เรื่อง เล็กน้ำ No.1

" ท่าทางมันทะเเม่ง ๆ นะไอ้ใช้ มึงคิดดูเอาเองเเล้วกันว่าน้ำหน้าอย่างไอ้เลวทรงเกียรติ มีหรือจะให้ไอ้เด่นลูกชายสุดที่รักมาบวชวัดกันดาร ๆ ในหมู่บ้านเรา ทั้งที่วัดใหญ่ ๆ ในเมืองมีตั้งเยอะ ใครอยากเชื่อก็เชื่อไปเเต่กูไม่วันเชื่อ ถ้ามันไม่มีแผนชั่วช้าอะไรสักอย่าง สงสัยควายคงออกลูกเป็นไข่! " หนุ่มใหญ่วัยเก๋าอีกห้าปีครบครึ่งร้อย ผมดำสั้นเกรียน อยู่ในเครื่องแบบกากีเก่าสีซีด ทั่วทั้งตัวมีเพียงดาบคู่ไข้วกันบนบ่าเท่านั้นที่ดูใหม่เอี่ยมเงาวับ นั่งถอนหายใจข่มอารมณ์หงุดหงิดในร้านโกปี๊กลางตลาด พลางยกซดโอเลี้ยงทีเดียวเกือบหมดเเก้ว

" ช่าย อ้ายชาติเหม็นนี่ ขอให้มีผลประโยชน์มันทำได้ทุกอย่าง อั๊วะว่านะ ต้องมีแผนอะไรซ่องอยู่เเน่ ๆ เพียงเเต่ตอนนี้เรายังไม่รู้เท่านั้น อั๊วะนึกดูยังไงก็ยังนึกไม่ออก " ชายวัย40ต้น ๆ เชื้อสายจีนโพ้นทะเล ผิวขาวตาตี่ ไว้ผมยาวผูกด้วยผ้ามัดผม เจ้าของร้านโกปี๊ประจำหมู่บ้าน เขานั่งใช้มือท้าวคางวางบนโต๊ะ มองตลาดยามเย็นด้วยสายตาว่างเปล่าเต็มไปด้วยความเบื่อหน่าย เพราะอีกไม่กี่นาทีต่อจากนี้ มันต้องเดินเก็บดอกเบี้ยกับพ่อค้าเเม่ขายเหล่านั้น

" ไอ้เวรนี่ เเผนสูง การศึกษาดี มีทั้งเงินทั้งอำนาจเส้นสาย ลูกน้องเต็มพรึดไปหมด สาวไปใกล้ตัวมันเมื่อไหร่ก็มีลูกน้องเสนอตัวมาออกหน้ารับเเทนตัดตอนก่อนตลอด ไม่รู้มันเลี้ยงด้วย-่าเหวอะไร ไอ้โง่พวกนี้ถึงตรงกับมันนัก เเทนที่จะคดใหัการซัดทอดกลับยืดอกรับผิดแทนมันอีกต่างหาก" เขาจุดบุหรี่ขึ้นดูดฟอดใหญ่จนเเก้มตอบ พ่นควันขาวโขมง ทั้งที่เพิ่งทิ้งมวนก่อนหน้านี้ไปหยก ๆ " ไม่งั้นที่ผ่านมาคดีน้อยใหญ่ต่าง ๆ รู้ทั้งรู้ว่ามันมีส่วนพัวพันเกี่ยวข้องแต่กลับไม่เคยจับมันได้คาหนังคาเขาแม้เเต่ครั้งเดียว ใช้...มึงคิดดู ทั้งที่ทุกอย่างชี้ไปที่มันชัดเจน พอถึงมือกฎหมายที่ไหนได้ หลักฐานไม่พอบ้าง ไม่มีพยานบ้าง ไอ้พวกผู้ใหญ่เอ็งซวยรวยลิ้นให้รอคำสั่งบ้าง และไอ้ระบบเฮงซวยตัวดีที่ชักช้าอืดอาดจนเอื้ออำนวยความสะดวกเหมือนสร้างมาเพื่อพวกชั่ว ทำเอากูกับลูกน้องหัวแทบปวดกันไปหมด " ดาบเทียบทุบโต๊ะดังปังอย่างจงใจ คายควันขาวทางจมูกนั่งขบกรามเเน่น ดวงตาระอุเต็มไปด้วยเพลิงเเห่งโทสะ

