เรื่อง ระบบเกมจีบสาวละเลงสวาท 18+
ชีวิตกลายเป็นเกมจีบสาวไปซะแล้ว
| 10 |
เป็นเรื่องแล้วไง
ที่เอนตัวหลับตาลงไปนอนอยู่เตียงเมื่อครู่ก็ลืมตาขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง ก่อนที่จะลุกขึ้นมาจากเตียงแล้วเดินตรงไปทางบานประตูนั้น แล้วขยับมือเอื้อมไปบิดลูกบิดประตูพร้อมกับดึงประตูเข้ามา เผยให้เห็นผู้ที่เคาะประตูห้องขึ้น มองไปที่เธอด้วยความแปลกใจเพราะตอนนี้ก็สามทุ่มกว่าแล้ว เธอขึ้นมาหาทำไมกัน
"มีอะไรหรอครับน้า" พูดขึ้นพลางจ้องมองไปที่น้าลิตา แม่เลี้ยงของเอง
"ขอน้าเข้าไปคุยด้วยพักนึงได้ไหม ซันคงยังไม่นอนใช่ไหมยังอยู่ในชุดนักเรียนอยู่เลย" น้าลิตาพูดขึ้น
ในระหว่างที่เธอกำลังพูดอยู่ก็มองไปที่ใบหน้าสวยของเธอ น้าลิตาแต่งงานกับพ่อแล้วเข้ามาอยู่ในครอบครัวเมื่อ 7 ปีที่แล้ว เธอเป็นหญิงสาวที่สวยมากในตอนที่ได้เจอเธอครั้งแรก และตอนนี้เธอก็ยังสวยอยู่เลย รูปร่างเธอสูงกำลังดี ออกไปทางเจ้าเนื้อหน่อย ๆ
หน้าอกหน้าใจและสะโพกเธอก็เลยดูใหญ่อวบอิ่มรับกับหุ่นเจ้าเนื้อของเธอเป็นอย่างดี ผิวขาวเนียนใสยิ่งชวนให้เธอดูน่ามองขึ้นไปอีก แต่ที่มีเสน่ห์ที่สุดก็คงจะเป็นใบหน้าสวย ๆ ของเธอนี่แหละที่มองยังไงก็ไม่เบื่อ ถึงเธอจะมีลูกสาวถึงสองคนแล้ว และเธอจะอายุมากกว่าสิบกว่าปีแต่เธอก็ยังดูเหมือนสาวแรกรุ่นอยู่เลย
"ได้สิครับน้า" ตอบเธอไปทันทีที่เธอพูดจบ ก่อนที่จะดึงประตูเข้ามาให้กว้างขึ้น แล้วถอยหลังออกมาเพื่อเปิดทางเดินให้เธอเดินเข้าห้องมา
น้าลิตาที่อยู่ในชุดนอนเดรสสายเดี่ยวที่มีผ้าคลุมผืนบางคลุมเรือนร่างไว้อีกที เดินเข้าห้องนอนมาแล้วนั่งลงบนเตียงก็ที่เธอจะหันมา ที่เห็นแบบนั้นก็เลยปิดประตูห้องแล้วเดินไปลากเก้าอี้จากโต๊ะคอมมานั่งลงตรงหน้าเธอ
"โทษทีนะ น้ามาซะดึกเลย จริง ๆ ช่วงเย็นน้าก็ขึ้นมาหาซันแล้วแต่ซันไม่อยู่ห้อง น้าเห็นไฟห้องซันเปิดตอนออกมาหาน้ำดื่มพอดีก็เลยเดินขึ้นมาดู" น้าลิตาพูดขึ้น
"ไม่เป็นไรหรอกครับ นี่ก็ยังไม่ดึกอะไรเลย" พูด
"นี่ก็นานแล้วนะที่ไม่ได้เข้ามาห้องซันเลย แต่ห้องก็ยังดูเหมือนเดิมเลยนะ" เธอพูดขึ้นพลางหันไปมองรอบ ๆ ห้อง
"นั่นสิครับจำได้ว่าครั้งล่าสุดที่น้าเข้ามาน่าจะตอนที่ดูหนังผีแล้วร้องไห้หรือเปล่านะ ที่น้าเข้ามานอนเป็นเพื่อน รู้สึกตอนนั้นจะเป็นตอนที่น้าพึ่งแต่งงานเข้าบ้านมาใหม่ๆ เลย" พูดตอบเธอไป พลางขยับสายตามองไปที่เรือนร่างใต้ชุดนอนเดรสของเธอด้วย ถึงมันจะดูไม่โป๊อะไร แต่ด้วยหุ่นเจ้าเนื้อของเธอมันกลับทำให้เธอดูเซ็กซี่ขึ้นมาทันที
