เรื่อง เกิดใหม่ครั้งนี้ ข้าจะกลายเป็นอภิมหาเศรษฐีผู้ร่ำรวย ในยุค 90
“ไม่ต้อง เพูดไว้ก่อนะึบ้านแล้วว่าถ้านายได้สติเมื่อไหร่ก็ให้บอกไปเลย ตั้งแ่ที่นายเาแล้วพยายามะใช้กำลังจูบเหลังจากที่เตกลงะคบกับนายแค่แปปเดียว ให้ถือว่าจบกันแค่นั้น ง่ายๆ ก็ืนายโดนทิ้งแล้ว!”ฮูอี่โบกมือเอ่ยปากบอกเฉินเฟิง สีหน้าแสดงอย่างชัดเจนึาผิดหวังแะปวดใจ
“เฉินเฟิง าเป็นพี่น้องของเราจบลงตรงนี้เหมือนกัน! ไอ้เรื่องที่นายทำตอนเาเมื่อวาน ทำร้ายารู้สึกของฉันกับฉินเสวียากจริงๆ”
ฮูอี่บิดเบือนเรื่องราวต่อหน้าเพื่อนๆ ในหอพักว่าเป็นาผิดของเฉินเฟิงเองที่ทำอะไรโง่ๆ ลงไปตอนเาจึงถูกจ้าวฉินเสวียทิ้ง
ด้วยวิธีนี้ เมื่อพวกเขาเปิดตัวกันอย่างเป็นทางการในวันพรุ่งนี้ ะำใ้การกระทำของพวกเขาทั้งคู่เป็นที่ยอมรับได้ากขึ้น!
“ฮูอี่ อย่าให้ึขนาดนั้นเลย พวกเรานับถือกันเป็นพี่น้องาตั้งสามปีเลยนะ!”หัวหน้าห้อง เว่ยจงเม้า เข้าใจสถานการณ์นี้ได้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้งในฐานะผู้ที่มองสถานการณ์จากภายนอก มองฮูอี่อย่างลึกซึ้งพร้อมให้คำแนะนำอย่างจริงจัง
“ก็เหมือนที่โบราณเขาว่าไว้ พี่น้องเปรียบดั่งแขนขา ผู้หญิงเป็นเพียงเสื้อผ้า! ถ้าะาทะเลาะกันเพียงเพราะผู้หญิงสองหน้าที่มีคนตามจีบตั้งเยอะแล้วทำตัวเหมือนกำลังเล่นเกมแบบนี้ มันไม่คุ้มหรอก”
“บ้านแกสิสองหน้า น้องสาวฉันเป็นคนดี ไปด่าเฉินเฟิงนู้นที่มันถูกาหงี่บังตา!”ฮูอี่เหลือบตามองเว่ยจงเม้าอย่างโกรธเืงจากนั้นจึงเหยียบที่นอนเฉินเฟิง ทิ้งคราบรอยเท้าสกปรกไว้
“ฉันะนอนละ เมื่อืฉันไปเจอแฟนใหม่ที่โรงแรมห้าดาว ไม่ได้พักเลยทั้งื…”
เมื่อไ้ิน้ำเสียงเปี่ด้วยาโอ้อวดแะคำพูดเสียดแทงใจ แล้วยังเ็ฮูอี่เหยียบเีเขาโไม่รองเท้า ำใ้เฉินเฟิงรู้สึกเลือดขึ้นหน้า
อยากะกระโจนเข้าไปกระทืบฮูอี่ให้รู้แล้วรู้รอด
แ่เฉินเฟิงตระหนักดีว่า หากลงมือทำแบบนั้นลงไปจริงๆ ะำใ้เขากลายเป็นฝ่ายผิดต่อหน้าเพื่อนขึ้นาจริงๆ
ตอนนี้เขาทำได้เพียงแค่อดทนรอ รอวันที่ะได้ใช้เหวยที่เขาจำได้จากชาติที่แล้ว
คว้ารางวัลที่ 1 า แล้วืพรุ่งนี้ต่อหน้าผู้คนากายยิ่งกว่า
ตบหน้าไอ้คู่ชู้รักเฮงซวยที่ำใ้เขาต้องอับอายแบบนี้!
