เรื่อง เขตลงทัณฑ์ของนายคลิโอ
นึก่าตัวเองู่ในัผี ุไปแล้วเี่ T^T
คลิโอ Talk
ภายในรถหรู
“พี่มีสายชาร์ตรุ่นนี้ไหม” ระห่างที่ผมกำลังจดจ่อกับท้องถนน เสียงเล็กที่เงียบไปนานก็เอ่ยขึ้นมา เหมือนเธอเริ่มจะพูดกับผมได้เหมือนคนปกติสักที
“ู่ในเก๊ะข้างหน้า” ผมตอบโดยไม่ต้องหันไปดู่าเธอใช้มือถือรุ่นไหน เพราะทุกอย่างที่เกี่ยวกับยัยเด็กหน้าฝรั่งคนนี้ ผมจำไดู้่แล้ว
“ขอยืมพาวเวอร์แบงค์ด้วยได้ไหมคะ?” คราวนี้เสียงเธอดูซอฟต์ลง ไม่แข็งกร้าวเหมือนก่อน อ้อนมาขนาดนี้ จะให้ผมปฏิเสธก็ดูใจร้ายเกินไป
“เอาสิ” พอผมให้คำอนุญาต ก็ได้ยินเสียงกุกกักเหมือนคนกำลังค้นของดังไม่หยุด ทั้งที่ผมมั่นใจ่าไม่ได้ใส่อะไรไว้เยอะนอกจากของจำเป็น แต่ทำไมถึงมีเสียงเหมือนถุงพลาสติกด้วยวะ
ไอ้-่าเทรเวอร์คงซื้ออะไรมากินแล้วหมกไว้ในรถอีกแน่ ๆ รู้งี้ไม่น่าให้มันยืมรถไปใช้เลย ชอบทำรถเลอะเทอะไม่เคยรักษาความสะอาดเลยจริง ๆ
“ระวังพวกขยะนะ พี่ยังไม่ได้เก็บออก” ผมเตือนเธอก่อนดีก่า ไม่รู้ตอนนี้เธอคิด่าผมเป็นคนสกปรกไปแล้วหรือยัง
“มะ...ไม่น่าจะใช่ขยะนะคะ” ผมขมวดคิ้วแล้วหันไปมองเบาะข้าง ๆ ก่อนจะเห็นบางอย่างู่ในมือของเธอ
“กรี๊ด!” เสียงร้องดังลั่นรถเมื่อผมหักพวงมาลัยกะทันหัน ตามมาด้วยเสียงบีบแตรจากรถคันหลังที่ขับผ่านไปโดยไม่ลดกระจกลงมาด่า
เชี่ยเอ๊ย!
“จู่ ๆ พี่เป็นบ้าไรขึ้นมาเี่!” เธอกดนวดขมับที่น่าจะโดนกระแทกตอนผมหักเลี้ยว แม้จะรู้สึกผิด แต่สิ่งสำคัญก่าคือดึงซองฟอยล์สี่เหลี่ยมออกจากมือเธอ
“รู้ตัวไหม่าถืออะไรู่?!” ผมรู้สึกโล่งอกขึ้นมาทันทีเมื่อแย่งของนั้นมาได้สำเร็จ
“อายเหรอ? ไม่เห็นต้องอายเลย” ในหัวยัยเด็กนี่คิดไปถึงไหนแล้วเี่ถึงได้ทำหน้าแบบนั้น
“พี่คงเป็นพวกชอบเอาท์ดอร์สินะ ถึงได้ต้องพกติดรถไว้” กู่าแล้วไง ไอ้เชี่ยเทรเวอร์ เจอหน้าพรุ่งนี้ต้องโดนตีนกูสักที
“ไม่ใช่ของพี่ เมื่อวานเทรเวอร์มันยืมรถไปใช้” ผมรีบหันไปเคลียร์ให้คนตัวเล็กเข้าใจหลังจากกดเปิดไฟฉุกเฉิน แต่ยิ่งพูด ใบหน้าที่ดูไม่เชื่อนั้นกลับยิ่งชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ
