เรื่อง ไท่หวง สูบกลืนสวรรค์
เขี้ยวาป่าได้เจอฝีมือาับไม่ถ้วนในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่ไม่เคยเจอกับตัวละครที่ยุ่งยากเช่นนี้มาก่อน
หลิวอู๋เสียสามารถหาจุดอ่อนได้ในทุกกระบวนท่าของเขี้ยวาป่า แะสามารถทำลายมันได้อย่างง่ายดาย ยิ่งต่อสู้ยิ่งะึราวกับเห็นผี เขี้ยวาป่าในมือของเขาหวดออกไปอย่างุแ ทำให้เกิดเสียงดังสนั่น เศษหินลอยขึ้นสู่อากาศ ราวกับเสียงหวีดร้อง
"กระบวนท่าแรก ห้วงฟ้านรกโลหิต!"
าั้ฟัน ทั่วั้โตกู่ในะเดาบ าเป็กรงเ็แห่งเืขนาดใหญ่ ่าของเขี้ยวาป่าูขังู่าใ หาาไม่ได้ กลิ่นคาวเืุแลอยฟุ้ไปทั่วทุกทิศทุกา
แค่เีดาบเดียว็ทำใหุ้ที่ืู่ตรงนั้นะึจนาแทบออกมา แะตกใจจนแะตกเก้าอี้
เขี้ยวาป่าุ่ไปาซ้ายแะขวาหาาหลบ แต่หาาหลบไม่ได้ กระบี่คมกริบฉีกขาดการป้องกันของเขา ่ากายของเขามีบาดแผลมากมาย เืไหลนองเต็มตัว เถียนฉีหงหน้าซีดเรื่อย ๆ
"กวาดล้างพันทัพ!"
เขี้ยวาป่าใช้ท่าไม้ายที่ทรงพลังที่สุด กล้ามเนื้อบนแขนของเขาปูดโปนขึ้น พลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก น่าจะเป็นวิชาฝึกฝน่ากายชนิดหนึ่งที่สามารถเพิ่มพลังได้ในระยะสั้น แต่ข้อเสีย็เห็นได้ชัด
่ากายของทั้งสองคนเข้าใกล้กันอย่างรวดเร็ว ดวงาขวาของหลิวอู๋เสียค่อย ๆ เปลี่ยนแปไป กฎต่าง ๆ ทั้งหมดเปลี่ยนแปไป แะเขามองเห็นเส้นาการเคลื่อนที่ของอากาศได้อย่างชัดเจน
ตั้งแต่เริ่มต้น เขา็ืู่เหนือผู้แพ้
ตูม!
าั้ฟันบนกระบองเขี้ยวาป่า ทำให้เกิดเปลวไฟที่ลุกโชนขึ้น เปลวไฟุ่เข้าหาทุกทิศา ทำให้เกิดคลื่นลมทีุ่แ เหล่าผู้คุ้มกันที่มีพลังน้อยกว่าูพัดปลิวออกไป
จากนั้น!
่าของเขี้ยวาป่าถอยหลังไป ขาทั้งสองข้างของเขาพยายามควบคุม่ากายไม่ให้ล้มไป ถอยหลังไปหลายสิบก้าว ทิ้งรอยเท้าไว้บนพื้นหลายสิบรอย
่าของหลิวอู๋เสียเบาราวกับใบไม้แห้ง ตกไปในที่ไกล ๆ เท้าไม่แตะพื้น ราวกับว่ากำลังกระโดดน้ำ ่ากายของเขามั่นคง เห็นได้ชัดว่าใครเก่งกว่ากัน
"เป็นไปไม่ได้!"
เถียนฉีหงกรีดร้องออกมา ท่าไม้ายแรกในการต่อสู้กลับเท่าเทียมกัน เขาไม่ยอมรับผลลัพธ์นี้ แะคิดว่าเขี้ยวาป่าจงใจปล่อยน้ำ
"เขี้ยวาป่า เจ้ารับเงินหนึ่งล้านเหรียญทองจากเราสองครอบครัวมา เจ้ากล้าปล่อยามน้ำ เจ้าไม่กลัวว่าเราทั้งสองครอบครัวจะทำลายกลุ่มทหารรับจ้างเขี้ยวาป่าของเจ้าหรือ?"
