สวีเหมยลี่ เกิดใหม่ครั้งนี้ข้าจะต้องรอด

เฟียส…หญิงสาวลูกครึ่งไทย-อเมริกา ปีนี้เธออายุยี่สิบปี อาศัยอยู่ต่างจังหวัดกับผู้เป็นยาย ส่วนแม่และพ่อของเธอหลังจากที่หย่าขาดจากกันก็ไปมีครอบครัวใหม่ แม่ของเธอมีสามีใหม่เป็นชาวดูไบ ส่วนพ่อของเธอก็แต่งงานใหม่ใช้ชีวิตกับครอบครัวใหม่อยู่ที่อเมริกา

ชีวิตที่เติบโตมากับยายที่เป็นคนเลี้ยงดูมาตามลำพังนั้นไม่ได้ลำบาก เพราะทั้งแม่และพ่อต่างก็ส่งเสียเลี้ยงดูเธอมาตลอด เพียงแต่พวกเขาไม่ได้มาหาเธอ ทุกเดือนก็จะเพียงแค่ส่งเงินมาให้เธอเท่านั้น ตั้งแต่อายุห้าขวบจนถึงตอนนี้เฟียสได้เจอหน้าแม่ของเธอนับครั้งได้เลย ส่วนพ่อของเธอนะหรือ? เธอแค่ได้คุยได้เห็นหน้าผ่านวิดีโอคอลเท่านั้นล่ะ

แม้ชีวิตจะไม่ได้ลำบาก อยากได้อะไรก็ได้ ได้เรียนในโรงเรียนเอกชนชื่อดังและค่าเทอมหลักแสนต่อเทอมจนตอนนี้ได้เข้ามหาลัยปีสามแล้ว คนอื่นต่างอิจฉาชีวิตที่สุขสบายของเธอ แต่เธอกลับไม่มีความสุขเพราะความสุขที่เธออยากได้นั้นคือการได้อยู่กับพ่อแม่พร้อมหน้าเหมือนตอนเด็กๆ

แต่…เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องเพ้อฝันเท่านั้น!!

แม้ยายจะเลี้ยงดูเธอมาด้วยความรักมากแค่ไหน แต่เฟียสก็ยังอยากจะได้ความรักจากพ่อกับแม่บ้าง ไม่ใช่ความรับผิดชอบต่อเธอดังที่ผ่านมาตลอดหลายปี จนกระทั่งยายที่รักเธอมากที่สุดได้ตายจากไปด้วยโรคร้าย ชีวิตของเฟียสก็เหมือนจะเคว้งคว้างจนเธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร? หลังจากจบงานศพของยาย แม่ของเธอก็โอนเงินเข้าบัญชีให้ห้าล้านและกลับดูไบไป!

และเพราะแบบนี้ เธอจึงเริ่มมองหาความสุขจากการกินเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนของเธอ เธอเริ่มไม่สนใจเรื่องเรียนตั้งแต่เริ่มเข้ามหาลัย แม้จะไม่ได้ทิ้งการเรียนแต่ก็ไม่ได้ตั้งใจเหมือนที่ผ่านมา

เมื่อตอนสอบเข้ามหาวิทยาลัยเธอสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยเอกชนอันดับหนึ่งของประเทศได้ แต่กลับไม่มีคนมาแสดงความยินดี ชีวิตที่เหมือนอยู่ตัวคนเดียวแบบนี้ยิ่งทำให้เธอไม่สนใจอะไรมากนัก ที่ยังเรียนอยู่นี้ก็เพราะคำสั่งสอนของยายที่คอยพร่ำบอกว่าการเรียนนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญ อย่าได้ทิ้งการศึกษาเล่าเรียนเป็นอันขาด!

"ยัยเฟียส! คืนนี้ไปนั่งกินเบียร์ชิวๆที่ร้าน 'สุราเมาเพลิน' กัน ฉันนัดกับพวกยัยฝนเอาไว้แล้ว สามทุ่มเจอกันที่ร้าน!" แก้วตารีบเดินมากอดคอเพื่อนรักอย่างอารมณ์ดีก่อนจะบอกเวลานัดหมาย

"รู้แล้วน่า ยัยแก้วโทรมาบอกแล้ว แกรีบๆไปได้แล้ว โน่นน่ะ…แฟนมารับแล้ว" เฟียสตอบกลับอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะพยักพเยิดหน้าไปทางแฟนหนุ่มของเพื่อน

"โอ้!! ถ้างั้นฉันไปก่อนนะ จุ๊บ!!" พูดจบก็จุ๊บแก้มเพื่อนแล้วก็รีบเดินไปหาแฟนหนุ่มทันที

ยืนมองตามหลังเพื่อนก่อนจะหันหลังเดินกลับไปที่รถสปอร์ตคันหรูที่พ่อของเธอพึ่งซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อสามเดือนที่แล้วขับกลับคอนโดที่แม่ของเธอซื้อให้ตอนที่รู้ว่าเธอสอบเข้าที่มหาวิทยาลัยนี้ได้

รถสปอร์ตคันหรูสีแดงเคลื่อนมาจอดที่หน้าร้าน 'สุราเมาเพลิน' หญิงสาวในเดรสเข้ารูปสีดำ รองเท้าส้นสูงเข้าชุด หน้าตาสวยที่บ่งบอกว่าเธอเป็นลูกครึ่งเด่นชัดก้าวลงจากรถท่ามกลางสายตาของคนในร้านและนอกร้านที่พึ่งมาถึงต่างก็มองมาด้วยความสนใจ