“จะไปโทษเพื่อนทำไม เนเข้าใจนะ่าเป็นเรื่องปกติของผู้ชาย” เธอนั่งกอดอกมองสำรวจรอบรถ ทำหน้าเหมือนคิดไปไกล่า ‘พาใครมาเอาในนี้สินะ’ แล้วไอ้ประโยคที่่าเป็นเรื่องปกตินั้นก็ทำให้ผมหงุดหงิดชิบหาย
“เคยเจอมาก่อนหรือไง ถึงพูด่าเข้าใจอะ?” ผมตั้งใจไม่อยากใส่อารมณ์ แต่พอได้ยินประโยคเมื่อกี้ มันเหมือนเธอมาหยิบฝาปิดท่อน้ำขังออกจริง ๆ
“เนก็พูดดีนะ แต่ทำไมพี่ต้องขึ้นเสียงใส่กันด้วย” แม้แอร์ในรถจะเย็นแค่ไหน แต่ไอรอบกายผมกลับไม่รู้สึกเย็นตามเลย
“ก็น้องเอาแต่มองเหมือนพี่พูดโกหก ทั้งที่พี่ก็บอกู่่ามันไม่ใช่ของพี่!” ผมคงฟิวส์ขาดแล้วจริง ๆ จนปล่อยเสียงตะคอกออกไป ยัยตัวเล็กก็สะดุ้งทันที
“แล้วใครจะมาลืมซองถุงยางไว้ในรถคนอื่นนอกจากเจ้าของรถเก็บไว้เองล่ะ” เสียงสั่นเครือที่ได้ยินมันบีบหัวใจจนเจ็บเหมือนมีคนมาตี ยิ่งคราบน้ำตาที่ไหลลงมา ความโมโหที่เคยมีก็ได้หายไป
เชี่ย...เด็กแม่งร้องไห้เลย ทำห่าไรของมึงวะไอ้คลิโอ!
ถ้าคิดตามที่เธอพูดมันก็ถูก การที่เธอเข้าใจแบบนี้ก็เพราะเธอยังไม่รู้จักเพื่อนผมดีพอ่ามันมีสันดานยังไง
“โอเค พี่ขอโทษ พี่ผิดเอง หยุดร้องได้แล้ว เดี๋ยวหน้าก็บวมก่าเดิมจนได้” ปลายนิ้วผมสัมผัสแก้มนุ่มเปียกชื้น แต่แค่ไม่ถึงนาทีก็ถูกเจ้าของใบหน้าน่ารักดันมือผมออกเหมือนขยะแขยง
“อย่าเอามือสกปรกมาจับหน้าเนนะ!” ทำไงดีวะ หน้าน้องแม่งเข้าใจผิดไปใหญ่แล้ว เธอจะรู้บ้างไหม่าตัวเองคือผู้หญิงคนแรกที่ผมใกล้ชิด แต่ถ้าบอกไปตรง ๆ คงโดนหา่าเจ้าเล่ห์อีก ต้องให้ไอ้ตัวต้นเรื่องมารับผิดชอบซะแล้ว
[Cleo Talking]
✆ : ก่าจะรับสายนะไอ้ห่า!
หลังจากทนนั่งฟังเสียงสะอื้นของยัยตัวเล็กโดยที่ตัวเองทำอะไรไม่ไดู้่สักพัก ปลายทางที่โทรหาก็กดรับได้สักที
[Trevor Talking]
✆ : โธ่ไอ้โอ! ทีกูโทรหา มึงเสือกตัดสาย กูเี่ต้องโมโห แล้วนี่ยังไม่เคลียร์เรื่องที่หายหัวไปหลังงานจบอีกนะ
เสียงสบถปนกับเสียงดนตรีทำนอง EDM ทำให้รู้่ามันคงมีความสุขู่ที่ผับของมัน ขณะที่ทิ้งระเบิดไว้ให้ผมแบบนี้
[Cleo Talking]
✆ : มึงลืมเหี้ยอะไรไว้ในรถกูฮะ?!
