เรื่อง ย้อนเวลามาเปลี่ยนชีวิต ยุค70
พี่น้องั้ไม่ไ้ัู้เลย่า อีกไม่นานัเจะไ้เดินเ้าู่นรก ี่เรียก่าญาิผู้ใญ่ เด็กั้ใ้ีิอยู่้าลุงใญ่และุเีไปอยู่า้าของญาิคนอื่นๆ เธอใ้ีิแ่ะัพาไป่ายากลำบากและิโ
ทุกเ้าต้องื่มาทำอาหารให้ครอบครัวี่เธอไปอยู่อาศัยด้วยใแต่ละเดือน ค่อยแบกน้ำาลำธารี่ไกลา้ามาใส่โอ่งให้ทุกคนไ้อาบ ต้องออกไปหาฟืน ผ่าฟืน เธอต้องทำอาหาร ซักผ้า ทำความสะอาด้า เก็บของป่า ให้อาหารสัตว์ ลงแปลงนา ทุกอย่ากเธอต้องทำมันทั้งหมดใหนึ่งวัน หากงานทุก่าไม่เสร็จนอกจะโดนทุบตีแล้ว เาังจะให้เธออดอาหารด้วย ตกกลางคืนยังถูกให้ออกไปนอนนอก้า
เรื่องเรียนต่อไม่ต้องพูดถึง เวลาหายใจเธอสองพี่น้องยังไม่มีเลย จะเอาเวลาและเงินี่ไหนมาเรียนหนังสือ พี่สาวไ้เรียนแค่ประถมห้าเท่านั้น ส่วนเธอซูเจียวแม้แต่จะเรียนจบประถมสามก็ยังไม่มีโอกาสไ้เรียนเลย
สองพี่น้องใ้ีิอยู่่านี้ ไปจนถึง ปี 1979 พี่สาวซูเจี้ยนถูกให้แต่งงานกับชายพิการขาเป๋ แห่งหมู่้าตระกูลหวัง ตอนอายุ 13 ปี ชายคนนั้นชื่อ หวังต้าซานเป็นชายพิการอายุ 50 ปี เคยแต่งงานมาสองครั้งและภรรยาทุกคนตายาการทำงานหนักและถูกทุบตี พี่สาวแต่งงานออกไปไ้ไม่นานก็ท้องและแท้งอยู่สองสามครั้งาการโดยสามีตบตี จนเธอเสียชีวิตใวัย 22 ปี หลังาแต่งงานไ้สิบปี
ทางด้านซูเจียว เธอไม่รู้เลย่าชีวิตพี่สาวของเธอหลังแต่งงานเป็นยังไง เด็กหญิงวัย 9 ขวบี่ไม่รู้หนังสือ ไ้แต่ก้มหน้าก้มตาทำงานี่ถูกสั่ง ใใจของเธอหวังให้พี่สาวใ้ีิี่ดีมีความสุขมากก่าเธอใตอนนี้ เธออยู่หมู่้าตระกูลซูจนอายุ 15 ปี เธอไ้ยิน่าอาชายห้าหาคนมาแต่งงานกับเธอไ้แล้ว
ซูเจียวี่ไม่เจอพี่สาวมาตลอดหลายปี ก่อนแต่งงานไปอยู่ี่อื่นและอาจไม่มีโอกาสไ้เจอพี่สาวอีก ทำให้ซูเจียวรู้สึกคิดถึงพี่สาวมาก เธอตัดสินใจแอบเดินทางไปหาพี่สาวี่หมู่้าตระกูลหวัง ี่อยู่ห่างาหมู่้าเธอออกไป 50 กิโลเมตร ซูเจียวใช่เวลาเดินทางด้วยเท่าเกือบครึ่งวัน จนมาถึงหมู่้าตระกูลหวัง เธอถามชาว้าใหมู่้าถึง้าหวังต้าซาน ชาว้ามองหน้าเธอก่อนจะชี้บอกทาง ไปทางท้ายหมู่้า
ซูเจียวเดินมาถึง้าของหวังต้าซาน เธอเห็นหวังต้าซานเดินออกา้าไป่าโมโห ซูเจียวไม่ทันไ้เรียกพี่เขยของเธอไว้ เธอเดินเข้า้าพี่สาวโดยไม่ไ้เรียกพี่สาว ประตูรั้ว้าไม่ไ้ปิด ซูเจียวเดินเข้ามาก็เห็นพี่สาวนั่งร้องไห้
หน้าผากมีแต่เลือดและร่างกายมีแต่รอยแผลและรอยช้ำาัไม่หมด
“พี่สาว!!” ซูเจียวเธอเรียกพี่สาวเสียงดัง่าตกใจ พี่สาวของเธอต้องเจออะไรบ้างี่ผ่านมา ทำไมเป็น่านี้พี่สาวี่แสนดีของเธอ
