เรื่อง ยอดยุทธ์ยุคดวงดาว
บที่ 43 ยิง้ครั้งถูก้ครั้ง
ัและเขตปพิเศษ เป็นเหมือนสองโลกี่ต่างกันอย่างสิ้นเชิง
มีคำกล่าวไว้เช่นนี้ ถ้าไม่เคยพบเห็นแสงสว่าง ก็อาจยอมรับความมืดไ้
มันเหมาะเจาะลงตัวกับัมาก
เพราะคนี่เคยเดินออกาั ไม่เคยมีใครอยากกลับมาอีกเลย
จงหลิงก็เป็นหนึ่งในนั้น
เื่ไ้พบเห็นความสะอาด ความเป็นระเบียบเรียบ้ของเขตปพิเศษ ก็ไม่อยากทนกับความสกปรกวุ่นวายของัอีกต่อไป
ขณะี่เจ้าหน้าี่ในฐานปล่อยปละละเลยั
ตราบใดี่ไม่ก่อเรื่องล้ำเส้นก็แทบไม่มีใครใส่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นี่นี่
อะไรคือเรื่องล้ำเส้น?
การฆาตกรรมคงไม่นับ
แต่หลี่เซี่ยวเฟยัเป็ข้อยกเว้น
เื่ก้าวาเขตปพิเศษเ้าาในัเพียงเี้วินาที าัเขาไ้ข้ามาเาหลาย้ปี ัายุคเโโีควอนตัมาู่ยุคคอมพิวเตอร์ไฟฟ้า
นั่นอาจเป็นเหตุผลี่ทำให้หลี่เซี่ยวเฟยชอบี่จะอยู่ในั?
อย่างน้อยี่นี่ก็ยังมีกลิ่นอายและบรรยากาศของเื่ห้า้ปีก่อน
แต่เื่เทียบกับไม่กี่วันี่ผ่านมา ปัจจุบันัสะอาดและเป็นระเบียบมากขึ้นแล้ว
ภายใต้การรณรงค์ทำความสะอาดครั้งใหญ่ กองขยะเน่าเหม็นจำนวนมากถูกกำจัดออกไป หลุมโคลนเน่าเสียถูกถม และสิ่งปฏิกูลตามท้องถนนถูกกำจัดจนหมดสิ้น แม้แต่ห้องน้ำสาธารณะี่สกปรกจนใช้การไม่ไ้ ก็ยังสะอาดขึ้นมาก
หลี่เซี่ยวเฟยขมวดคิ้วมุ่น
ตรอกข้างหน้าเงียบมาก
ไม่มีคนเดินผ่าน
แต่กลับไ้กลิ่นอายคนแปลกหน้า
เขาหยุดเดิน
"หึ หึ หนุ่มน้อยช่างระมัดระวังเสียจริง"
มีเสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้น พร้อมกับหญิงสาวร่างสูงผมโมฮอว์กสีแดงสด เดินนวยนาดออกมาาหัวมุม
เธอสวมชุดหนังรัดรูปสีแดง แม้จะแต่งตาแบบสโมกกี้อายก็ไม่อาจปิดบังใบหน้าอันงดงามไ้ ทั้งรองเท้าส้นสูงและกางเกงหนังล้วนเป็นสีแดง ซึ่งเผยให้เห็นรูปร่างอันร้อนแรง
ในมือถือมีดพับ
พลางควงเล่นอย่างชำนาญ
นักผจญภัย
เป็นนักผจญภัยาเว็บมืดี่มาล่ารางวัลอีกแล้ว
หลี่เซี่ยวเฟยเข้าใจเป้าหมายของอีกฝ่ายทันที
"ไ้ยินมาว่าพี่น้อง 'หมูขาว' สี่คนตายเพราะเธอ"
หญิงสาวชุดแดงเดินนวยนาดเ้าาหาหลี่เซี่ยวเฟย าัเสือดาวตัวเมียี่กำลังล่าเหยื่อ พร้อมกับแผ่รังสีอำมหิต
หมูขาว น่าจะเป็นชายอ้วนหัวโล้นเื่ตอนนั้น
"คุณมาคนเดียวเหรอ?"
