เรื่อง ระบบโอ้แม่สาวใหญ่สาวน้อย
ตอนี่7 โคมแปิดปรับปรุง...
ร้อยวันพันปีมีอยู่สิ่งหนึ่งี่เปรียบเสมือนัี่ี่ไม่เคยหลับไหลนั่นก็คือโคมแซึ่งวันนี้น่าแปลกเป็น่ายิ่งยามค่ำคืนปกติแล้วโคมแะสว่างไสวไปด้วยแสงสีอันงดงามแต่บัดนี้มันกลับมืดมนต์ราวับ้านร้าง...
ซึ่งในโคมแปรากฏสิ่งี่แปลกประหลาดเป็น่ายิ่งคือมันเ็ไปด้วยความเงียบงันคือแม้แต่เข็มี่หล่นพื้นก็เกรงว่าะไ้ยินผู้คนในโคมแี่ยังมีสติไม่ไ้สลบไปั้เกรงว่าคงเหลือแต่บุรุษแะหญิงสาวคนหนึ่งผู้ี่ไม่ไ้บริการเรื่องกาม
ส่วนสตรีทั้งหมดนอกจากาแล้วั้ต่างเรียงรายเ็ไป่าาอันากลีบ่รักพวกาต่างเ็ไปด้วยน้ำสีาขุ่นแะใสกันไป่างกายไม่ไ้มีอาภรณ์สวมกายแม้แต่าเดียวเผยให้เห็นรูปร่างทั้งหมดโดยไม่มีส่วนใดถูกปิดบัง
หน้าอกอันอวบอั๋นวัยเจริญพันธุ์โชว์เด่นเ็ไปด้วยคราบบาง่าช่างดูน่าอายหัวปทุมถันก็ตั้งเด่น
"ฮู้! ฮ่าฮ่าข้าี่มันเี่จริงๆา่เจ้าพวกื่กระจอกๆทั้งหลาย"ไม่รู้เอาความมั่นใจมาจากไหนชายหนุ่มกล่าวออกมาโดยไม่ไว้หน้าผู้ใดแม้แต่น้อยสบัดท่อนเอ็นตนสองสามทีเมื่อไล่น้ำกามี่ติดออกอยู่จนหมดก็พลันเดินหายขึ้นไปยังห้องพิเศษชั้นยอด
"ซู้ด!...นะ...ี่มันสัตว์ร้าย..."ชายื่ต่างๆไ้นั่งดูกิจกามฟางเซียนเทียนตั้งแต่หลายชั่วโมงก่อนจนค่ำมืดพวกเขาอึ้งตะลึงจนไม่สามารถทำอันใดไ้ทำไ้เพียงแ่นั่งมอง่าว่างเปล่า
เพราะการกระทำฟางเซียนเทียนั้มันไ้ตราตรึงใจพวกเขาไว้ทุกคนว่าพวกเขามันก็แ่เศษสวะี่ไม่สามารถทัดเทียมไ้แม้แต่ขี้เ็บชายหนุ่มสัตว์ร้าย
แม้กระทั่งหลายคนก็ยังเผลอใจอยากะฝากตัวเป็นลูกศิษย์ฟางเซียนเทียนแต่เมื่อคิดถึงความไร้ยางอายไม่มีผู้ใดเทียบเคียงฟางเซียนเทียนแล้วพวกเขาก็ห้ามใจตนเองไ้เพราะไม่อยากถูกตราหน้าว่าเป็นศิษย์ไอ้ื่ไร้ยางอายไม่อายฟ้าไม่อายดินแม้แต่นิดเดียว
(เกิ๊น55+)
"แม้แต่เทพสวาทแห่งเขาเหลียนซ่งก็ไม่อาจทัดเทียมไอ้หนุ่มนี้ไ้....ซู้ด"ชายชราผู้สง่าก็กลายเป็นโง่งมเช่นกันเขาเอาฟางเซียนเทียนไปเปรียบเทียบัตัวตนี่เขารู้จักต้องทึ่งในความบ้าคลั่งฟางเซียนเทียนี่ไม่เกินจริงเยแม้แต่น้อยี่เขาเคยพูดจาว่าแม้แต่เทพเจ้าก็ไม่อาจทัดเทียมเขาไ้
ชายชรายกให้ฟางเซียนเทียนเป็นอันดับหนึ่งในเรื่องกิจกามแล้วนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปแะยังขอมอบเกียรติยศอันดับหนึ่งอีก่าคือความไร้ยางอายไปอีกหนึ่งรางวัล...(สงสัยคงะมีถ้วยปะับ้านเยอะก็วันนี้แหละฟางเซียนเทียนเอ๋ย55+)
...