“เจียวเจียว!!! น้องมาไ้ยังไง"ซูเจี้ยนเงยหน้าเห็นน้องสาวี่เธอเป็นห่วงตลอดมา มาอยู่ตรงหน้าเธอ ซูเจี้ยนรีบเช็ดน้ำตา จัดผม จัดเสื้อเธอไม่อยากให้น้องสาวเห็น
“พี่สาว เจ็บมากไหมจ๊ะ” ซูเจียวใช้ผ้าเช็ดเลือดบนหน้าผากให้พี่สาว เธอช่วยเช็ดน้ำตาก็ไหลไปด้วย เธอสงสารพี่สาว
“น้องพี่ น้องมาไ้ยังไง ลุงกับอาๆ รู้หรือเปล่าี่เธอมาหาพี่ี่นี่”ซูเจี้ยนถามน้องสาว่าเป็นห่วง
“ฉันแอบออกมา ฉันคิดถึงพี่สาว พี่สาวทำไมพี่ถึงเป็น่านี้ พี่โดนพี่เขยทำร้ายตลอดหรือจ๊ะ”ซูเจียวถามพี่สาวเสียงสะอื้น ทำไมชีวิตของเธอถึงเจอแต่ความทุกข์
“พี่ไม่เป็นไร พี่ชินแล้ว บอกพี่มาก่อน่าเรามาไ้ยังไง”ซูเจี้ยนถามน้องสาว น้องสาวของเธอโตขึ้นมากแล้ว หน้าตาก็สะสวยติดตรงผอมมากไปหน่อย หากมีเนื้อมีหนังเพิ่มอีกต้องสวยมาแน่ๆซูเจี้ยนมองน้องสาวแล้วคิดกับัเ
“ฉันเดินมาจ๊ะ ฉันอยากมาหาพี่และมาบอกข่าวกับพี่ด้วย ฉันกำลังจะแต่งงาน อาห้าหา้าสามีให้ฉันแต่งงานแล้ว”ซูเจียวบอกข่าวพี่สาวการแต่งงานของเธอให้พี่สาวฟัง มือของเธอก็ช่วยพี่สาวเช็ดเลือดี่หน้าผากไปด้วย
“ดีจริงๆ พี่ดีใจกับเธอด้วย น้องสาวรีบกลับหมู่้าเถอะ หากเขารู้่าน้องแอบมาหาพี่น้องจะโดยตีไ้นะ”ซูเจี้ยนบอกน้องสาว เธอรีบลุกไปหยิบอาหารี่มีใ้าให้น้องสาวเอาไปกินระห่างทางด้วย และยังไปหยิบเงินให้น้องสาวไปสองเหมา เพื่อติดัไปต่อแต่งงานออกไปอยู่้าสามี
“พี่สาว พี่กลับไปกับฉันเถอะ พี่อย่าทนอยู่ี่นี่เลย พี่เขยกล้าทำกับพี่่านี้ไ้ยังไง”ซูเจียวกล่าวชวนพี่สาวให้กลับไปหมู่้าด้วยั
“พี่กลับไปไม่ไ้ พี่แต่งงานแล้วนะ อย่าพูดอยู่เลยรีบกลับหมู่้าเถอะ อีกไม่นานพี่เขยของน้องก็จะกลับมาแล้ว”ซูเจี้ยนกล่าว เธอดีใจมากี่ใชีวิตนี้ไ้เห็นน้องสาวของเธออีกครั้ง
ซูเจียวมองหน้าพี่สาวก่อนี่เธอจะยอมกลับหมู่้าตระกูลซู ซูเจียวไม่เคยคิดเลย่า เธอจะไ้เห็นพี่สาวครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายของชีวิต หากเธอรู้สักนิด เธอจะบังคับพี่สาวให้กลับไปกับเธอให้ไ้และพาพี่สาวหนีคนใจร้ายไปไกลๆ แต่เธอไม่รู้่าอะไรจะเกิดขึ้นหลังเธอามา
ซูเจียวกลับมาถึง้าก็ดึกแล้ว ระห่างี่เธอเดินกลับหมู่้า เธอโชคดีไ้เจอรถของชาว้าี่ไปทางหมู่้าของเธอ เธอเลยของติดรถมาด้วยทำให้เธอมาถึง้าใเวลาไม่นาน
ซูเจียวเดินมาถึง้าลุงใญ่ เธอไ้ยินเขาพูดคุยัถึง้าสามีของเธอ ลุงใญ่กล่าวกับอาห้า่า"แกไปหา้าสามีของซูเจียวมาาี่ไหน"
