เรื่อง Chemical Engineering ( ถ้าพี่ไม่อยากใช้โควต้า 8 ปี ก็ต้องยอมให้น้องคนนี้สั่งสอนนะครับ )
ตอนที่ 33
ปี 4 เทอม 1 ทะเลาะเพื่อปรับ
ณ หน้าอาคารวิจัยหลักของมหาวิทยาลัย
วันนี้เป็นวันที่ต้องอยู่ทำงานจนดึกดื่น จำเป็นต้องให้พี่เขากลับห้องคนเดียว แม้ใจดวงน้อยจะกังวลเรื่องของมือที่สามที่พยายามเข้ามาแทรกแซง แต่ด้วยความที่ไว้ใจพี่เขามากจึงค่อนข้างวางใจนิดหน่อย
“ ให้กูอยู่รอมั้ยจะได้กลับพร้อมกัน ” พี่ไฮโลถามที่กำลังถอดหมวกกันน็อคยื่นให้กับพี่ที่หน้าอาคาร
“ ไม่เป็นไรครับ พี่กลับก่อนได้เลย วันนี้น่าจะมี 4-5 ทุ่ม อาจารย์จ่ายค่าล่วงเวลาเป็นกรณีพิเศษด้วย ”
“ แล้วมึงจะกลับยังไง ให้กูมารับมั้ย ”
“ เดี๋ยวพักที่หอในพี่นอนก่อนเลยไว้เจอกันพรุ่งนี้นะครับ ” เข้าไปจุ๊ฟหน้าผากของพี่เพื่อส่งกลับหอ สายตาขี้อ้อนที่นาน ๆ ทีจะปรากฏมองนิ่ง นี่มันอะไรกันหัวเล็ก ๆ นั่นคิดอะไรอยู่นะ “ กลับได้แล้วครับ ซื้อกับข้าวเข้าไปด้วยละ จะได้ไม่ต้องออกมาดึก ๆ ดื่น ๆ ”
“ รู้น่า โตแล้ว ดูแลตัวเองได้ ” พี่ตอบสั้น ๆ สงสัยยังไม่หายโรธเรื่องเมื่อคืนที่เราสองคนไม่ได้ทำอะไรกันต่อนอกจากจูบอันดูดดื่ม มันทำให้พี่รู้สึกอายและเสียหน้า ด้วยเหตุนี้พี่ไฮโลที่เสนอตัวก่อนเมื่อคืนจึงทำตัวผิดปกติไป และให้สรรพนามกูมึงเหมือนแต่ก่อน แต่ก็ช่างเถอะคงไม่บังคับให้พี่พูดเพราะ ๆ อีกแล้วล่ะ สอนยากจริง ๆ การพูดคำสบาย ๆ แบบนั้นคงเป็นเอกลักษณ์สำหรับพี่เขาไปแล้ว
“ กลับดี ๆ นะครับ มีอะไรก็ทักมา ”
“ อืม มึงก็เหมือนกัน ” ยืนส่งพี่ไฮโลขับรถออกไปจนลิบตา ก่อนที่จะเดินเข้าไปในตัวอาคาร ข้างในนั้น มีพี่ ป.โทหลายคนกำลังทำวิจัยอยู่ จึงเข้าไปเปลี่ยนชุดและประจำการอยู่ตำแหน่งของตัวเอง
“ โห ไพ่เก่งอะ คิดการทดลองแบบนี้ออกมาได้ยังไงเนี่ย แน่ใจนะว่ายังไม่จบปริญญาตรี พี่คนนี้ยอมใจจริง ๆ เลย ” ลูกเต๋าพี่ ป.โท เอ่ยชมผลงานของที่ปรากฏผลงานอยู่ตรงหน้า มันทำให้ดีใจและภูมิใจในตัวเองเป็นที่สุด
“ ไม่หรอกครับ พี่ชมเกินไปแล้ว ” หยิบนาฬิกาขึ้นมาเพื่อจับเวลาการทดลองที่กำลังทำอยู่ ต้องรออีก 2 ชั่วโมงสินะกว่าจะเห็นผล คิดอยู่ภายในใจ
“ น้องไพ่ เราไปกินหมูกระทะกันมั้ย อีกตั้ง 2 ชั่วโมงกว่าผลจะอ่านได้น่ะ เดี๋ยวแจ้งทีเอไว้แล้วเราไปหาอะไรกินกัน ”
“ เอาสิครับ ” ตอบรับไปแบบไม่คิด เนื่องจากพี่ลูกเต๋าแกเป็นคนใจดีมาก ๆ และใจป๋าสุด ๆ ไปกับแกไม่มีทางอดตายแน่นอน
ณ ร้านหมูกระทะ สายย่อ