"ว่าแต่น้ามีอะไรหรอครับ" ที่รู้สึกว่าตัวเองมองเรือนร่างเธอเยอะเกินไปแล้วก็เงยหน้าขึ้นมาก่อนที่จะพูดต่อ
"เกือบลืมเลยคุยเพลินไปหน่อย น้าอยากจะถามเรื่องซันกับดาว่าทั้งสองคนมีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า เห็นพักนี้ดูไม่ค่อยพูดกันเลย น้าอาจจะดูจุ้นจ้านไปหน่อยแต่ที่น้าถามเพราะไม่อยากให้มีปัญหาอะไรกัน" เธอพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง
"เราก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันหรอกครับ เราก็คุยกันอยู่บ้างแต่แค่ไม่ค่อยสนิทกันเท่าพี่น้องคนอื่นแค่นั้นเอง" พูดตอบเธอไป เพราะก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับเธอจริง เพราะตอนเด็ก ๆ เราก็เข้ากันดี มีเพียงแค่ว่าพอโตขึ้นมาแล้วเธอดูเริ่มตีตัวออกห่างจากเท่านั้น
"ถ้าซันพูดกับน้าแบบนั้นน้าก็สบายใจ" น้าลิตาพูดขึ้น พลางขยับมือบางมากุมมือไว้
"ครับคุณน้าไม่ต้องห่วงหรอกครับ ครอบครัวเราเข้ากันได้ดีจะตาย" พูดขึ้น
"ถ้าอย่างนั้นน้าไปแล้วนะ ฝันดีซัน" น้าลิตาพูดขึ้น จากนั้นเธอก็ขยับตัวเข้ามาหา ก่อนที่จะหอมมาที่แก้มฟอดใหญ่ทีหนึ่ง
"อุ๊ย น้าลืมตัวไปพอเข้ามาคุยแบบนี้แล้วก็เลยนึกถึงตอนที่ซันเป็นเด็กที่น้าเข้ามาสั่งเข้านอนแล้วหอมแก้มหลังจากบอกฝันดีทุกคืน" เธอพูดขึ้นด้วยเสียงที่ดูตกใจก่อนที่จะขยับตัวออกมาจากกอดนั้นหลังจากพูดจบ
"ขอกอดอีกหน่อยได้ไหมครับ" พูดขึ้นพลางขยับแขนไปโอบร่างเธอไว้ ก่อนที่จะซุกหน้าลงไปที่ซอกคอเธอ
"ได้สินะ" น้าลิตาพูด
จากนั้นเธอก็กระชับเรียวแขนบางกลับมาโอบกอดอีกครั้งจนเรือนร่างเราสองคนแนบชิดกัน กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากเรือนร่างเธอลอยเข้ามาในจมูก เรือนร่างเธอที่มันแนบชิดกันตัวอยู่ก็สัมผัสมันได้อย่างชัดเจน จากนั้นก็เรียกระบบขึ้นมาก่อนที่จะเข้าไปที่หน้าต่างค่าสถานะของเธอ
ระบบ : ต้องการสร้างเนื้อเรื่องกับเธอหรือไม่
ตกลง / ไม่ตกลง
"ฝันดีนะ น้ากลับห้องดีกว่านี่ก็เริ่มดึกแล้ว" น้าลิตาพูดขึ้นพลางออกมาจากอ้อมกอดนั้น
"ครับ น้าก็ฝันดีนะ" พูดตอบเธอไปก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเปิดประตูห้องให้เธอ
"อ้อจริงสิ" น้าลิตาที่ออกจากห้องไปแล้วขยับมือบางมาขวางประตูที่กำลังปิด แล้วพูดขึ้น
"อะไรหรอครับ" ถามเธอไป
"ป่าวไม่มีอะไรหรอก น้าไปแล้วนะ" เธอที่ดูทำท่าจะพูดอะไรออกมา ก็เปลี่ยนใจก่อนที่เธอจะเดินออกจากหน้าห้องไป ที่เห็นแบบนั้นก็รีบปิดประตูห้องกลับมาทันที