“จะี่ไหนละ ก็ใบ่อนนะสิ พอดีฉันติดหนี้มันไว้ เลยจะยกหลานสาวคนสวยให้มัน ใครจะคิด่าพอมันมาเห็นหน้านังเด็กนั้น ก็ถูกใจเป็น่ามาก ถูกใจถึงขนาดยอมยกหนี้ี่ฉันติดมันทั้งหมดให้ฉันเลยนะ นอกานี้พอฉันบอกมัน่านังเด็กนั้น ถูกพี่ๆช่วยัเลี้ยงมา ฉันต้องการเงินค่าสินสอดมาให้พี่ มันไ้ยินเท่านั้นแหละ มันบอก่าพอไ้ันังเด็กนั้นแล้ว มันจะเอาเงินก้อนโตให้ฉันมาแบ่งพี่ัคนละพันหยวนเลยนะ”อาห้าซูเหวินกล่าวด้วยน้ำเสียงโอ้อวดพี่น้อง
“เจ้าหนี้ของนายนี้มันโง่หรือเปล่าว่ะ ถึงมาชอบเด็กผู้หญิงผอมๆดำๆไ้ ถึงขนาดยอมยกหนี้ให้แกเลย และยังยอมให้เงินเรามาแบ่งัคนพันหยวนอีก ไม่น่าเชื่อ”ลุงใญ่ซูฉีกล่าวกับน้องชายเสียงขรึม ใใจเต้นมากหลังไ้ยิน่าัเจะไ้เงินเป็นพันหยวน
“ก็คงจะโง่นั่นแหละ แต่พี่ไม่ต้องห่วง เจ้าหนี้ของฉันคนนี้รวยมาก เงินแค่นี้ไม่ถือ่ามากสำหรับเขาหรอก ฉันจะบอกอะไรพี่ให้คนนี้มันเป็นพ่อค้าเนื้ออยู่ใบ่อนี่ฉันชอบไม่เล่น”อาห้าซูเหวินกล่าวบอกพี่ชายคนโตและทุกคนเสียงเบา
“พ่อค้าเนื้อ? ใบ่อนมีคนาเนื้อด้วย"ซูปี้เออร์น้องคนี่สามเอ่ยถาม่าไม่เข้าใจใสิ่งี่น้องชายจะสื่อ
“ไม่ใช่าเนื้อ่าี่พี่เข้าใจ เนื้อี่ฉันบอกเป็นการาผู้ใญ่ให้ผู้ชายใบ่อน เรียกง่ายๆ่ากะหรี่”ซูเหวินบอกพี่สาวี่ไม่เข้าใจเรื่องนี้
"แล้วนังเด็กนั้น พอแต่งไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับมัน มันจะไปเป็นกะหรี่ใบ่อยหรือเปล่า”สะใภ้ใญ่ถามน้องชายสามี
“ก็คงจะเป็น เจ้าหนี้ฉันซื้อมันไปก็ต้องให้มันช่วยหาเงินสิ ต่อไปมันก็จะกลายเป็นผู้หญิงร้อยผัวพันผัวอยู่ใบ่อน รับแขกไปจนตาย ไม่สามารถหนีออกมาไ้ คนใหมู่้าก็จะไม่รู้และเขาก็จะเข้าใจ่ามันแต่งงานออกไปไ้ดี แต่ี่จริงมันไปเป็นกะห-ี่ใบ่อน ฮ่าฮ่าฮ่า”ซูเหวินตอบคำถามพี่สะใภ้ใญ่ ่ามีความสุขี่จะไ้าหลายสาวใช้หนี้
“มันจะไปเป็นอะไรก็ไม่เกี่ยวกับเรา ขอแค่ไ้เงินมาก็พอ แล้วนี่เจ้าหนี้แกจะมาเอาันังเด็กนั้นไปตอนไหน”ป้่าสะใภ้ใญ่ลู่ชิงถามน้องชายสามีด้วยน้ำเสียงรีบร้อน
“อีกสองวัน พี่เตรียมัส่งนังเด็กนั้นออกา้าไ้เลย และรับเงินก้อนโตใส่กระเป๋าของเรา”ซูเหวินบอกพี่สะใภ้ใญ่่ามีความสุขี่จะหมดหนี้และยังไ้เงินมาใช้ พี่น้องชายหญิงต่างพาัพูดคุยหัวเราะั่าสนุกสนาน ี่จะไ้เงินาการาหลานสาวัเ
ซูเจียวี่ไ้ยินก็ตกใจกลัว เธอคิดถึงพี่สาวี่แต่งงานไปกับชายแก่พิการ ชีวิตของพี่สาวไม่ต่างอะไรกับการตกนรก
ซูเจียวรู้สึกตกใจและหวาดกลัวมาก เธอไม่รู้จะทำยังไงนอกาต้องหนีออกาหมู่้านี้แห่งนี้