ว่านอี้อวิ๋นืขึ้นเพื่อต่อสู้แทนตระกูลว่าน ภารกิจครั้งนี้จะต้องไม่ล้มเหลวเป็นอันขาด ว่านจั๋วหรานเป็นหลานชายของเขา คราวที่แล้วูหลิวอู๋เสียตบหน้า ตอนนี้เขาขออาสาต่อสู้เพื่อแย่งสายแร่ม่วงทองของตระกูลสวี
เมื่อูสองคนนั้นตั้งคำถาม เขี้ยวาป่า็หน้าบึ้งอย่างน่ากลัว แต่เขาไม่สามารถแก้ตัวได้ อย่างน้อย็ไม่สามารถบอกพวกเขาได้ ว่าเด็กหนุ่มตรงหน้านั้นดุร้ายราวกับสัตว์ร้าย ไม่ได้ง่ายเหมือนที่ปรากฏบนผิวหน้า
"หากพวกเจ้าสองคนยังกล้าพูดอะไรอีก ข้าจะฆ่าพวกเจ้าก่อน"
เขี้ยวาป่าเผยเขี้ยวอันเย็นยะเยือกออกมา ตลอดาเขาทนพวกนั้นสองคนไม่ไหวแล้ว เขาเป็นถึงผู้ฝึกตนระดับพลังชำระวิญญาณ ูผู้ฝึกตนระดับพลังกำเนิดฟ้าสั่งให้ทำเรื่องเช่นนี้ ช่างน่าอับอายเสียจริง
ว่านอี้อวิ๋นรีบปิดปาก ไม่กล้าพูดอะไรอีก เขี้ยวาป่าหากทรยศ พวกเขาสองคน็คงจะลำบาก
"พวกเราสามารถปิดปากได้ แต่เจ้ารับเงินไปแล้วไม่ใช่หรือ รีบฆ่าไอ้หนูนี่เสีย อย่าได้มัวแต่เสียเวลาู่"
เถียนฉีหงมีเีข้อเรียกร้องเดียว นั่นคือให้เขี้ยวาป่าฆ่าหลิวอู๋เสียกับสวีอี้ซานให้เร็วที่สุด
"เขี้ยวาป่า รู้สึกเสียใจแล้วหรือไร?"
หลิวอู๋เสียยิ้มเยาะ าั้ในมือยกขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้มีพลังมากกว่าเดิม เขาบอกว่าจะฆ่าคู่ต่อสู้าใสามกระบวนท่า กระบวนท่าแรกผ่านไปแล้ว
"ฮึ่ม!"
เขี้ยวาป่าเีแค่นเสียงออกมา ไม่ได้ตอบอะไร แต่สีหน้าของเขาขายเขาแล้ว การซื้อขายครั้งนี้หากสำเร็จ เขาจะสบายไปตลอดชีวิต แต่หากล้มเหลว ็คงจะลำบากมาก
ถือกระบองเขี้ยวาป่า ฟาดไปที่ขาของหลิวอู๋เสีย ท่าาแยบยลมาก ู่มาหลายปีในขอบเขตความาย คิดออกกระบวนท่าฆ่าคนมากมาย กระบวนท่าแต่ละกระบวนท่าเมื่อใช้ออกมา เหมือนกับเสียงฟ้าผ่า ดังก้องไปทั่ว
"นี่ยังเป็นท่านเขยของเราู่อีกหรือ? แข็งแกร่งเกินไปแล้ว"
เหล่าผู้คุ้มกันเปลี่ยนท่าที ไม่มีใครสามารถรับกระบวนท่าจากเขี้ยวาป่าได้ แม้แต่สวีอี้ซาน็คงไม่รอด
"เมืองชางหลันในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเกิดอะไรขึ้น ตระกูลเถียนแะตระกูลว่านต้องการทำลายตระกูลสวีของเรา"
เหล่าผู้คุ้มกันต่าง็พูดคุยกัน พยายามคาดเดาสิ่งที่เกิดขึ้นในเมืองชางหลันในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา
เศษหินกระจัดกระจาย เขี้ยวาป่าปล่อยพลังโจมตีทีุ่แที่สุดออกมา ่ากายของเขาูห่อหุ้มด้วยพลังงานสีทองอ่อน ราวกับสัตว์ป่าที่กำลังคำรามต่ำ ๆ
"แย่แล้ว นี่มันพลังาป่า!" ผู้ดูแลหูตะโกนออกมาด้วยความตกใจ เขี้ยวาป่าเติบโตมากับฝูงาป่าตั้งแต่เด็ก ๆ จึงมีบางส่วนของพลังของาป่า พลังเืของเขาตื่นขึ้น เมื่อแป่าเป็นาป่า พลังของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก แะสามารถใช้พลังของาป่าได้เช่นกัน