เพื่อกระนั้นแล้ว ภายใต้เสียงหัวเราะเหยียดหยามของเพื่อนร่วมห้องแะสายตาสงสารของเว่ยจงเม้า
เฉินเฟิงก้มหน้าก้มตาแล้ววิ่งหนีจากหอพักอย่างรวดเร็ว
ราวกับหาที่ไม่มีแม้แ่บ้านให้กลับ!
“เฉินเฟิง แกรู้หรือเปล่าว่าแฟนใหม่ฉันืใคร คนที่อยู่กับฉันทั้งืจนฉันไม่ได้นอน? แกก็รู้จักเเหมือนกัน!”ฮูอี่เ็เฉินเฟิงวิ่งจากประตูห้องจึงกล่าวอย่างเย้ยหยัน เหยียบลงบนที่นอนเฉินเฟิงเพื่อที่ะปีนขึ้นเตียงบน”เื…ช่างมันก่อนดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้แกก็รู้เอง!”
จริงๆ แล้ว พวกเพื่อนในหอพักต่างก็รู้สึกได้าหลายเดือนแล้ว
ึกลิ่นะแ่ะแ่ระหว่างฮูอี่แะจ้าวฉินเสวียที่าที่หอบ่อยครั้ง
เพียงแ่พวกเขาไม่เคยพูดหรือบอกให้เฉินเฟิงฟัง เจ้าทึ่มที่มัวเาในารัก เพราะพวกเขาอยากรอหัวเราะเยาะาโชคร้ายของไอ้หน้าหล่อนี่ากกว่า
ยิ่งไปกว่านั้น ฮูอี่เป็นลูกคนรวยมีตำแหน่งเป็นรองหัวหน้าชั้นปีแถมยังมีพ่อเป็นรองอาจารย์ใหญ่ พวกเขามีเรื่องบาดหางกับคนระดับนั้นไม่ได้!
แม้แ่ตัวหัวหน้าชั้นปีอย่างเว่ยจงเม้าเองก็ไม่กล้าะบอกาจริงเรื่องนี้กับเฉินเฟิงตรงๆ
เมื่อพวกเพื่อนร่วมห้องไ้ิบทสนทนาระหว่างฮูอี่แะเฉินเฟิงแล้ว
ก็เข้าใจได้แล้วว่าใครืผู้หญิงที่อยู่กับฮูอี่ทั้งื
ะเป็นไปใครไปได้นอกจากจ้าวฉินเสวีย!
เฉินเฟิงถูกแทงข้างหลังอย่างไม่ต้องสงสัย ทั้งจากเทพธิดาคนงามดาวมหาลัยที่เขาตามจีบาสามปีเต็ม กับเพื่อนสนิทแดี ทั้งคู่สวมหมวกเขียวให้หมอนั่น!
“เฉินเฟิงเป็นึเดือนมหาลัยแท้ๆ แ่ดูท่าทางตอนมันวิ่งหนีสิ อย่างกับหา!”
“พี่อี่สุดยอดไปเลย บอกพวกเราหน่อยได้ไหมว่าตอนอยู่กับผู้หญิงเป็นยังไงครับ?”
“เฉินเฟิงก็สมควรโดนแล้ว เขาไม่ชวนพวกเราไปงานเลี้ยงวันเกิดของดาวมหาลัยเมื่อวาน คงไม่มองพวกเราเป็นเพื่อนเลยมั้ง!”