" ไอ้เทียบ แล้วหลวงพ่อท่านว่ายังไงบ้าง "

" เฮ้อ เรื่องนี้โทษท่านไม่ได้ จริงอยู่ทุกวันนี้ท่านเป็นเจ้าอาวาสมีลำดับสูงที่สุดในวัด เเต่รองลงมานั้นก็ลูกหลานเเหลนโหลนทางเฒ่าอิ่มกันหมด ตอนนี้ก็เหมือนท่านตัวคนเดียวเป็นเจ้าอาวาสเเค่ในนามเท่านั้น อำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดล้วนตกอยู่ในมือไอ้มัคทายกเฮงซวยน่าตายนั่น "

" ไอ้อิ่ม!!! " แปะใช้รัวลิ้นด่ามันเป็นภาษาจีนเเต้จิ๋วจนไฟเเทบพ่นมาออกจากปาก

" ก็ไอ้เฒ่าอิ่มตัวดีนะซิ สงสัยตอนนี้คงขายตัวให้ไอ้ทรงเกียรติไปเเล้ว กูเเอบมองตั้งเเต่เข้ามาในวัดด้วยกันเมื่อวาน เห็นพูดจาสนิทชิดเชื้อกอดคอโอบไหล่เดินตามต้อย ๆ งานนี้คงได้มาเยอะซิท่า หึ หึ ถึงหลวงพ่อท่านอยากเอ่ยปากคัดค้าน สุดท้ายเฒ่าอิ่มก็คงจัดการตามสไตล์นั่นแหละ คิดเเล้วเศร้าคนบ้านเราแท้ ๆ ไอ้ทรงเกียรติ ถ้ามึงทำอะไรไม่ดีกับที่นี่...หมู่บ้านนี้ มึงกับกูได้กินเลือดกันเเน่! "

" ใจเย็นไอ้เทียบ ยังไงลื้อมียศมีตำเเหน่งห้อยคออยู่นา ทำอะไรให้มันถูกต้องตามหลักตามตำราเข้าไว้ ไม่งั้นไอ้ที่เเขวนคอลื้ออยู่มันจะวกกลับมารัดคอลื้อได้ ยิ่งวางตัวอยู่ฝ่ายตรงข้ามเป็นศัตรูกับมัน สงสัยไอ้พวกคนใหญ่ยศโตทั้งหลายจะช่วยกันลงเเรงบีบรัดให้เองกับมือด้วยซ้ำ ยังไงก็คิดถึงครอบครัวบ้าง ลูกลื้อตั้งสามคน! "

" สี่โว้ย!!! ไอ้ใช้ รวมอีหนูชิงชิงลูกสาวมึงอีกคน ฮ่า ฮ่า ฮ่า " เทียบตะโกนลั่นร้าน ลืมเรื่องเครียดก่อนหน้าไปหมดสิ้น เเตกต่างกับแปะใช้ที่สีหน้าเรียบเฉยเเต่ริมฝีปากบางยกยิ้มเชิงยอมรับกลาย ๆ

ถนน ดิ่งธรรมรงค์ ย่านนี้ไม่เคยหลับไหล มันเปรียบดั่งเส้นเลือดใหญ่หล่อเลี้ยงผู้คนมีสีมีเส้นทั่วทั้งจังหวัด ถนนสายธุรกิจเส้นนี้มีเเต่ตึกสูง โครงการคอนโดขนาดใหญ่ ร้านเพรช ร้านทอง ร้านอาหารหรูหรา ย่านช้อปปิ้งเก่าเเก่ เเกลเลอรี่ขายงานศิลป์ของเก่าแอนทีค ร้านเช่าบูชาพระเครื่องของเซียนเดินดินคนดังทั้งหลาย ผับบาร์ เลาจ์ต่าง ๆ อัดเเน่นตั้งเต็มทั้งสองฝากฝั่ง