เขี้ยวาป่าที่แป่าแล้ว จะเป็นที่น่ากลัวที่สุด เขี้ยวที่แหลมคมโผล่ออกมาจากปากของเขา ่ากายของเขาปกคลุมไปด้วยขนสีทอง เฉพาะราชาาป่าเท่านั้นที่จะมีขนสีทอง
หลิวอู๋เสียขมวดคิ้ว เขี้ยวาป่าที่แป่าแล้ว พลังของเขาเพิ่มขึ้นประมาณหนึ่งเท่าตัว เทียบเท่ากับระดับพลังชำระวิญญาณขั้นเจ็ด เีแค่ใช้พลังม่านาภูตชะลอความเร็ว ็ไม่สามารถเอาชนะได้อย่างแน่นอน
เว้นแต่ว่าเขาจะเพิ่มพลังยุทธ์ของตัวเองได้ถึงระดับพลังกำเนิดฟ้าขั้นห้า พลังปราณที่ควบแน่นมากกว่าคนทั่วไปหลายสิบเท่า พลังปราณของเขาบริสุทธิ์มาก จนไม่ด้อยไปกว่าพลังชำระวิญญาณ
ไม่ด้อยไปกว่า แต่็ยังมีความแตกต่างกันู่บ้าง ไม่สามารถสรุปได้เหมือนกันหมด
ยกตัวอย่างเช่น พลังกำเนิดฟ้า็เปรียบเสมือนน้ำ ส่วนพลังชำระวิญญาณ็เปรียบเสมือนพลังที่สามารถสลายหิน ทั้งสองมีความแตกต่างกันมาก หลิวอู๋เสียอาศัยพลังปราณที่บริสุทธิ์ของเขาทำลายหินก้อนใหญ่
าัุ้่ขึ้นฟ้า พลังอันไร้คู่เปรียบุ่ขึ้นสู่ท้องฟ้า เสื้อผ้าของเขาปลิวสะบัดโดยไม่มีลมพัด ลมปราณกระจายออกมา ุลืมหายใจ าของพวกเขาไม่กะพริบ กลัวว่าจะพลาดอะไรไป
"ถึงเวลาแล้ว พลังไร้เทียมทาน!"
ดาบที่สอง หลอมรวมเข้ากับวิชาดาบเืรุ้งเจ็ดท่า เป็นการโจมตีที่ยากจะต้านทานได้ เว้นแต่ว่าจะมีพลังล้างไขกระดูก แล้วใช้พลังล้างไขกระดูกเพื่อทำลายท่านี้อย่างุแ นอกนั้นไม่มีใครสามารถทำลายได้ แม้แต่สวีอี้ซาน็เคยพ่ายแพ้ต่อท่านี้
่ากายของเขาหายตัวไปอย่างลึกลับ เขี้ยวาป่าโจมตีพลาดหมดโดยไม่ทันตั้งตัว กระบองเขี้ยวาป่าในมือกระทบพื้นเกิดเสียงดังสนั่น พื้นดินเหมือนมีรอยแตกกระจายออกไป ตรงกลางมีหลุมขนาดใหญ่ลึกกว่าหนึ่งเมตร
ความเร็วที่เร่งขึ้นถึงขีดสุด าเปล่าไม่สามารถจับการเคลื่อนไหวได้ ก้าวที่ว่องไวจนเวียนหัว ทำให้เขี้ยวาป่าสับสน สติเริ่มหายไป ผลเสียที่ใหญ่ที่สุดของการกลาย่าเป็นาป่า คือสติของเขาูกลืนหายไปด้วย
ม่านาภูตูขับเคลื่อนอย่างเงียบ ๆ หลิวอู๋เสียไม่กล้ากระตุ้นพลังวิญญาณทั้งหมด เพราะเกรงว่าพลังวิวิญญาณจะหมด ยังมีศึกหนักรอู่ข้างหน้า
กระตุ้นเีเล็กน้อย็เีพอแล้ว ่ากายของเขี้ยวาป่า าเป็สีโปร่งใส เซลล์ทุกเซลล์ของเขาเต้นระริก ปรากฏู่ต่อหน้าหลิวอู๋เสีย ม่านาภูตนับเป็นม่านาที่เก่งที่สุดในพิภพเซียนหลิงอวิ๋น ร้ายกาจยิ่งนัก
าั้วาดเป็นเส้นโค้งประหลาด ไม่มีใครรู้ว่าหลิวอู๋เสียทำได้อย่างไร คมดาบเฉือนผ่านแขนของเขี้ยวาป่า ฉีกเืเป็นสาย กระบองเขี้ยวาป่าหลุดมือฟาดเข้าใส่บ้านเรือนทีู่่ไม่ไกล
"กระบวนท่าที่สาม!"