เว่ยจงเม้าปิดปากเงียบไม่พูดอะไร รู้สึกผิดอยู่ในใจในขณะที่เพื่อนร่วมห้องคนอื่นๆ กำลังประจบประแจงฮูอี่แะถ่มถุยเฉินเฟิง
ในตอนนี้เฉินเฟิงหลบอยู่ตรงหัวมุมนอกห้อง ยังไม่ได้จากไปไหนไกล
ำใ้ไ้ิทุกพูดอันน่ารังเกียจของเพื่อนร่วมห้องทั้งหมดอย่างชัดเจน ทั้งคำประจบประแจง คำดูถูกเหยียดหยามต่างๆ นานา
'หึหึ…นี่เหรอ เพื่อนร่วมห้องที่พักห้องเดียวกันานานึสามปีในชีวิตมหาลัย…พรุ่งนี้ เป็นพวกแกนั่นแหละ ต้องาคร่ำครวญต่อหน้าฉัน'
เฉินเฟิงคิดอยู่เงียบๆ คนเดียว ส่งเสียงหัวเราะเย็นชาก่อนะเิจากไปโไม่หันหลังกลับไปมอง
ในขณะเดียวกันนี้เอง ฮูอี่หยิบโมโตโรล่า8900 โทรศัพท์เครื่องใหญ่ที่พ่อซื้อให้ด้วยราคาสี่หมื่นหยวน โทรหาจ้าวฉินเสวีย
“ฉินเสวีย ตอนนี้เนอนพักไปก่อน แล้วเดี๋ยวืนี้ค่อยเรียกเฉินเฟิงากินมื้อดึกกัน”
ฮูอี่พูดกับจ้าวฉินเสวียผ่านโทรศัพท์ เสแสร้งทำตัวใจเย็น
“ได้สิ เมื่อืนายรินเหล้าให้เขาไม่พักเลย ฉันยังแกล้งไม่พอใจเลย!”
ทางด้านจ้าวฉินเสวียเพิ่งเิจากห้องน้ำ ใบหน้าสวยกลับแสดงสีหน้าชั่วร้ายตอนที่ไ้ิเสียงโทรศัพท์จากฮูอี่
จ้าวฉินเสวีย่ผ้าเช็ดตัวเขาาเพียวา ผิวขาวุ่ รูปร่างได้สัดส่วนคู่ควรสมชื่อดาวมหาลัยอย่างแท้จริง
ใบหน้างามปรากฏร่องรอยแห่งาสุขแะพึงพอใจ แก้มเต็มไปด้วยหยดน้ำเกาะจากการแช่น้ำเมื่อสักครู่
ในขณะเดียวกันทางด้านเฉินเฟิงที่ปกติมักะซื้อหวยบ่อยๆ ก็เพิ่งเิจากหอพักแล้วปรากฏตัวขึ้นที่ร้านขายหวยชื่อดังแห่งหนึ่งใกล้โรงยิม
ทำใจก้มหน้ารับชะตากรรม ควักเงินยี่สิบหกหยวนึ่เป็นเงินก้อนสุดท้าย ซื้อหวยทั้งหมดสิบสามใบโที่ทุกใบเป็นเเดียวกันทั้งหมด!
เนี้ืเที่รางวัลี่ึ่ในชาติที่แล้วของเขา ในืที่เขาเิญ้ากับค่ำือัน่าัาอย่างแาหัส
เฉินเฟิงสลักเนี้ลงในาทรงจำไม่เคยลืมเลือน เฉกเช่นเดียวกับาทรงจำอันแขมขื่นในืนั้น
เพราะเที่ตรงกับวันเกิดของจ้าวฉินเสวียกับฮูอี่ผสมกันตามด้วยวันที่เกิดเรื่อง เดือน 6 วันที่ 21
แม้ะอยากลืมแค่ไหนก็ไม่สาารถลืมได้เลย!
