ท่านอดีตสามีข้าผิดไปแล้ว

เสียงกรีดร้องด้วยความสิ้นหวังดังออกมาจากห้องเล็กในเรือนที่ใกล้ผุพังท้ายจวนตระกูลซ่ง

ดวงตาปูดโปนของเถียนสวี่ หลันจ้องมองเดรัจฉานมนุษย์ทั้งห้า ที่กำลังย่ำยีร่างกายของนางด้วยดวงตาแดงก่ำ

ตอนนี้นางสิ้นไร้เรี่ยวแรงที่จะขัดขืนอีกต่อไปแล้ว

กว่าสองปีที่ถูกขังเอาไว้ในห้องที่เล็กแคบและเหม็นอับแห่งนี้ กว่าสองปีที่นางถูกทรมานและย่ำยีจากบุรุษมากหน้าหลายตา

พวกที่มีจิตใจวิปริตชมชอบร่างกายที่พิการของสตรี ต่างก็จ่ายเงินให้สามีนางเพื่อที่จะได้สำเร็จความใคร่ กับร่างกายที่ไร้แขนขาของเถียนสวี่หลัน

นางเคียดแค้นและชิงชังแต่กลับไม่สามารถทำสิ่งใดได้

ตอนนี้นางสำนึกผิดแล้วต่อกรรมที่นางกระทำเอาไว้กับอดีตสามี

หากสามารถย้อนเวลากลับไปได้ นางจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับพวกเขาอีก

ขอให้นักอ่านทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการเสพนิยายนะคะ

เพราะนิยายทุกเรื่อง ชื่อเมืองและตัวละคร

ล้วนแต่งขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียน

ไม่ได้อ้างอิงมาจากประวัติศาตร์ใด

ขอบคุณนักอ่านที่น่ารักที่ยังคงติดตามผลนิยาย 

ของ Zuey มาโดยตลอด

อ่านจบแล้วอย่าลืมกดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจ

ในการสร้างผลงานต่อไปของไรท์ด้วยน๊า

ขอบพระคุณมากค่ะ