พื้นที่ในถนนเส้นนี้คงมีเเต่เศรษฐีในเศรษฐีเท่านั้นที่จะได้ครอบครองเป็นเจ้าของ ไม่ก็ผู้ดีเก่าที่ได้รับมรดกตกทอดจากท่านเจ้าคุณปู่คุณย่าถึงจะได้สิทธิ์นั้น ไอ้พวกที่รวยนิด ๆ อย่าคิดฝันเพราะมันทั้งสวยทั้งเเพง ทำเลโครตดี มีเงินเท่าไรก็ซื้อไม่ได้เเค่มีเส้นสายเพียงอย่างเดียวยังไม่พอ ต้องมีสัมพันธ์ใกล้ชิดเเนบเเน่นกับคนใหญ่คนโตในจังหวัดด้วยเท่านั้นถึงจะวนมาตกถึงมือ เพราะเเค่ค่านายหน้าเพียงอย่างเดียวของขนาดพื้นที่เล็กกระจิ๋วหลิว 50 ตร.ว. ก็ปาเข้าไปหลายล้านเเล้ว

ถนนด้านหลังคอนโดสูงระฟ้าขนาดใหญ่ที่ใช้ทางเข้าร่วมกัน ใครจะรู้ว่ามีคฤหาสน์หรูหราสไตล์นีโอคลาสสิคถูกปลูกสร้างซ่อนไว้

คฤหาสน์หรูหรารูปทรงสมมาตร ด้านหน้าอลังการด้วยวงเวียนน้ำพุความสูงถึงเจ็ดชั้น เมื่อมันทำงานน้ำที่ไหลลงมาเเต่ละชั้นเหมือนม่านกระจกใสเงางาม ส่วนหัวดูดน้ำรอบวงด้านในฐานชั้นล่างสุดจะยิงกระสุนน้ำขึ้นไปตกด้านบนในแต่ละชั้น บางจังหวะเป็นหยด บางครั้งเป็นริ้วสาย เมื่อสะท้อนแสงไฟที่ประดับตกแต่งยามค่ำคืน ราวกับเพรชเม็ดงามกำลังเต้นระบำด้วยความเพลิดเพลิน

ประตูทางเข้าหน้าคฤหาสน์วางเสาสี่ต้นตามสถาปัตยกรรมกรีกโรมันโบราณ ด้านบนซ้ายขวาสร้างเป็นสามเหลี่ยมหน้าจั่ว ตัวคฤหาสน์แกะจากหินอ่อนทั้งหลัง หน้าต่างเป็นกระจกบานใหญ่อัจฉริยะ ที่กันการมองเห็นจากภายนอก หลังคาเป็นยอดโดมสูงประดุจดั่งพระราชวังในฝันเเถบยุโรบตะวันออก รายล้อมด้วยสวนไม้พุ่มตระกูลเชอร์รีตัดเเต่งเป็นเขาวงกตลึกลับซับซ้อนเหลี่ยมมุมสวยงาม

ภายในเขาวงกตด้านหลังมีโรงเรือนกระจกใสปลูกเเคคตัสไม้อวบน้ำซ่อนอยู่ เรือนกระจกใสแม้กระทั้งหลังคานี้ กลับมีห้องใต้ดินถูกสร้างเอาไว้อย่างลับ ๆ เวลานี้มีชายสองคนกำลังผลักประตูเดินตามกันลงไป

ในลานกว้างใต้ดินมืดสลัวอากาศเย็นจัด มีหมอกขาวลอยกระจายต่ำไม่เห็นพื้น ผนังเป็นหินน้ำตกมีน้ำหยดซึมไหลผ่าน มีภูเขาหินทิวทัศน์จำลองขนาดใหญ่ ไม่รู้สร้างขึ้นมาได้อย่างไร ดวงไฟที่ออกแบบมาเป็นพิเศษฝังบนเพดานส่องเเสงริบหรี่ ลานด้านหน้าทางเดินทอดต่อจากประตูทางเข้าด้านบน ถูกจัดวางไว้ด้วยงานสลักหินรูปสัตว์เเปลกปะหลาดที่ไม่เหมือนที่ใดในโลกหลายชิ้นตั้งเรียงรายอยู่

