

เปรี้ยง!

แต่ทว่าเสี่ยวฉุนหาได้ปราณีไม่?

มันสำแดงการโจมตีของมันอีกครั้งคลื่นคมเล็บอัสนีสีทองอันเฉียบคมสี่สายพุ่งพรวดตรงไปยังร่างหมีคมปฐพีที่คืนร่าง

โฮก!

หมีคมปฐพีเองก็มิได้อยู่เฉยรอรับการโจมตีฉับพลันนั้นมันฟาดอุ้งเท้าไปเบื้องหน้าอย่างรวดเร็วคลื่นพลังอันเฉียบคมแผ่กระจายกลิ่นอายมิธรรมดาออกมา

มันเป็นคลื่นคมเล็บสีน้ำตาลเข้มถึงสี่สายพุ่งเข้าปะทะกันกับคลื่นคมเล็บอัสนีสีทองของเสี่ยวฉุน!

แก๊ก! ๶๫ื้๦! ๶๫ื้๦!

คลื่นพลังทั้งสองเข้าโรมรันกันอย่างมิมีใครยอมใครแต่ทว่ามินานคลื่นคมเล็บอัสนีสีทองของเสี่ยวฉุนก็เป็นฝ่ายชนะมันพุ่งพรวดไปยังร่างของหมีคมปฐพีอย่างไร้ปราณี

ฉึก! ตูม!

ร่างของหมีคมปฐพีถูกตัดออกเป็นชิ้นๆอีกคราและคลื่นพลังที่เหลืออยู่ยังไปกระทบกับต้นไม้ด้านหลังจนหักโค้นลงมาราวกับถูกสัตว์อสูรที่มีร่างกายแข็งแกร่งและทรงพลังพุ่งชนด้วยความเร็วอันน่าหวาดหวั่น

…

การต่อสู้ของเสี่ยวฉุนกับหมีคมปฐพีผ่านไปได้ราวๆครู่หนึ่งเฟิงอี้ก็ลืมตาขึ้นจากสมาธิเพราะในตอนนี้ฟื้นฟูลมปราณได้ค่อนข้างมากแล้ว

“พอได้แล้วเสี่ยวฉุน”เฟิงอี้กวาดครรลองสายตาไปอย่างเรียบเฉยมองไปยังหมีคมปฐพีอย่างไร้อารมณ์ในตอนนี้หมีคมปฐพีน่าอนาถยิ่งนักจากตัวที่สูงใหญ่มิต่างจากเสี่ยวฉุนมากเท่าไหร่บัดนี้ตัวของมันเหลือขนาดเท่ากับขาข้างเดียวของเสี่ยวฉุนเท่านั้น

มันแทบจักมิมีพลังต่อสู้เหลืออยู่แล้วแม้ว่าตอนนี้มันจักยังมีชีวิตอยู่ก็ตาม

หมีคมปฐพีนั้นยิ่งมันถูกโจมตีด้วยการโจมตีที่รุนแรงพอเท่าไหร่ตัวของมันก็จักมีขนาดเล็กลงเรื่อยๆจนตายไปในที่สุดเมื่อมันตัวเล็กเหลือขนาดเท่าๆกับแตงโมลูกหนึ่ง

เฟิงอี้ก็มิได้ต้องการจักสังหารมันจึงได้บอกเสี่ยวฉุนให้หยุดมือเพราะหมีคมปฐพีมันจู่โจมเข้าอย่างไร้สติปัญญาและอีกอย่างในตอนนี้มันก็ไร้กำลังรบแล้วและถ้าเกิดสังหารมันไปก็ไร้ประโยชน์ตัวมันหาประโยชน์ใดๆมิได้เลย…

นอกเสียจากว่าจักเอาไปลากเกวียนแต่ทว่าเฟิงอี้ก็มิได้สนใจจักรับหมีคมปฐพีไว้เพื่อไปลากเกวียนให้อยู่ดีเพราะเฟิงอี้มีเสี่ยวฉุนที่ดีกว่าเป็นไหนๆอยู่แล้ว

“อีกมินานวิชานะจังงังก็จักคลายแล้วรีบไปกันเถอะ”เฟิงอี้เอ่ยขึ้นพร้อมกับพริ้วกายขึ้นไปบนหลังของเสี่ยวฉุนวิชานะจังงังนั้นมันใช้พลังจิตวิญญาณในการสำแดงเดชถ้าหากเฟิงอี้อยู่ในสภาพวิญญาณสมบูรณ์เหมือนดั่งตอนเป็นจักรพรรดิสวรรค์รับลองได้เลยว่าหากเฟิงอี้มิคิดที่จักคลายวิชานะจังงังภายในเร็ววันเห็นที่พวกคนกลุ่มนั้นจักต้องถูกสะกดอยู่อย่างนั้นเป็นปีอย่างแน่นอน!

สวบ! สวบ!

เสี่ยวฉุนเคลื่อนกายไปด้วยความรวดเร็วในตอนนี้สัมผัสของเฟิงอี้ก็พอจักสามารถสำแดงออกมาได้บ้างแล้วจึงสามารถตรวจสอบว่าอสรพิษเนตรมายาอยู่แถวนี้หรือไม่อีกแรงเพราะถึงอย่างไรอสรพิษเนตรมายาก็เชี่ยวชาญด้านการลวงตาดังนั้นเสี่ยวฉุนอาจจักหลงกลของมันได้

หลังจากที่เคลื่อนกายมาได้หลายสิบนาทีเกือบจักชั่วโมงหนึ่งเฟิงอี้ก็พบกับแท่นบูชาค่ายกลเคลื่อนย้ายฉับพลันนั้นเฟิงอี้ก็มิรีรอเฟิงอี้และเสี่ยวฉุนก้าวขึ้นไปบนแท่นบูชาในทันที

วิ้ง!

ทันใดนั้นพลังงานค่ายกลก็เข้ามาโอบล้อมตัวของเฟิงอี้และเสี่ยวฉุนฉับพลันนั้นจึงนำพาร่างของทั้งสองหายไป…

จบ…โปรดติดตามตอนต่อไป…