“ต้องมีโชคลาภมหาศาลขนาดไหนึะมีโอกาสได้กลับชาติาเกิด ได้โอกาสแก้ไขาเสียใจแะล้างาอัปยศนี้ได้”หลังจ่ายเงินค่าข้าวของครึ่งเดือนที่เหลือเป็นค่าหวยสิบสามใบให้กับเจ้าของร้าน เฉินเฟิงหยุดคิดกับตัวเอง
“ถ้าไม่คว้าโอกาสซื้อหวยเนี้ึ่เป็นรางวัลี่ึ่ในชาติที่แล้วไว้ ก็คงเป็นการโยนโชคลาภทิ้งไปเปล่าๆ แล้ว”
ต่อให้ะเกิดเหตุการณ์ผีเสื้อขยับปีกจากการย้อนเวลาแล้วำใ้รางวัลี่ึ่เปลี่ยนไปจนำใ้เขาไม่มีเงินแม้แ่ะซื้อข้าวกินแ่มันก็คุ้มค่าเสี่ยงแล้ว
บังเอิญจริงๆ ที่หวยงวดนี้เริ่มจับรางวัลเวลา 21 นาฬิกา 15 นาทีของพรุ่งนี้พอดี
“ไม่เคยคิดเลยว่าช่วงเวลาที่หวยะบังเอิญชนกับจังหวะจ้าวฉินเสวียกับฮูอี่ประกาศเปิดตัวอย่างเป็นทางการจริงๆ ในชาติก่อน อับอายจนไม่ได้สนใจอย่างอื่นเลยตอนนั้น…”
เฉินเฟิงอยากหัวเราะทั้งน้ำตา
แม้ะรู้อยู่แล้วว่าืพรุ่งนี้ะเกิดอะไรขึ้น แ่ก็อดรู้สึกประหม่าไม่ได้
โอกาสที่ะได้ระบายาอัดอั้นตันใจนี้ มันตื่นเต้นเกินะทน!
จากนั้น เฉินเฟิงเก็บหวยเข้ากระเป๋ากางเกง เฝ้ารอการจับรางวัลืพรุ่งนี้ใจจดใจจ่อ
ทันใดนั้นเอง เพจเจอร์ของเฉินเฟิงดังขึ้น พบว่าเป็นข้อาจากจ้าวฉินเสวีย
“เมื่อื นายเาเร็วเกินไป เรื่องที่ฉันอยากพูดในงานเลี้ยงวันเกิดยังไม่ทันได้พูดเลย”
ืนี้ฉันกับฮูอี่ะรอนายอยู่ที่ร้านเดิม โต๊ะเดิม สามทุ่ม!
เมื่ออ่านข้อาจบเฉินเฟิงแทบะปาเพจเจอร์ทิ้ง แ่เขายังสาารถยับยั้งตัวเองทันอยู่ก่อนะตอบข้อากลับสั้นๆ “เจอกันที่นั่น”
“ฉันคนนี้ เป็นึสุดยอดแห่งนักการเงิน ไร้คู่แข่งในตลาดหลักทรัพย์ ได้เกิดใหม่แล้วะยังถูกไอ้คู่ชู้นี่มันหลอก?”เฉินเฟิงยืนมองท้องฟ้ายามเย็น มือลูบท้องรู้สึกอับจนหนทาง คิดกับตัวเองด้วยารู้สึกเย้ยหยัน
“ะรอชมว่าบทละครแบบไหนที่พวกแกสองคนวางแผนะแสดงในมื้อค่ำืนี้!”
ทันใดนั้นเอง เฉินเฟิงหันไปพบกับหลิ่วอีอี เพื่อนร่วมชั้นปีแสวยึ่กำลังเิตรงาทางเขา แ่เขาต้องการะหลบหน้าเ
“กินข้าวหรือยัง?” แ่เกลับปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเขาอย่างกับเงา พูดด้วยน้ำเสียงค่อนข้างรำคาญ”แค่ฉันชอบนายาสามปีเองไม่ใช่เหรอ? ะต้องพยายามหลบหน้าทุกครั้งที่เจอกันแบบนี้เลย?”
“เพิ่งกินไปเอง!”ไ้ิคำเชิญชวนเช่นนี้ เฉินเฟิงลูบท้องที่ว่างเปล่าอย่างหมดหนทาง พร้อมส่งคำเชิญให้หลิ่วอีอีอย่างจริงจัง”ืนี้ประาณสามทุ่ม ฉันมีนัด เไปด้วยกันไหม?”
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??