ฤาชะตาทอดทิ้งข้าไปจริง ๆ

ข้าได้แต่ถามตนเองว่า ข้าเกิดมาทำไม?
หากชีวิตข้าต้องพบเจอเรื่องเจ็บปวดเช่นนี้ซ้ำ ๆ
ข้าจะอยู่ไปเพื่อสิ่งใด?
สวรรค์ เหตุใดท่านจึงได้ทำกับข้าเช่นนี้?
ชาติก่อนข้าทำสิ่งใดผิดนักหรือ?
ท่านช่วยตอบข้าก่อนตาย?

ซวงจื้อฮวาตัดพ้อต่อว่าสวรรค์ ขณะที่นางต้องอดทนคลอดบุตรด้วยตัวเองอย่างเจ็บปวดรวดร้าว สามีขอทานของนางจะรู้หรือไม่ว่าตอนนี้เขามีบุตรที่กำลังจะเกิด คนที่เรียกว่าครอบครัวนาง พวกเขาจะคิดถึงนางแม้แต่เศษเสี้ยวบ้างหรือไม่ เพียงแค่นางเป็นลูกบ่าวรับใช้ นางจึงต้องพบเจอกับเรื่องเช่นนี้หรือ? พวกเขามีความสุขมากหรือไม่ที่ได้เหยียบย่ำนาง หากวันนี้นางรอดไปได้ นางสัญญาว่าจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับคนชั่วร้ายเหล่านั้นอีก แต่หากนางไม่รอด ชาติหน้านางจะไม่มีวันยอมให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายนางเช่นนี้อีก

***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากนักอ่านคนใดไม่ชอบแนวนี้ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ***

***เรื่องนี้เน้นบรรยายเป็นหลัก หากไม่ถูกจริตของนักอ่านก็ขออภัยด้วยค่ะ***

***สถานที่และผู้คนในนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมุติ***

***สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ. 2537 และ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายเรื่องนี้ ไปคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง แก้ไข รวมเล่ม สแกน ถ่ายรูป แปลเป็นภาษาอื่น จัดพิมพ์ เพื่อนำออกเผยแพร่โดยมิได้รับการอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรเด็ดขาด***