พอเปิดลำโพงเสร็จ ผมก็ตะคอกใส่ปลายสายอย่างหัวเสีย แต่พอเห็นยัยตัวเล็กสะดุ้งตามไปด้วย ร่างกายผมก็ลดเสียงลงเองโดยอัตโนมัติ
“อย่าร้องนะ พี่ไม่ได้ตะคอกใส่น้องครับ” ยิ่งเห็นยัยตัวเล็กเบะปากคล้ายจะร้องไห้อีกรอบนี้ ปากผมก็ขยับไปเองแม้จะถือสายเพื่อนู่ก็ตาม
[Trevor Talking]
✆ : เฮ้ยพวกมึง ไอ้โอแม่งู่กับสาววะ!
ไอ้นี่ก็สนุกไม่ดูเวลา พอมันพูดแบบนี้ สีหน้าของยัยตัวเล็กเลยทำให้ผมอ่านออก่าเธอเข้าใจถูกแล้วจนได้
[Cleo Talking]
✆ : มึงจะรีบตอบคำถามตอนกูยังอารมณ์ดี ๆ หรือต้องให้กูขับไปหาถึงที่?!
ไม่เคยรู้สึกปวดหัวเท่านี้มาก่อน บางทีคนที่เคยพูด่าไอ้เทรเวอร์มันน่ารำคาญ ผมแอบเห็นด้วยต่างจากเมื่อก่อนเลย
[Trevor Talking]
✆ : เออ ๆ กูลืมอะไรไว้...เชี่ย! มึง! กูขอโทษเพื่อน
ในที่สุดแม่งก็เข้าเรื่องได้สักทีไอ้-่าเอ๊ย
[Cleo Talking]
✆ : รีบอธิบายให้น้องมันฟังเลยไอ้เหี้ย!
ยัยตัวเล็กนั่งร้องไห้เงียบ ๆ ไม่พูดอะไรสักคำ เรียก่าตั้งใจไม่ส่งเสียงตั้งแต่ผมโทรหาเพื่อนเลยดีก่า
[Trevor Talking]
✆ : น้องไหน? มึงอย่าบอกนะ่าน้องเน
[Cleo Talking]
✆ : เออ! ให้ไวเลย!
[Leo Talking]
✆ : มึงไปลืมอะไรในรถมัน?
[Trevor Talking]
✆ : ถุงยางที่ซื้อไว้อะดิ...
[Dylan Talking]
✆ : อือหื้อ ไอ้ส้นตีนนี่!
ถึงในสายจะได้ยินเสียงถกเถียงกันแทรกเข้ามาไม่ดังมาก แต่นั้นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ เพราะการทวงคืนความบริสุทธิ์ใจต้องมาก่อนเรื่องอื่น
————— ꧁༻・ॐ・༺꧂ —————
นิยาย Set 'AREA' มีทั้ง 4 เรื่องได้แก่...
เรื่องที่ 1 เขตลงทัณฑ์ของนายทารัส [จบแล้ว / มี EBOOK] ✅
เรื่องที่ 2 เขตลงทัณฑ์ของนายไนซัส [จบแล้ว / มี EBOOK] ✅
เรื่องที่ 3 เขตลงทัณฑ์ของนายคลิโอ [รายตอนยังไม่จบค่ะ / EBOOK รอก่อนนะคะ] ✅
เรื่องที่ 4 เขตลงทัณฑ์ของนายลาสเตอร์ [~ Coming Soon ~] ❌
—————— ༻・ॐ・༺ ——————
ปล.หากอ่านแล้วชอบหยกรบกวนนักอ่านที่น่ารักช่วย กดถูกใจ กดเพิ่มเข้าชั้น และพิมพ์คอมเมนต์ ส่งเข้ามาเป็นกำลังให้หยกหน่อยนะคะ
————— ꧁༻・ॐ・༺꧂ —————
ฝากกดติดตามกันด้วยน้า : เพจ Sunisayok - นักเขียนนิยาย
(https://www.facebook.com/SunisayokWriter)
—————— ༻・ॐ・༺ ——————
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??