นี่เป็นครั้งแรกที่เฟียสมาที่ร้านนี้ เพราะปกดีเพื่อนๆของเธอจะนัดกันไปดื่มที่ผับชื่อดังมากกว่า ดวงตาสวยคมกวาดตามองหาเพื่อนจนเจอก่อนจะก้าวเท้าเดินไปที่โต๊ะของเพื่อนที่มีเพื่อนๆของเธอนั่งรออยู่ก่อนแล้ว

"แหม๋!! เดินสวยเฉิดฉายเกินหน้าเกินตาเพื่อนมาแต่ไกลอีกแล้วนะยะ เป็นแบบนี้ผู้ชายที่ไหนจะตกถึงท้องพวกฉันกันล่ะ ชิส์!…หมัั่นใส้จนตาแทบไหม้" แก้วตาพูดหยอกล้อเพื่อนอย่างสนิทสนมเหมือนทุกครั้ง

"อิจฉาไปเถอะย่ะ! เอาให้ตาติดไฟได้เลยยิ่งดี" เฟียสพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับเดินไปนั่งเก้าอี้ข้างๆแก้วตาที่ยังว่างอยู่

ตอนนี้ลูกค้าในร้านเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ เฟียสนั่งดื่มชนแก้วกับเพื่อนๆจนเริ่มมึนๆ ผู้ชายโต๊ะข้างๆก็เริ่มมาขอชนแก้วกับเธอและเพื่อนๆ บรรยากาศในร้านเหล้าก็เป็นเช่นนี้ ซึ่งเธอเองก็ชินชาแล้วเพราะเริ่มเที่ยวแบบนี้ตั้งแต่อายุสิบสิบแปดสิบเก้า แต่ถึงจะชอบเที่ยวแต่เธอก็ไม่เคยควงผู้ชายคนไหนออกจากผับหรือสถานเริงรมย์มาก่อนหรอกนะ!

ระหว่างที่ทุกคนกำลังสนุกสนานโยกตัวไปตามจังหวะดนตรี อีกฝั่งหนึ่งของร้านก็เสียงดังเอะอะโวยวายขึ้น ทำให้ทุกคนในร้านรู้กันว่าลูกค้าทางนั้นกำลังมีเรื่องทะเลาะวิวาทกัน!

เฟียสและเพื่อนๆของเธอรีบลุกออกจากที่โต๊ะและกำลังจะเดินไปหลบที่มุมหนึ่งของร้านเพราะกลัวจะโดนลูกหลงจากการทะเลาะกันของกลุ่มผู้ชายพวกนั้น

"ปัง!!!!"

อนิจจา!! เฟียสที่กำลังจะก้าวเท้าเดินตามเพื่อนๆไปกับชะงักตาเบิกค้าง เธอมองเพื่อนๆที่ต่างก็หันมามองเธอด้วยความตกใจ

กรี๊ดดดดดดด!!

"ยัยเฟียสสส!!!" แก้วตาร้องตะโกนเรียกชื่่อเพื่อนสุดเสียงด้วยความตระหนก จากนั้นก็รีบวิ่งออกตัวมาก่อนเพื่อนคนอื่นๆรับร่างที่ล้มลงไปของเฟียส

เหตุการณ์หลังจากนั้นเฟียสไม่ได้รับรู้อะไรอีกแล้ว เธอโดนยิงจากด้านหลังทะลุหัวใจก่อนจะสิ้นใจตายไปในอ้อมกอดของแก้วตา ท่ามกลางเสียงร้องไห้ของเพื่อนๆและเสียงความวุ่นวายจากลูกค้าและพนักงานในร้าน

แล้วชีวิตในชาตินี้ของเธอก็จบลงอย่างไม่อาจจะหวนคืนกลับมาได้อีกตลอดกาล……….

สวัสดีรี้ดทุกคนค่ะ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องใหม่ขอไรท์นะคะ และนิยายเรื่องนี้ก็เป็นเพียงจินตนาการของไรท์เท่านั้น ไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ใดๆทั้งสิ้น ตัวละครในเรื่องก็เป็นเพียงสิ่งที่ไรท์สมมติขึ้นมาเท่านั้น ฝากติดตามและเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ

หน่วยวัดช่วงเวลาในยุคโบราณค่ะ

   ยามจื่อ = 23.00 - 24.59 นาที

   ยามโฉว่ = 01.00 - 02.59 นาที

   ยามอิ๋น = 03.00 - 04.59 นาที

   ยามเหม่า = 05.00 - 06.59 นาที

   ยามเฉิน = 07.00 - 08.59 นาที

   ยามซื่อ = 09.00 - 10.59 นาที

   ยามอู่ = 11.00 - 12.59 นาที

   ยามเว่ย = 13.00 - 14.59 นาที

   ยามเซิน = 15.00 - 16.59 นาที

   ยามโหย่ว = 17.00 - 18.59 นาที

   ยามซวี = 19.00 - 20.59 นาที

   ยามห้าย = 21.00 - 22.59 นาที

   1 เค่อ = 15 นาที

   1 ชั่วยาม = 2 ชั่วโมง

       ค่าเงิน

   1000 อีแปะ = 1 เหรียญเงิน

   100 เหรียญเงิน = 1 เหรียญทอง

     หน่วยวัดน้ำหนัก

   1 ชั่ง = 1 กิโลกรัม

   1 จิน = 500 กรัม

   1 เหลี่ยง = 50 กรัม