หลี่เซี่ยวเฟยประเมินขั้นพลังของหญิงสาวในใจ และกล่าวว่า "ออกมาให้หมดเลย"
"เหอะ อายุยังน้อยแต่ปากไม่ธรรมดา"
หญิงสาวชุดแดงผิวปาก
นักผจญภัยสิบกว่าคนสวมชุดเกราะโลหะเบาเดินออกมาาสองข้างถนน แต่ละคนถือมีด ดาบ ขวาน และของมีคมอื่น ๆ ปิดกั้นทางของหลี่เซี่ยวเฟยทั้งด้านหน้าและด้านหลัง
ยังมีบางคนนั่งยอง ๆ บนกำแพง มือถือหน้าไม้เล็งมาทางเขา
"พวกคุณมาฆ่าผมงั้นเหรอ?"
หลี่เซี่ยวเฟยถาม
"แปลกตรงไหน ไม่งั้นจะมาเล่นกับเธออย่างนั้นเหรอ?"
หญิงสาวชุดแดงพูดพลางหัวเราะ
หลี่เซี่ยวเฟยกวาดสายตาไปรอบ ๆ แล้วพูดว่า "ขอผมพูดเรื่องหนึ่งก่อนไ้ไหม?"
หญิงสาวชุดแดงหัวเราะ "ไม่มีอะไรให้คุย"
หลี่เซี่ยวเฟยถอนหายใจ "ไม่มีทางเลยงั้นเหรอ?"
"ไม่มี"
หญิงสาวชุดแดงกล่าวว่า "เธอยังเด็ก แล้วยังมีความสามารถอีก ถ้าให้เวลาเธอมากพอ เธอต้องเติบโตอย่างมีคุณภาพแน่ แต่น่าเสียดายี่คนตั้งรางวัลต้องการเอาชีวิตเธอ พวกเราทำงานแลกกับเงิน แล้วเธอต้องตายในวันนี้ ดังนั้นก็ไม่มีอะไรให้คุยแล้ว"
"คุณเข้าใจผิดแล้ว"
หลี่เซี่ยวเฟยกล่าว "ผมไม่ไ้จะคุยเรื่องนี้"
"งั้นเรื่องอะไร?"
หญิงสาวชุดแดงถามด้วยความใคร่รู้
"เรื่อง..."
หลี่เซี่ยวเฟยยิ้มกว้าง
วินาทีต่อมา ก็พุ่งเข้าหาหญิงสาวเร็วดั่งสายฟ้า
หมัดสายฟ้าวัชระ
ชกออกไปหนึ่งหมัด
พลังหมัดดุจมังกร
หญิงสาวชุดแดงหัวเราะเบา ๆ ยกมือซ้ายขึ้นเป็นกรงเล็บ คว้ามือหลี่เซี่ยวเฟยทันที ขณะี่มือขวาถือมีดพับจ่อลำคอ พลางพูดว่า "หนุ่มน้อย เรารู้ข้อมูลของเธอดี ด้วยความสามารถแค่นี้ เธอทำอะไรฉันไม่ไ้หรอก..."
