รักของข้ามีนามว่า...

ติดตาม
รักของข้ามีนามว่า...
นิยาย จีน,กำลังภายใน,เทพเซียน
เพื่อให้ได้ครอบครองนาง และอำนาจในมือนาง เขาถึงกับวางยาเสน่ห์ใส่นาง หวังให้นางแต่งเป็นชายาเขา หากแต่ผู้ที่นางแต่งงานด้วยกลับไม่ใช่เขา...แต่แล้วอย่างไร สิ่งที่ควรเป็นของเขา ย่อมต้องเป็นของเขา! รวมถึงนาง
Angles_441 Angles_441 : เจ้าของเรื่อง
64

อ่าน

2

ตอน

0

คอมเมนต์

ใต้หล้ามีแคว้นเล็กใหญ่มากมาย เพื่อให้ได้เป็นใหญ่ จึงมีการทำสงครามแย่งชิงดินแดนอย่างดุเดือด จนในที่สุดแคว้นเล็กใหญ่เหล่านั้นก็ถูกทำลายและรวบรวมจนเหลือเพียงห้าแคว้น ได้แก่ แคว้นต้าอ้าย (แคว้นแห่งความสงบสุขและความรัก) แคว้นต้าตง (แคว้นที่ครึ่งปีปกคลุมด้วยหิมะขาวและหนาวตลอดปี) แคว้นต้าไฉ (แคว้นที่ร่ำรวยมากที่สุด) แคว้นต้าฉือ (แคว้นแห่งความสงบและเมตตา) และแคว้นต้าหลง (แคว้นแห่งมังกรที่มีครบทุกสิ่งอย่าง เป็นแคว้นที่ใหญ่ที่สุดในห้าแคว้น)

แคว้นต้าหลงถือเป็นแคว้นที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ด้วยมีงสำคัญครบห้าประการ คือผู้ปกครองเปี่ยมคุณธรรม ข้าราชการซื่อสัตย์จงรักภักดี ผืนดินอุดมสมบูรณ์ ประชากรอยู่กันสงบปลองดอง และที่สำคัญสุดคือมีกองทัพที่แข็งแกร่งยิ่งใหญ่

เพื่อให้แคว้นต้าหลงได้ขึ้นเป็นใหญ่ในหมู่ห้าแคว้น ตระกูลสวุ่ยได้สละชีพไปในสงครามทั้งหมด เหลือไว้เพียงคุณหนูรอง สวุ่ยซิ่นเล่อเพียงคนเดียว

ฮ่องเต้มีรับสั่งเรียกตัวนางเข้าเมืองหลวงเพื่อประทานรางวัล หากแต่กลับมีจุดประสงค์ลับคือต้องการป้ายคำสั่งลับของตระกูลสวุ่ย ซึ่งสามารถเคลื่อนทัพได้นับแสนที่อยู่ในมือนาง

เพื่อให้ได้ป้ายคำสั่งลับของตระกูลสวุ่ย พระองค์ยินดีให้นางสมรสกับเหล่าองค์ชายผู้สูงศักดิ์แห่งต้าหลง ทั้งยังยินดีแต่งตั้งสามีของนางขึ้นเป็นรัชทายาท

เหล่าองค์ชายและอ๋องผู้โลภในอำนาจ ต่างต้องการจะแต่งกับนาง เพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจ พวกเขาไม่สนวิธีการ

นางถูกวางยาเสน่ห์โดยไม่รู้ตัว หากแต่ไม่รู้ว่าฟ้ากำหนดหรือชะตาลิขิต ผู้ที่นางตกหลุมรักกลับไม่ใช่คนที่วางยาเสน่ห์แก่นาง หากแต่เป็นราชบัณฑิตผู้เป็นคนรักขององค์หญิงชิง

เรื่องราวความรักอันวุ่นวายที่เคล้าไปด้วยหยาดน้ำตาจึงบังเกิด

...............................................................................................................................................................

ใต้เงาจันทร์พร่างพรายในราตรี

ใจรักนี้มิอาจห้ามให้ลืมเลือน

แม้รักนั้นไร้หนทางให้ย้ำเตือน

แต่ใจกลับเฝ้าเพ้อเหมือนมิอาจวาง

รักครั้งนี้ดั่งต้องคำสาปนิรันดร์

แม่ต้องเจ็บปวดพันครั้งก็ยอมทน

By ดอกกล้วยไม้ 441

.................................................................................................................................

รักเดียวดายดั่งดอกไม้กลางพายุ

ใจยังอยู่แม้เจ็บช้ำดั่งไฟเผา

แม้เขาเย็นเยียบดั่งน้ำแข็งในเงา

แต่หัวใจกลับร่ำร้องเพียงชื่อเขา

รักเจียนตายยังมิคลายแม้สิ้นใจ

By ดอกกล้วยไม้ 441

......................................................................................................................................

ปล. รูปภาพที่นำมาประกอบทั้งหมดในเรื่อง เอามาจากแอพ pinterest

สารบัญ

CONTENT

รายการรีวิว

REVIEW

ปักหมุด