ซูเจียวเป็นเด็กสาวี่ไม่เคยออกไปาหมู่้าและไม่แทบจะอ่านหนังสือไม่ออก คนี่เธอคิด่าจะสามารถช่วยเธอไ้ คือหัวหน้าหมู่้า หัวหน้าหมู่้าเคยเป็นเพื่อนพ่อแม่ของเธอ เขาอาจจะช่วยเธอให้ออกาหมู่้าโดยี่ญาิๆของเธอไม่รู้
ซูเจียวรีบกลับไปี่ห้องเก็บฟืนี่เธออยู่อาศัย ซูเจียวหยิบกล่องเหล็กี่เธอซ่อนออกมาเปิดดู ด้านในอกาเงินสองหยวนก่าๆแล้วยังมีกระดาษี่อยู่ของตายายี่เธอไ้มาายุวชนหญิงเผยลี่ฮวา
เ้าวันใ่มาถึง ซูเจียวื่มาทำงาน้าาปกติ เธอรอให้ทุกคนออกไปทำงานัหมดก่อนจะอาศัยช่วงเวลาี่ไม่มีใครอยู่ี่้า รีบไป้าหัวหน้าหมู่้าและเล่าเรื่องี่ไ้ยินให้หัวหน้าหมู่้าฟัง หัวหน้าหมู่้าไ้ฟังก็โมโหจะไปเอาเรื่องลุงใญ่และอาๆของเธอ แต่ซูเจียวห้ามเอาไว้ก่อนเธอกลัว่าเขาจะรู้เรื่องจะจับเธอไปาก่อนี่เธอจะหนีไ้ ซูเจียวรีบขอร้องให้หัวหน้าหมู่้าช่วยให้เธอหนีออกาหมู่้า
หัวหน้าหมู่้าเป็นห่วงเธอไม่อยากให้ออกไปอยู่ี่ไหนโดยไม่มีคนรู้จัก แต่ซูเจียวพยายามขอร้องและบอก่าพี่สาวแต่งงานออกไปต้องเจอกับอะไรบ้าง เธอไม่อยากเจอแบบี่พี่สาวเจอหรืออาจจะหนักก่าี่พี่สาวพบเจอมา หากหัวหน้าหมู่้าไม่ช่วยเหลือเธอ เธอก็ไม่มีทางเหลือ เธอจะหาทางหนีออกไปเอง หากหนีไม่ไ้เธอก็ยอมตายดีก่าจะต้องถูกาไปเป็นกะห-ี่อยู่ใบ่อน
หัวหน้าหมู่้าไ้ยินความคิดของเด็กสาวก็ตกใจมาก จึงรับปากจะช่วยเธอให้ออกาหมู่้าและไม่ให้ญาิๆของเธอาเจอ หัวหน้าหมู่้าออกใบรับรองและให้เงินเธอสิบหยวนติดั ก่อนจะเขียนใบแนะนำัให้เธอเอาไปหาน้องสาวของหัวหน้าหมู่้าี่อยู่อีกอำเภอหนึ่ง
ซูเจียวกล่าวขอบคุญหัวหน้าหมู่้า เธอกลับไปี่้าของลุงใญ่และแอบบเก็บของรอเวลาให้ค่ำก่อนจะเดินไปหน้าหมู่้าี่มีรถของหมู่้าจอดรออยู่หน้าหมู่้า
ซูเจียวนั่งรถเข้าไปถึงัอำเภอ และซื้อตั๋วรถไฟอำเภอใกล้เคียง ซูเจียวไปถึงอำเภอใกล้เคียงใตอนเ้า และเดินทางไปี่พักของน้องสาวหัวหน้าหมู่้า พอเจอน้องสาวหัวหน้าหมู่้าให้แนะนำัและให้จดหมายี่หัวหน้าหมู่้าเขียนให้น้องสาว ซูเจียวไ้เข้าทำงานใโรงงานใอำเภอี่น้องสาวหัวหน้าหมู่้าหาให้ไ้สามเดือน
ก่อนจะี่เธอจะเกือบถูกสามีของน้องสาวหัวหน้าหมู่้าข่มขืน เธอตกใจกลัวเลยหนีออกมาาี่พักและเดินทางเข้าเมืองหลวงปักกิ่ง่าไม่รู้ทิศทางก่อนจะพยายามถามทางคนอื่นเพื่อไม่พบกับตายายี่ปักกิ่ง
ซูเจียวเธอเห็นเรื่องราวี่ผ่านมาของัเและพี่สาวก็ร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือด เธอเสียใจ เธอเสียใจ
จบชีวิตใอดีต ู่ชีวิตใ่ี่พึ่งเิ่้
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??