เธอยังพูดไม่จบ
หมัดี่ถูกจับไว้ก็ปลดปล่อยพลังประหลาดออกมา
เปลี่ยนกระบวนท่า
วัชระทลายภูผา
กระบวนท่าี่สี่ของหมัดวัชระ
หมัดเดียวก็สามารถทลายภูเขาไ้
พลังหมัดี่รุนแรงฉีกกระชากแขนซ้ายของหญิงสาวชุดแดงทันที พร้อมกับฉีกเนื้อตัวของเธอออกเป็นชิ้น ๆ กลายเป็นเศษเนื้อกระเด็นไปทั่วราว-่าฝนสีชาด
น่าเวทนา
ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นกลั่นดาราระดับสิบ นักผจญภัยมากประสบการณ์ เธอรับมืออย่างมีชั้นเชิงแต่ก็ต้องจบลงเช่นนี้เพราะการขาดข้อมูลหมัดวัชระกระบวนท่าี่สี่ของหลี่เซี่ยวเฟยี่เพิ่งฝึกใหม่ จนกลายเป็นวิญญาณล่องลอยไป
ดวงตาี่แต่งแต้มด้วยสโมกกี้อายอันงดงามยังคงมีแววตายากจะเชื่อ แม้กระทั่งตอนี่ตายไปแล้ว
ทั้งตะลึงกับการตัดสินใจเฉียบขาดของเด็กหนุ่ม
และยังตกใจกับความสามารถอันน่าทึ่งี่เหนือกว่าข้อมูลและอายุของอีกฝ่ายด้วย
"โถ่ ทำไมถึงไม่ยอมเจราับผมดี ๆ กันนะ"
หลี่เซี่ยวเฟยถอนหายใจ "จริง ๆ แล้วผมไม่อยากฆ่าใครเลย"
แล้วลงมือสังหารอย่างโหดเหี้ยม
ตู้ม!
พลังดวงดาวปะทุออกมาจนทั้งร่างส่องประกายสีทอง
หลี่เซี่ยวเฟยใช้พลังพิเศษากระบวนท่าเคลื่อนี่สายฟ้าแลบของ ‘หมัดสายฟ้าวัชระ’ ทะยานไกลสิบเมตรไปโผล่ท่ามกลางนักผจญภัย ใช้หมัดโจมตีอย่างไร้ความปรานี ดั่งเสือไล่ขย้ำฝูงแกะ ภายในไม่กี่วินาทีก็สังหารไปแปดคน
เสียงแหลมคมหวีดหวิวแหวกผ่านอากาศดังขึ้น
เหล่านักผจญภัยี่ซุ่มอยู่บนกำแพงยิงลูกดอกออกมา
หลี่เซี่ยเฟยหลบเลี่ยง
โชคดีี่ในฉากทดสอบระดับสี่ ‘เมืองทะเลทรายโบราณ’ เขาไ้เผชิญหน้ากับแมงป่องทราย และต้องหลบเข็มพิษี่พุ่งมาแบบไม่ทันตั้งตัวในตอนี่สู้ ทำให้หลี่เซี่ยเฟยจึงหลบลูกธนูไ้เกือบหมด
พรึบ!
เขายกมือขึ้นขว้างมีดบินไปยังนักผจญภัยบนกำแพงด้านซ้าย
"อ๊าก!"
เสียงกรีดร้องดังขึ้น
นักผจญภัยคนี่สี่ทางด้านขวาถูกมีดปักต้นขา แล้วร่วงลงมาพร้อมกับเสียงกรีดร้อง
จิ๊!
หลี่เซี่ยวเฟยสบถในใจ
ไร้สาระเกินไปแล้ว
อย่างน้อยฉันก็แซ่หลี่นะ*[1] ทำไมฉันขว้างมีดบินแล้วไม่เป็นไปอย่างใจนึก?
แถมยังเบี้ยวไ้ไกลขนาดนี้ด้วย
เขาไม่อยากเชื่อจึงขว้างมีดบินอย่างต่อเนื่อง
ขว้างมีดี่ไ้มาาร่างตู๋กูเชวียออกไปจนหมด
เสียงร้องโหยหวนดังลั่นตรอก
นักผจญภัยี่หมอบอยู่บนกำแพงกำลังจะยิงหน้าไม้ ถูกมีดของหลี่เซี่ยวเฟยปักต้นขาจนร่วงลงมาอีกหลายคน
หลี่เซี่ยวเฟยพูดไม่ออก
ทั้งหมดล้วนพลาดเป้า
ทั้งี่ฉันตั้งใจเล็งคอหอย
แล้วทำไมถึงถูกแต่ต้นขา?
แต่มีอีกเรื่องี่แปลกกว่านั้น
ถึงแม้มีดบินี่ขว้างจะไม่เคยโดนคนี่เขาเล็งไ้ แต่สามารถโดนคนอื่นเสมอ
พลาดเป้า้เปอร์เซ็นต์งั้นเหรอ?
อือ...