ติดรถเก๋งสีเทาป้ายแดงของพี่เขามาด้วย เรามากินหมูกระทะกันสองคนและพูดคุยเรื่องงานวิจัยขณะที่กำลังกินอย่างเอร็ดอร่อย
“ คนที่มาส่งไพ่บ่อย ๆ นี่ใครแฟนไพ่หรอ ” พี่ลูกเต๋าตักผักต้มมาให้กับ เนื่องจากพี่เขาไม่ชอบกินผัก แต่ชอบรสชาติของผักที่ละลายในน้ำซุป พี่เขาจึงใส่ผักลงไปค่อนข้างเยอะ ทำให้รับจบโดยการกินผักแทบจะเป็นเต่าอยู่แล้ว
“ เปล่าครับ พี่เขาเป็น........ ” ไพ่อ้ำอึ้งที่จะพูดต่อ เพราะเขาก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าตอนนี้ความจริงแล้วเขาอยู่ในสถานะไหนกัน “ เป็นรูม เมทที่สนิทกันมากครับ ” คีบหมูเข้าปากและตอบพี่เขาเสียงเบา
“ แล้วชื่อว่าอะไร ”
“ ทำไมครับ พี่ลูกเต๋าอยากรู้จักหรอ ” ไม่ชอบจริง ๆ ที่มีผู้ชายคนอื่นมาถามถึงพี่เขากับแบบนี้
“ ก็นะ หล่อและน่ารักดี ” ลูกเต๋าพูดด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มประหนึ่งตกหลุมรักใครเป็นครั้งแรก “ ตอนเจอครั้งแรก เหมือนไม่ได้เดิน แต่ลอยมาอะ อย่างกับดาราท่านหนึ่ง ” ลูกเต๋าเอ่ยชมไฮโลไม่ขาดปาก สายตาแว้บ ๆ เหลือบมองคนตรงข้ามโต๊ะที่กำลังมองเขาตาแข็ง “ มองน่ากลัวจังนะ ไหนว่าเป็นแค่รูมเมทไง ”
“ ของ อย่างยุ่งนะครับ ” ใบหน้านิ่งมองรุ่นพี่ด้วยความรู้สึกไม่พอใจสักเท่าไหร่ กล้าดียังไงมาบอกว่าชอบคนของเขาแบบนี้
“ จีบเขาอยู่ใช่มั้ย ”
“ เปล่าสักหน่อย เราสองคนรักกัน แต่แค่ยังไม่ได้คบกันด้วยเหตุผลบางอย่าง ”
“ งั้นหรอ โด้วยแล้วกัน พี่นึกว่าจะโสดซะอีก ” ลูกเต๋ายิ้มมุมปากอย่างพอใจเมื่อแกล้งเจ้าเด็กมึนได้สำเร็จ
“ พี่หัวเราะทำไมครับ จริงจังนะเนี่ย พี่เลิกคิดอะไรแปลก ๆ กับคนของได้แล้ว ”
“ เออ รู้แล้วนะ พี่ไม่แย่งของ ๆ ใครหรอก ”
“ พี่รู้อยู่แล้วหรือเปล่าครับ ว่าความสัมพันธ์ของกับพี่ไฮโลมันพิเศษ ”
“ ไม่รู้ก็ควายแล้ว นายสองคนดังจะตาย พี่เข้าไปดูคลิปสั้นทีไรมีแต่คลิปพวกนายเต็มฟีดเลยเถอะ แล้วไหนจะเมื่อตอนเย็นนั่นอีก จูบหน้าผากไม่อายกล้องวงจรปิดแถวนั้นเลยนะ ”
“ ช่วยไม่ได้หนิ ก็คนมันรักกัน ” จากความรู้สึกขุ่นเคืองตอนนี้กลายเป็นความรู้สึกสนุกสนาน ดื่มกินกันจนอิ่มหนำสำราญก่อนกลับเข้าไปแลปอีกครั้ง
การทดลองวันนี้เกิดข้อผิดพลาดผลไม่เป็นไปตามทฤษฎี กับพี่จึงต้องทำการเตรียมการทดลองใหม่อีกครั้ง ถึงจะน่าเสียดายที่ผลออกมามีความคลาดเคลื่อนมากเกินไป แต่ก็ยังดีที่แนวโน้มไปในทิศทางที่คาดการณ์เอาไว้ จึงจำเป็นต้องทำการทดลองใหม่ในวันพรุ่งนี้