กระบวนท่าที่สองทำให้แขนข้างหนึ่งของเขี้ยวาป่าพิการ เท่ากับสูญเสียกรงเล็บไป กระบวนท่าที่สามามมาติด ๆ กระบวนท่าหนึ่งต่อหนึ่ง ต่อเนื่องไม่ขาดสาย ไม่ปล่อยให้เขี้ยวาป่าได้พักหายใจ
ภายใต้สายาของผู้คนมากมาย าั้ฟันผ่านคอของเขี้ยวาป่า เืไม่ไหลออกมา กระบวนท่าธรรมดามาก
ประชิดตัวเขี้ยวาป่า ทั้งสองคนผ่านเข้าหากัน เปลี่ยนตำแหน่งกัน ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
จบกระบวนท่าที่สาม!
เวลาผ่านไปทีละวินาที ใครชนะใครแพ้กันแน่?
"ติ๋ง ติ๋ง..."
หยดเืไหลจากคอของเขี้ยวาป่า ตกบนพื้น เสียงดังมากในยามค่ำคืนที่เงียบสงบ
"ดาบของเจ้าเร็วมาก!"
เขี้ยวาป่ากลาย่ากลับคืนมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด สัญชาตญาณบอกเขาว่าคืนนี้อันตราย เขาคิดถึงความเป็นไปได้มากมาย กระทั่งคิดว่าสวีอี้หลินซ่อนตัวู่ที่นี่ด้วย
แต่เขาคิดไม่ถึงว่า จะายในมือของสวะไร้นาม
หลิวอู๋เสียมีชื่อเสียงมาช้านาน เขี้ยวาป่าได้ยินมาบ้างแล้ว
"เจ้าช้าเกินไปต่างหาก"
หลิวอู๋เสียยังคงยิ้มอย่างไร้พิษภัย รอยยิ้มในตอนนี้ราวกับปีศาจ เข้าสู่ครรลองสายาุจนทำให้อดขนหัวลุกไม่ได้
่าของเขี้ยวาป่าค่อย ๆ ทรุด หลิวอู๋เสียไม่ได้ดูดเอาแก่นแท้จาก่าของเขาออกมา เพราะไม่อยากให้เกิดเรื่องน่ากลัว กลัวว่าคนจะคิดว่าเขาเป็นปีศาจ เรื่องที่เกี่ยวกับช่องเขาชีเฟิงไดู้ปิดเป็นความลับไปแล้ว พวกเขาคงไม่พูดออกไป
"เขี้ยวาป่าายแล้ว?"
ว่านอี้อวิ๋นพูดอย่างตะลึงงัน ไม่สามารถยอมรับผลลัพธ์นี้ได้เลย เขาเป็นฝีมือระดับพลังชำระวิญญาณขั้นห้า เป็นหนึ่งในสิบฝีมือของเมืองชางหลัน
ใบหน้าของเถียนฉีหงฉายแววตื่นตระหนก ชี้ไปที่หลิวอู๋เสีย พูดไม่ออก
"เจ้า… เจ้าเป็นใครกันแน่?"
พูดออกมาอย่างติดขัด ไม่สามารถปกปิดความกลัวในใจของเขาได้เลย ศิษย์ของตระกูลเถียนแะฝีมือของตระกูลว่านจ้องมองหลิวอู๋เสียราวกับมองสัตว์ประหลาด
รวมถึงเหล่าผู้คุ้มกันของตระกูลสวี อารมณ์ของพวกเขาในตอนนี้เรียกได้ว่าพลิกผัน
เหล่าผู้คุ้มกันที่หลิวอู๋เสียดููเหยียดหยาม รู้สึกขมขื่นในใจ โดนตบหน้าอย่างไร้ร่องรอย แก้มของพวกเขาบวมขึ้นมา
สวีอี้ซานืนิ่งู่ตรงนั้น ไม่รู้จะทำอย่างไร ลืมไปแล้วว่าศัตรูกำลังืู่ตรงหน้า
"คนที่ฆ่าพวกเจ้า คำตอบนี้น่าพอใจหรือไม่?"