"ที่เธอจะพูดคงไม่ใช่เรื่องนี้หรอกนะ" พึมพำขึ้นก่อนที่จะเลิกชายเสื้อที่ปิดเป้ากางเกงขึ้นมา เผยให้เห็นเป้ากางเกงที่ตุงออกมาเพราะ-วยลำแข็งมันตั้งขึ้นมาในตอบที่กอดกันเธอมือครู่ แต่เธอคงไม่เห็นหรอกชายเสื้อนักเรียนมันลงมาบังตั้งเยอะ หลังจากนั้นก็เดินกลับมาที่เตียงก่อนที่จะทิ้งตัวลงนอน ก่อนที่เลือกยกเลิกคนสั่งสร้างเนื้อเรื่องกับน้าลิตาไป
"ไม่น่าคิดอะไรบ้า ๆ แบบนั้นเลยเรา" พึมพำขึ้นก่อนที่จะหลับตาลง แล้วหลับลงไปทั้งแบบนั้นเพราะความเพลีย
ติ้งงงง ติ้งงงง เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นคลอเบา ๆ ในห้องนอน ตามด้วยแสงสว่างรำไรจากดวงตะวันที่สาดส่องเข้ามาผ่านช่องลมและกระจกหน้าต่างแผ่นใสกระทบลงมาบนหน้า ที่หลับอยู่ก็ตื่นขึ้นมาเพราะเสียงของนาฬิกาปลุกที่ดังอยู่ แล้วขยับมือไปกดปิดนาฬิกาปลุกนั้นก่อนที่จะลืมตาสะลึมสะลือขึ้นมา
ระบบ : เริ่มดำเนินการสร้างเนื้อเรื่อง
ชื่อ : ลิตา
อายุ : 37 ปี
นิสัย : ใจดี เข้ากับคนอื่นง่าย ขี้เงี่ยน
ความยาก : ปกติ
ความสัมพันธ์ : แม่เลี้ยง
ความประทับใจ : 20
สถานะ : รู้สึกดีด้วย
เนื้อเรื่อง : สร้างแล้ว
ระบบ : แจ้งเตือนภารกิจสำหรับเนื้อเรื่อง
1. ช่วยเธอทำอาหาร 1 มื้อ และนวดบ่าให้เธอ 1 ครั้ง (20 แต้มความประทับใจ)
2. ช่วยเธอออกไปจ่ายตลาด 1 ครั้ง (10 แต้มความประทับใจ)
3. กอดเธอ 3 ครั้ง (10 แต้มความประทับใจ)
รางวัล : มีเซ็กส์กับเธอ (ต้องการแต้มความประทับใจมากกว่า 75)
ทันทีที่เห็นข้อความจากระบบแจ้งเตือนอยู่ตรงหน้า ก็ตื่นเต็มตาทันทีพลางนึกถึงเรื่องเมื่อคืน แต่ก็ไม่ได้เลือกกดตกลงนี่หว่าแต่เดี๋ยวก่อนนะ พอคิดดูดีๆ แล้วตอนนั้นง่วงมากก็เลยเลือกผิดอันงั้นหรอ ใช่หรอว้ะ แต่ถ้าเลือกถูกอันระบบก็คงไม่แจ้งเตือนขึ้นมาแบบนี้ใช่ไหม
"ต้องยกเลิกเนื้อเรื่อง แล้วมันยกเลิกยังไงว้ะ" ขยับตัวขึ้นมาจากเตียงทันที ก่อนจะพึมพำไปด้วยเลื่อนหาไอคอนยกเลิกเนื้อเรื่องไปด้วย แต่ดูเหมือนว่าระบบมันจะรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่
ระบบ : ไม่สามารถยกเลิกเนื้อเรื่องที่สร้างแล้วได้
และหากยังดำเนินเนื้อเรื่องปัจจุบันไม่สำเร็จจะไม่สามารถสร้างเนื้อเรื่องใหม่ได้
เว้นแต่ว่าจะมีช่องสร้างเนื้อเรื่องเหลืออยู่
"เอาแล้วไง ทำไงดีวะเนี่ยยยย" ครวญครางออกมาอย่างสิ้นหวังทันทีที่เห็นข้อความจากระบบ พลางเอามือทั้งสองข้างทึ้งตัวเองไปด้วย
-โปรดติดตามตอนต่อไป | สวัสดีวันฟ้าใสเขียน-
ชีวิตกลายเป็นเกมจีบสาวไปซะแล้ว
โปรดกดถูกใจหรือคอมเมนต์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรต์
และกดติดตามเพื่ออ่านตอนใหม่ได้เร็วก่อนใคร
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??