เดินทางกลับห้องเร็วกว่าเวลาที่กำหนด พี่ที่รออยู่ในห้องกินข้าวรึยังนะ อ่านหนังสือ ทำแบบฝึกหัดอยู่หรือเปล่า หรือว่ากำลังจ้องโทรศัพท์รออยู่กันแน่ ซื้อขนมมากมายจากร้านสะดวกซื้อกลับมาห้องด้วย โดยมีรุ่นพี่มาส่งถึงหน้าหอ รีบขึ้นห้องไปเพื่อเซอร์ไพรส์คนน่ารัก ควักกุญแจเปิดประตูเข้าไปทันที
“ กลับมาแล้วครับ ” ถุงขนมที่ถืออยู่ในมือหล่นตุบลงตอนนั้น ขายาวก้าวฉับ ๆ ตรงปรี่หาเป๋าหมาย กระชากคอเสื้อต่อยหน้าไอ้คนหน้าด้านนั่นเต็มแรง เสียงดังตุบ เขาคนนั้นเซถลาไปชนกับโต๊ะเครื่องแป้งจนของที่วางอยู่หน้ากระจกกระจัดกระจายเต็มพื้น
“ ไอ้สัสเอ่ย ” เมื่อตั้งสติได้คนโดนต่อยก็ไม่ยอมโดนอยู่ฝ่ายเดียวพุ่งเข้ามาแลกหมัดอย่างเอาจริงเอาจัง
“ หยุด คูณ ไพ่ หยุด กูบอกให้หยุด ” ไฮโลพยายามแยกทั้งคู่ที่กำลังต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตายด้วยร่างกายบาง ๆ นั้น “ หยุดสิวะ ” ตอนนี้ไพ่ไม่มีสติเหลืออยู่แล้ว ภาพบาดตาบาดใจ พี่ไฮโลใส่เสื้อโอเวอร์ไซส์กับกางเกงบ๊อคเซอร์แสนบางนั่งอยู่บนปลายเตียง และคูณที่นั่งยืนเข่าอยู่ตรงหว่างขา นั่นเขากำลังทำอะไรกัน หมอนั่นกำลังจะทำให้พี่ไฮโลมีความสุขอย่างนั้นหรอ ถ้าเรามาช้ากว่านี้อีกหน่อย เจ้าหมอนี่ก็คง....
“ แม่งเอ่ย ไอ้สัสกูจะฆ่ามึงให้ตาย ๆ ไปซะ ” ไพ่ตะโนด่าคูณด้วยความโรธถึงขีดสุด
“ ก็เอาสิ มึงคิดว่ากูจะยอมเป็นหมูให้มึงรังแกอยู่ฝ่ายเดียวรึไง ”
“ หยุดได้แล้ว นี่มันหอพักนะ เดี๋ยวก็เป็นเรื่องใหญ่หรอก ”
“ หลีกไป! ” ไพ่ตะคอกใส่พี่พร้อมกับสะบัดมือของพี่ออกอย่างแรง จนหลังมือเผลอไปตบหน้าพี่ด้วยแรงเหวี่ยง เพี๊ย! .ใบหน้างามหันไปตามแรงตบ เนื้อเยื่อภายในปากกระทบฟันเลือดไหลซึมออกมานิด ๆ “ พะพี่ไฮโลครับ ผะไม่ได้ตั้งใจโ ”
“ พี่เป็นอะไรมั้ยครับ มาให้ดูหน่อย ” คูณเดินเข้ามาดูอาการของพี่ด้วยความเป็นหวงแต่กลับโดยคนขี้หึงผลักหน้าอกของเอาออก
“ อย่าเสือก ”
“ พวกมึงสองตัวหยุดกัดกันก่อนได้มั้ย ” ไฮโลใช้หลังมือเช็ดคราบเลือดที่ปากของตัวเองและข่มอารมณ์โรธของตัวเองเอาไว้
“ เจ็บมั้ยครับโ ” ตอนนี้ความรู้สึกของมันดิ่งมาก ไม่รู้จะเริ่มจากอะไรดี ทำร้ายพี่เขา แต่ว่าพี่เขาก็ทำร้ายหัวใจของเหมือนกัน ยื่นมือสั่น ๆ เข้าไปจับรอยแผลตรงริมฝีปากที่มีรอยเลือดเปราะอยู่ พี่เขาเบือนหน้าหนี ไม่ยอมรับสัมผัสของนี่มันอะไรกันแน่
“ คูณกูโเรื่องทั้งหมดด้วยแล้วกัน มึงกลับไปก่อนได้มั้ย ไว้ค่อยคุยกัน ”
“ นี่พี่ยังจะนัดคุยกับมันอีกหรอ ไม่ให้ไป ” ดูจากสีหน้าและท่าทางแล้วพี่เขาไม่ฟังที่พูดเลยสักนิดเอาแต่สนใจหมอนั่น
