เรื่อง ระบบโอ้แม่สาวใหญ่สาวน้อย
ตอนที่10 ่าไะ? เหวู?!!!
"อ๊าก!"ได้ยินเพียงเสียงกรีดร้องชายหนุ่มที่ราวัหมูถูกเชือดดังออกไปทั่วตระกูลฟางก่อนที่จะห่างออกจากตระกูลไปไกลตามทางั้่าหญิงสาวผู้งดงามพร้อมับุรุษที่ถูกหิ้วคอเสื้อด้วยมือข้างเดียวราวัไม่ีน้ำหั
สองคนนี้คือแ่ัลูกกู่เหนียงและฟางเซียนเทียนนั่นเอง
"ะ ท่านแ่ ท่านจะาข้าไปที่ใดั? อ๊าก!"ความรวดเร็วที่าเคลื่อนกายั้มันยิ่งกว่ารถไฟเหาะหลายสิบเท่าความเสียวที่ฟางเซียนเทียนได้รับั้หาประมาณยากเกรงว่าผู้ใดเป็นโรคหัวใจคงหัวใจวายตายแน่ๆเมื่อมาอยู่ในสถาการณ์เดียวันี้
"เหวู..."เพียงคำเอ่ยสั้นๆแ่ฟางเซียนเทียนราวัถูกอัสนีฟาดกบาลเอาจริงดิ? นี่จะ่าลูกัเจริงๆ!
"ท่านแ่ ท่านจะ่าลูกหรือ?! ม่ายะท่านแ่ อ๊าก!"ฟางเซียนเทียนั้เคยได้ยินเรื่องเล่าว่าเหวูั้มันราวันรกก็ไม่ปานเพราะีสัตว์ูเต็มไปหมดพวกที่เคยถูกทำโทษร้ายแที่รอดมาได้ต่างหวาดหวั่นที่จะกลับลงไปอีกแม้ระยะเวลาจะแค่1อาทิตย์ที่พวกเขาอยู่ที่ั้ก็ทำให้พวกเขาราวัอยู่ในนรกอันลำบากราวเจ็บร้อยปี
แม้จะไม่ได้ีสัตว์ูอะไรทรงพลังแ่ทว่าจำนวนพวกมันในเหวลึกั้กลับเยอะมากการที่จะเอาชีวิตรอดอยู่ในั้คือีวิธีเดียวคือสู้ไปเรื่อยๆจนกว่าจะีคนลงไปช่วย
พรึบ!
่างดงามมาปรากฏตัวยังปากขอบเหวลึกอันเลื่องชื่อเหวู!
ทัศนียภาพรอบๆั้เต็มไปด้วยป่าเขียวอันสวยงามแ่เมื่อมองลงไปในเหวแล้วกลับมืดดำราวัน้ำหมึก
"ข้าจะทำโทษเจ้าหนึ่งวัน!พรุ่งนี้ค่ำแ่จะกลับมารับ"กู่เหนียงกล่าวอย่างโหดร้ายราวัส่งลูกไปโรงเรียนาโยนฟางเซียนเทียนลงเหวลึกอย่างไม่ีเยื่อใแม้แ่น้อยเพราะ่ากายผู้ฝึกตนตกเหวแค่นี้ไม่ทำให้ตายหรือพิการอยู่แล้วาเลยโยนฟางเซียนเทียนลงราวัก้อนหิน...
อ๊าก!
ได้ยินเพียงเสียงร้องโหยหวนฟางเซียนเทียนถูกกลืนหายไปด้วยความมืดเหวลึกไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไรแ่ทว่าีคนปากไม่ตรงัใจหนึ่งคนำัปรากฏเพราะกู่เหนียงากล่าวว่าจะมารับพรุ่งนี้แ่ทว่าจนถึงตอนนี้หลายนาทีแล้วาก็ยังไม่ได้ขยับไปไหนเลยยังยืนอยู่อย่างสงบ
เห็นได้ชัดว่าาเป็นห่วงลูกชายาแ่ทว่าก็ต้องทำโทษไม่เช่นั้แล้วจะกลายเป็นเสียคนเอามากได้...( ท่านแ่่าดีเืเิ )
...
อ๊าก! ุ!
อั๊ก!
ฟางเซียนเทียนหล่นลงมาในเหวลึกจนถึงพื้น่าก็จมลงพื้นดินเมื่อหล่นมาถึงและก็เป็นดั่งที่คาดไว้ฟางเซียนเทียนไม่ได้ตายแค่เจ็บเล็กๆน้อยๆเท่าั้เพราะ่ากายผู้ฝึกตนั้มันแ็แ่และยืดหยุ่นมากการตกจากที่สูงจึงไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอันใดแ่ฟางเซียนเทียนก็อดใจหายไม่ได้เพราะเขาไม่เคยทำอะไรแี้มาก่อนเช่นโดดลงเหวลึกแี้(ใครมันจะไปเคยฟะ!)
"ถุ้ย! แะ! ดินเ็ปาข้าเลยีแ่โหดแี้่าเหนื่อยจริงๆเฮ้!"ฟางเซียนเทียนไม่ได้ถือโทษโกรธแ่ตนเองแ่อย่างใดเพราะเขารู้สึกว่าเป็นการสมควรที่เขาจะโดนทำโทษแี้ถ้าเป็นในโลกก่อนฟางเซียนเทียนการข่มขืนผู้หญิงก็คงติดคุกหัวโตไปแล้วนี่ยังดีโดนขังแค่วันเดียวในเหวลึกแค่ั้...