ตัวเเรกหัวเป็นนกอินทรี ลำตัวเป็นคนด้านหลังมีสี่ปีก เท้าทั้งสองเป็นกรงเล็บแหลม อีกตัวหัวลำตัวเหมือนคนปกติเเต่มีเเขนสี่ข้าง ถัดจากช่วงเอวลงไปเป็นหางยาวเหมือนงูม้วนขดหาง ท่วงท่ายืดตัวกอดอกชวนน่าขนลุกพิลึกยิ่งนัก อีกตัวรูปร่างสมส่วนดั่งมนุษย์ปกติทั่วไป มันมีผมยาวประบ่าเเต่กลับมีใบหน้าทั้งสามด้าน หน้าเเต่ละด้านล้วนมีอารมณ์ความรู้สึกที่เเตกต่าง ด้านหน้าตรงเรียบเฉยสงบนิ่ง ด้านซ้ายหัวเราะขี้เล่นเป็นกันเอง ด้านขวาร้องไห้เศร้าหมองบริเวณเเก้มดั่งมีคราบน้ำตาขึ้นเขียวให้เห็นลาง ๆ ไหลลงเป็นทาง ข้างกันเป็นรูปสลักหมาขนาดใหญ่กว่าหมาปกติตัวเต็มวัยเล็กน้อย ดูขัดตากับรูปสลักชิ้นอื่น ๆ เเต่หากเพ่งมองให้ดีจะพบว่าบนหลังของมันเเบกไว้ด้วยลูกหมาตัวเล็ก ๆ เจ็ดแปดตัวเกาะยั๊วะเยี๊ยะเต็มไปหมด

ตอนกลางของทางเดินเป็นเสาทรงสูงวางเว้นระยะห่างทั้งสองข้างทาง ทุกต้นมีสัณฐานกลมกว้าง ตัวเสายาวค่อย ๆ เรียวแหลมขึ้นไปสูงประมาณสามเมตร ด้านบนสุดเป็นตุ้มกลมสลักรูปหัวสัตว์สายพันธุ์นักล่าราวกับถูกเสียบประจานบนปลายยอดที่เรียวเเหลมนั้น ใบหน้าค่าตาพวกมันดั่งตกใจกลัวสุดขีด กำลังกรีดร้องแหกปากกว้างด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส ภายในปากวางไว้ด้วยถ้วยธูปกำยานส่งกลิ่นหอมระเรื่อ ควันสองสายลอยเอื่อยออกมาทางดวงตาที่ถูกเจาะจนกลวงโบ๋

สิ้นสุดทางเดินทั้งสองเจอกับความมืดสลัวอีกครั้ง ในความคลุมเครือมืดครึ้มมีสิ่งปลูกสร้างสีดำทะมึนที่ปลายส่วนยอดเเหลมชี้ฟ้าหลังหนึ่งตั้งสงบนิ่งอยู่

เมื่อคุ้นชินกับความมืดจนสายตาทำหน้าที่ปรับระดับได้ชัดเจน สิ่งที่วางอยู่นั้นคือ ' วิมาน ' สถาปัตยกรรมทรงปราสาทในทางพระพุทธศาสนาของชาวเอเชียที่เหล่าทวยเทพเทวดาทรงใช้เป็นที่พำนักหรือใช้เเทนยานพาหนะยามเหาะเหินเดินอากาศ

ปราสาทวิมานหลังนี้มีสีดำด้านสนิท ปราศจากเเสงสะท้อนกลับเเม้เพียงนิด ดั่งถูกสร้างขึ้นด้วยวัตถุธาตุที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนบนโลกใบนี้ ด้านหน้าวิมานประดับด้วยผ้าม่านลายช่อเชิงเทียนกั้นสายตาจากภายนอก เมื่อทั้งสองเดินมาถึง มีหญิงสาวสวยดั่งนางสวรรค์สวมใส่ชุดจินนี่บางเบามองเห็นชั้นในลาง ๆ เดินออกมาจากด้านหลัง พวกหล่อนทั้งสองใช้มือขาวดั่งดอกบัวเเหวกม่านเก็บไว้ด้านข้าง

ภายในมีชายหนุ่มหล่อเหลานั่งประทับอยู่เพียงผู้เดียว เขามีเเววตาอบอุ่นกระจ่างใส ใบหน้ารูปเพรชเกลี้ยงเกลา คิ้วโก่งโค้ง ดวงตากลมคมโต จมูกโด่งเป็นสันตั้งตรง รูปปากทรงกระจับ ริมฝีปากอวบอิ่ม ร่างกายกำยำสมส่วนมีกล้ามเนื้อเป็นมัดสวยงามทรงพลังประดุงดั่งเทพสงครามในนิยายกรีกโรมันโบราณ ผิวสว่างเปล่งปลั่ง ผมดำขลับถูกมัดรวบหลวม ๆ พาดผ่านกระดูกไหปลาร้าทิ้งลงมาเหนือสะดือ

" นี่นะรึ คนที่เป็นธุระจัดการให้เจ้าเด่นลูกศิษย์ของเราได้บวชเรียน "