“ ขับรถได้ใช่มั้ย ถึงบ้านแล้วทักมาด้วย ”
“ ครับพี่ไฮโล ถ้าหมาบ้ามันอาลวาทก็ทักมานะครับ จะรีบมา ” คูณพูดส่งท้ายก่อนส่งสายตามองไฮโลด้วยความเป็นห่วง หยิบเสื้อแขนยาวและกุญแจรถแล้วเดินออกจากห้องไปทันที
เสียงประตูปิดดังปัง แล้วภายในห้องน้อยอันเละเทะก็เข้าสู่ความเงียบสงัด
“ พี่ไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยรึไง ถ้ามาช้ากว่านี้นิดหน่อย ในห้องคงจะมีแต่กลิ่นของพี่กับมันแล้วสินะ ”
“ มึงพูด-่าอะไรตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว เป็นอะไรมากป่ะ เปิดประตูเข้ามาแล้วพุ่งเข้าไปต่อยไอ้คูณทำไม ”
“ พี่ปกป้องมัน พี่ปกป้องมันต่อหน้าอย่างนั้นหรอ ”
“ ตอนนี้มึงมันบ้า พูดอะไรไม่รู้เรื่องแล้ว กูไม่ได้ปกป้องมัน แต่กูแค่พูดในสิ่งที่กูคิด ”
“ นั่นสินะ มันคงจะอมเก่งน่าดู พี่ถึงได้เข้าข้างมันมากขนาดนี้ สงสัยจริง ๆ ว่านี่มันครั้งที่เท่าไร่ ” ไม่รู้แล้วว่าตอนนี้กำลังทำอะไร รู้แต่ว่าอยากลบกลิ่นเจ้าหมอนั่นออกจากตัวพี่ให้เร็วที่สุด หมอนั่นจูบปากแลกลิ้นไปหรือยังนะ มันอมให้พี่ไปแล้วรึเปล่า ไม่สนแล้วเป็นความรู้สึกที่ไม่สบอารมณ์เอาซะเลย อ่าห์ จูบ ต้องจูบก่อน ดึงตัวพี่เข้ามาใกล้ กระแทกปากเข้าจูบอย่างแรง รับรู้ได้ถึงกลิ่นคาวเลือดจาง ๆ ที่ปนมาจับน้ำลาย รับรู้ได้ว่าพี่ดิ้นแรงมากเพื่อขัดขืน ขัดขืนไปเถอะเหนื่อยเดี๋ยวก็คงยอมแพ้ไปเอง
“ มึงมันบ้าไปแล้ว นี่มันเรื่องจริงไม่ใช่ละคร มึงคิดว่าจูบจะช่วยได้ทุกอย่างรึไง ” ตอนนี้อารมณ์ของค่อนข้างที่จะไม่ปกติ ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย รู้แค่ว่าต้องทำอะไรสักอย่างในตอนนี้ เหวี่ยงพี่เขาลงไปกับเตียงนอน จับพี่เขานอนคว่ำด้วยกำลัง
“ มันมาหาพี่คงจะเตรียมตัวแล้วสินะ ” ไพ่ดึงกางเกงตัวจิ๋วของพี่ออก ถ่มน้ำลายใส่มือตัวเองป้ายลงไปที่ช่องแคบของพี่ที่แห้งสนิท
“ ไอ้สัส มึงจะทำอะไร หยุด กูยังไม่พร้อม ” ไฮโลพยายามขัดขืนสุดชีวิตแต่ไม่รู้ทำไมแม้แต่ขยับตัวยังยาก
“ อาห์ แข็งแล้วสิ ไหน ๆ พี่กับมันก็เตรียมตัวมีอะไรกันแล้ว แค่เปลี่ยนจากมันมาเป็นคงไม่เป็นไรใช่มั้ย ”