หลิวอู๋เสียแค่นเสียงเยาะ ในเวลานี้ยังมัวแต่ถามว่าเขาเป็นใครู่นั่น พูดจบ่า็หายไปจากตรงนั้น พลังของกลุ่มศัตรูมีมากกว่าตระกูลสวีมาก จำเป็นต้องฆ่าให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
เพื่อลดจำนวนการสูญเสียของตระกูลสวี แม้ว่าเหล่าผู้คุ้มกันบางคนจะดููเขา าย็ไม่สาสมกับความผิด
หากายจริง ๆ ตระกูลสวี็ต้องจ่ายเงินชดเชยให้ สูญเสียมากเกินไป จะเป็นความเสียหายที่ค่อนข้างใหญ่สำหรับตระกูลสวี ในอนาคตเหล่าผู้คุ้มกันเหล่านี้จะจงรักภักดีน้อย
นี่สิที่เรียกว่าเสือเข้าฝูงแกะ1!
ฉากนี้แสดงออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ หลิวอู๋เสียเหมือนเสือร้ายที่กระโจนเข้าไปในฝูงแกะ เหล่าศิษย์ของตระกูลว่านแะตระกูลเถียน็เหมือนแกะตัวน้อยที่อ่อนแอ ปล่อยให้เขาขย้ำเล่น
เหล่าทหารรับจ้างเขี้ยวาป่ายังจมู่กับความะึจากการายของหัวหน้า ไม่สามารถฟื้นตัวมาได้สักพัก
าั้ฟาดแหวกอากาศเป็นช่องว่าง เหล่าศิษย์ของสองตระกูลรวมตัวกันเป็นกลุ่ม แยกจากกันไม่ทัน หลิวอู๋เสีย็ุ่เข้าฆ่าเสียแล้ว
"ฉัวะ!"
"ฉัวะ!"
“...”
เืุ่กระฉูด ศีรษะของสิบกว่าคนลอยหวือขึ้นฟ้า เืสาดเปื้อนเสื้อผ้าหลิวอู๋เสีย ฟันแทงไปมาหลายครั้งเข้า บนพื้น็เริ่มมีศพกองเป็นภูเขา
"รีบหนี รีบหนี!"
ว่านอี้อวิ๋นเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าต้องหนี หลิวอู๋เสียน่ากลัวเกินไป เีแค่เขาคนเดียว็ฆ่าพวกตนได้หมด เขาเป็นฝีมือระดับพลังกำเนิดฟ้าขั้นสูงสุด แต่กลับูหลิวอู๋เสียฟันกระเด็น
"ยิงธนู!"
ผู้ดูแลหูรอคอยช่วงเวลานี้มาตลอด เขานำผู้คุ้มกันห้าสิบคน ืเฝ้าาเข้า เข้ายึดครองพื้นที่ได้เปรียบ
ธนูเหมือนฝน-่าใหญ่ที่กระหน่ำมา เหล่าศิษย์ของสองตระกูลที่วิ่งเข้ามา ยังวิ่งไปได้ไม่กี่ก้าว ็ูยิงาย ศพเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
"ไอ้สารเลวตัวน้อย ข้าจะฆ่าเจ้า!"
เถียนฉีหงุ่เข้ามา ต้องการฆ่าหลิวอู๋เสียด้วยกัน กางแขนออก กอดรัดหลิวอู๋เสียไว้แน่น เพื่อใหุ้หนีไปเร็ว ๆ "พวกเจ้ารีบหนีไปก่อน ข้าจะขวางเขาไว้!"
"จะไปไหน!"
สวีอี้ซานถือกระบี่ยาวุ่ออกมา ฆ่าฟันผู้คน ว่องไวราวกับกระต่าย ทันใดนั้น็มีผู้คนล้มอีกกลุ่มหนึ่ง พวกเขากลัวจนตัวสั่น ไม่มีแรงต่อสู้
- โปรดติดามตอนต่อไป -
1 เสือเข้าฝูงแกะ (虎入羊群) อุปมาถึงคนแข็งแกร่งู่ท่ามกลางกลุ่มคนอ่อนแอจึงสามารถฆ่าแกงรังแกได้ามใจ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??