พูดก็พูดเถอะ อย่างน้อยก็ยังโดนเป้าหมายเหมือนกันแหละ
ความคิดมากมายผุดขึ้นมาในหัว
หมัดของหลี่เซี่ยวเฟยไม่เคยหยุดเคลื่อนไหว
หลังผ่านไปห้าสิบเก้าวินาที
ซากศพี่ไม่สมบูรณ์นอนเกลื่อนกลาด
คนซุ่มโจมตีถูกหมัดของหลี่เซี่ยวเฟยสังหารจนหมดสิ้น
นักผจญภัยเหล่านี้รับค่าจ้างาเว็บมืด กล้าลงมือฆ่าคนในฐาน ไม่นับว่าเป็นคนดีอะไร โดยเฉพาะเื่พวกเขามาเพื่อฆ่าเขา หลี่เซี่ยวเฟยจึงไม่ปรานีแม้แต่น้อย
ตอนนั้นมีเสียงฝีเท้าดังขึ้น
“พี่เซี่ยวเฟย...”
หยางเฉิงตัวอ้วนยืนหอบพร้อมกับลูกน้องคนสนิทมาถึง
เื่เห็นซากศพเกลื่อนตรอกก็ตกตะลึง
เขาพูดด้วยความลังเล “พี่ครับ ผมมาช้าไปอีกแล้วหรือเปล่า?”
“คิดว่าไงล่ะ?”
หลี่เซี่ยวเฟยไม่รู้จะพูดอย่างไร “รีบจัดการศพซะ”
“ครับผม”
เจ้าอ้วนหัวเราะตาม
พอหันกายกลับไป อกก็ยืดขึ้นราวทหารกล้าผู้องอาจ สั่งด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “ยังยืนงงอยู่อีก รีบไปเก็บกวาดซะ สมบัติทุกชิ้นต้องมอบให้ฉัน ห้ามมุบมิบเด็ดขาด ไม่งั้นฉันจะลอกหนังของพวกนายซะ”
านั้นก็หันกลับมาอีกครั้ง
เขายิ้มจนตาปิดพลางพยักหน้าให้หลี่เซียวเฟย “ถูกต้องใช่ไหม พี่เซี่ยวเฟย”
หลี่เซียวเฟย “…”
เจ้าบ้านี่
ในัทุกคนล้วนอดอยาก แล้วเจ้านี่อ้วนขนาดนี้ไ้ยังไง?
ี่แท้ก็เพราะเห็นแก่ตัวี่สุดนั่นเอง
ไม่นานนัก พวกเขาก็เก็บกวาดจนเสร็จ
บนร่างหญิงสาวชุดแดงมียาพลังดวงดาวสองขวด
จึงกลายเป็นรางวัลของหลี่เซียวเฟยไปโดยปริยาย
สิ่งของอื่น ๆ ก็เก็บไว้ี่กองกำลังเมฆา
“โชคดีจริง ๆ เพิ่งจะใช้เหรียญดวงดาวไปในโลกเครือข่าย แล้วก็มีคนเอามาส่งถึงี่… ขอบคุณนะ”
หลี่เซียวเฟยปลื้มปีติ
…
“กลับมาแล้วครับ”
หลี่เซียวเฟยมาถึงบ้าน แล้วเปิดประตูเข้าไป
“น้าสาว วันนี้มีเรื่องทะเลาะกันอีกแล้ว รีบมานวดให้หน่อย… หืม”
คำพูดต่อมาหยุดชะงักลง
หัวใจของหลี่เซียวเฟยจมดิ่งทันที
เขาเห็นน้าสาวและเสี่ยวเจี๋ยถูกมัดมือมัดเท้า ปากถูกปิด รวมถึงใส่ห่วงใบมีดรอบคอ
คนแปลกหน้าคนหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องนั่งเล่น พร้อมแสยะยิ้มให้หลี่เซียวเฟย พลางชูรีโมตควบคุมห่วงในมือขึ้นมา
[1] ลี้คิมฮวง ภาษาจีนกลางออกเสียง หลี่สินฮวัน
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??