“ มึงพูดอะไร ตั้งสติดิ ปล่อยกู ” ไพ่ควักแท่งเหล็กร้อนที่บวมเบ่งอยู่ภายใต้กางเกงออกมาสู่โลกภายนอก จ่อปลายดอกเห็ดเข้าช่องแคบของพี่อย่างเอาแต่ใจ “ เชี่ย เจ็บ ๆ ๆ ไอ้สัส หยุด หยุดนะ เอามันออกไป ” ตอนนี้ไฮโลเริ่มปล่อยโฮออกมาพร้อมคำกร่นด่าสารพัด น้ำตาใส ๆ ไหลรินปานน้ำตกฤดูน้ำหลาก “ ไอ้ไพ่กูเจ็บ หยุดเถอะ โอ้ยยยย อย่าดันเข้ามา มันจะฉีกอยู่แล้ว โอ้ยยยยยยย ” ไฮโลถึงกับเกร็งตัวงอหน้าฟุบลงกับเตียง มือทั้งสองข้างกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่นเพื่ออดทนกับความเจ็บปวด น้ำตาที่ไหลอาบแก้มซึมผ่านปลอกหมอนใบใหญ่ที่ใบหน้านั้นซุกอยู่ และร้องออกมาสุดจะกลั่นเมื่อไพ่จับสะโพกของพี่ดึงสวนขึ้นมารับกับตัวตนของเขาที่ยืนอยู่ปลายเตียง “ โอ้ยยยย ฉีกแล้ว เจ็บ ๆ ๆ ๆ ไอ้ไพ่กูเจ็บ ”
“ บ้าชิบแทงแทบไม่เข้าเลย แน่นมาก ” ไพ่งองจุดเชื่อมต่อร่างกายของเขาทั้งคู่ก่อนที่สติทั้งหมดจะกลับคืนมา เมื่อเห็นช่องทางรักของพี่เหมือนมีของเหลวสีแดงเปื้อนน้องชายของเขาออกมาด้วยตอนที่เขาชักออก
“ กูเจ็บ ปล่อยกู ” ไฮโลยังร้องไห้ครางอยู่แบบนั้นอย่างน่าสงสาร ทำให้คนอารมณ์ร้อนเริ่มได้สติ เมื่อไพ่เห็นสภาพของพี่ที่ดูเหมือนทุกข์และเจ็บปวดมาก เขาก็รู้สึกผิดขึ้นมาทันทีภายในอกรู้สักโหวงและเจ็บปวดอยู่ภายในหัวใจดวงน้อย
ไพ่ค่อย ๆ ถอนแท่งเหล็กร้อนออกจากช่องแคบ และพยายามดึงพี่เข้ามากอดเพื่อปลอบคนขี้แยที่กำลังอื้นไห้ ด้วยความเจ็บ ความกลัว และความเสียใจ
“ พี่ครับ โ ไม่ได้ตั้งใจ ” ไพ่กอดไฮโลเอาไว้แน่นเหมือนกลัวว่าคนคนนี้กำลังจะหายออกไปจากชีวิตของเขา
“ ออกไป กูไม่อยากเห็นหน้ามึง ” ถึงพี่ไฮโลจะไล่แต่พี่เขาก็ไม่ได้ผลักออก ยังคงยอมให้กอดอยู่แบบนั้น “ ปล่อย แล้วออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้ ฮือ ฮือ ออกไป ” พี่เขาเริ่มเสียงดังใส่ รู้ว่าพี่เขาโรธแต่ก็โรธเหมือนกัน หึง หวง ไม่อยากเสียพี่ไป พี่ครับ มองหน่อยนะ พี่ครับ ค่อย ๆ จับปลายคางของพี่ให้หันมามองหน้า แต่พี่ก็ไม่หันมา มันทำให้รู้สึกว่าไม่โอเคกับความรู้สึกในตอนนี้เลย
“ พี่ครับ หันหน้ามามองหน่อยนะ โ ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ให้อภัยนะ ”
“ กูบอกให้มึงออกไปไง กูเกลียดมึง กูไม่อยากเจอหน้ามึง ออกไป ”
“ พี่ครับ คือว่า ” ไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรออกไปในตอนนี้ แม้แต่ใบหน้านั้นยังไม่มีโอกาสได้มองเลยจะทำยังไงดี พูดอะไรออกไปดีนะ เจ้าน้ำตานี่ อย่าไหลในเวลาแบบนี้สิเข้มแข็งเข้าไว้ “ ได้ครับจะออกไป แต่ต้องหลังจากที่พี่หลับไปแล้วนะครับ ” พี่ไม่แม้แต่จะตอบ พี่ก็ฟุบลงนอนทันที พี่คงจะเกลียดแล้วนินะ ไม่อยากมองหน้าแล้วด้วย สำนึกผิดแล้ว โ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??