"มืดชิปหายเลยที่นี่คงไม่ีผีออกมาหรอกใช่ไหม?"ฟางเซียนเทียนลูบแขนัเเพราะความรู้สึกเย็นยะเยือกเริ่มเข้าปกคลุม่ากาย
เขาเคยได้รับรู้ว่าเหวูั้มันเต็มไปด้วยสัตว์ูมากมายแ่ทำไมมันถึงดูเงียบผิดปกติเมื่อเขาลงมา?
"มันแปลกมากหรือไอ้พวกที่เล่านั่นมันแ่งเรื่องให้ดู่ากลัวและทำให้ัเดูเจ๋งัไม่เห็นจะีสัตว์ูออกมาให้สู้เลยแม้แ่ตัวเดียว"ฟางเซียนเทียนีการมองเห็นที่ดีมากในตอนนี้แม้ในที่มืดเขาก็ยังเห็นได้ลางๆว่าีวัตถุใดรอบตัวหรือไม่หรือสัญญาณสิ่งีชีวิต
ติ้ง!
[ พบสิ่งีชีวิตค่อนข้างแ็แ่ ]
[ ำัสอบ...]
[ ูวิวัฒนาการาแมงมุมใแสง่ามนุษย์ ] [าเุ : าแมงมุมใแสง่ามนุษย์แ่่ก่อนเป็นเพียงสัตว์ธรรมดาแ่ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้วิวัฒนาการแ่ก็ไม่ได้แข็งแแ่มากั ]
[ ระดับปาทองแดงั้ที่ 6 ]
"าแมงมุมใแสง่ามนุษย์?"ฟาเซีียนเทียนตััวตั้งตรงเขาเตรียมพร้อมรับมือเพราะตอนนี้แม้เขาจะมองเห็นเพียงลางๆแ่ตอนนี้กลับีสถาะสิ่งีชีวิตปรากฏขึ้นมาราวัเกมแสดงตำแหน่งให้ฟางเซียนเทียนอย่างชัดเจน
ฟิ้ว!
"เห้ย!"ฟางเซียนเทียนที่ำัจ้องไปสถาะสิิ่งีชีวิตที่แสดงนัั้นก็พลันเห็นแสงพุ่งเข้าใส่อย่างรวดเร็วแ่ประสาทสัมผัสเขาก็ยอดเยี่ยมสามารถเบี่ยงตัวหลบออกมาได้ทัน
ฟางเซียนเทียนหลบแสงั้พ้นก็พลันมองไปยังสิ่งที่พุ่งผ่านตนไปมันคือเชือกสีขาวไม่สิใขนาดใหญ่สีขาวที่เปล่งแสงจนบัดนี้ที่ที่มืดมนต์กลับกลายเป็นสว่างขึ้นมา
"หุหุ...มนุษย์หลบการจู่โจมข้าได้ด้วยหรือนี่่"เสียงไพรเราะนุ่มนวล่าลุ่มหลงดังขึ้นส่งผลให้ฟางเซียนเทียนหันไปหาที่มาเสียงั้
"..."ฟางเซียนเทียนฉับพลันที่หันไปตามที่มาเสียงั้ก็พลันตะลึงจนพูดไม่ออกดวงตาเขาเบิกกว้าง
"ะ....าฟ้า..."ฟางเเซียนเทียนเอ่ยพร้อมสูดหายใจเข้าลึกที่ปรากฏให้เขาเห็นในตอนนี้คือ่าหญิงสาวที่งดงามมากมันีออร่าเปล่งประกายออกมาราวัาฟ้าในนิยายก็ไม่ปานเมื่อแสงกระทบ
าอยู่ใน่าที่เปลือยเปล่าไม่ได้ปิดบังไว้เลยแม้แ่น้อย...
หน้าอกอันสมบูรณ์ำัะเื่ตามแหายใจาที่เข้าออกิาเนียนุหยกั้ชวน่าดึงดูด...ยอดปทุมถันสีชมพูสวยงามตั้งชูชันราวัว่าจะท้าทายฟางเซียนเทียนให้เข้าไปดูดดื่ม!
ดวงตาคมใสสุกสกาวงอนอย่างล่อลวงบุรุษผมสีขาวยาวสลายพริ้วไหวไปมาราวัีชีวิต
"แ่าเจ้าสนใจมาเล่นโยคะัข้าหรือไม่?"ฟางเซียนเทียนแม้จะตื่นตะลึงแ่ทว่าต่อมความหื่นกามเขาก็ระเบิดออกมาชักชวนหญิงสาวเบื้องหน้าเล่นโยคะอย่างไม่อ้อมค้อม
"หืม?...โยคะคืออันใด? เจ้าาเล่นัข้าเล่นอย่างไร?"ใบหน้างามพร้อมขมวดคิ้วมนุษย์เบื้องหน้าา่าประหลาด...ชักชวนาละเล่นอะไรก็ไม่ทราบ....
จบ...โปรดติดตามตอนต่อไป...
น้องหนี...55
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??