หลังจากี่มาถึงห้องเสร็จสิ้นแล้วฟางเซียนเทียนก็สวมใส่เสื้อผ้าให้เสร็จสิ้นเพราะตอนนี้เขารู้สึกเดือดพล่านราวัคนดูดยาเสพติดัพลังอันเอ่อล้นในกายแะอยากะต่อสู้ต่อยตีเป็น่ายิ่งแม้ะออกแรงไปัการร่วมรักัหญิงสาวหลายสิบคนหรืออาจะถึงร้อยคนแล้วก็เป็นไปไ้
ติ้ง
[ ท่านเเวลั ]
[ ะัลมปราณเิขั้นี่1/10 [คะแนนลมปราณ : 15000/20000 ]
"ี่ข้าเกือบะเข้าสู่ะัเิปราณเิขั้นี่สองเยหรือเี่ย?"ฟางเซียนเทียนตะลึงัความสามารถระบบจากความทรงจำเก่าฟางเซียนเทียนเขารู้ว่าการเื่อนะั่าบ้าคลั่งขนาดนี้ในวันเดียวเป็นไปไม่ไ้่าแน่
แต่มีระบบมันทำให้ทึ่งจริงๆแม้ะมีการเตรียมใจไว้แล้วว่ามันะเป็น่านี้
...
หลังจากี่สวมอาภรณ์เสร็จสิ้นฟางเซียนเทียนก็เดินออกไปจากโคมแ่ารวดเร็วแะไม่คิดะกลับไปบ้านตนเยแม้แต่น้อยเพราะในเมืองตอนกลางคืนยามนี้มันเ็ไปด้วยแสงสีแบบยุคโบราณซึ่งมันเป็นสิ่งี่ฟางเซียนเทียนตื่นเต้นเป็น่ามากี่ะไ้เี่ยวชม
ตั้งแต่ี่ฟางเซียนเทียนเดินออกไปจากโคมแหน้าก็ปรากฏป้ายไม้ออกมาตั้งโดยหญิงสาวต้อนรับซึ่งในป้ายไม้เขียนไว้ว่าขออภัยทุกท่านโคมแปิดปรับปรุง...
ซึ่งมันทำให้คนี่ค้าขายอยู่รอบๆโคมแต่างมองด้วยสีหน้าแปลกๆแะทึ่งๆเพราะร้อยวันพันปีไม่เคยคิดว่าโคมแะปิดซึ่งมันไม่เคยปิดมาเยสักครั้งตั้งแต่พวกเขาเกิดแะเคยมีบางคนกระทั่งเ่นมุกว่า
"ถ้าโคมแปิดเมื่อไหร่ข้าถึงะคืนเิเจ้า"
"ถ้าโคมแปิดเมื่อไหร่ข้าถึงะรับรักเจ้า"
"ถ้าโคมแปิดเมื่อไหร่ข้าะกินขี้เย"
"ถ้าโคมแบราบราบรา!"ต่างๆี่คนเอาโคมแมาเป็นตัวชี้วัดโดยไม่มีวันเป็นจริงไ้แต่วันนี้มันกลับปิดทำให้ผู้ใดก็ตามี่เคยให้คำสาบานหรือเ่นมุขไว้ต้องกลืนคำพูดตัวเอง่าอับอายโดยเงียบผิดปกติแะไ้รู้แจ้งว่าทุก่ามันไม่เี่ยงแท้จริงๆ...(555...ไอ้ชายมึงพลาดแล้ว)
ฟางเซียนเทียนั้ไ้เดินมาสักครู่หนึ่งก็พบับางสิ่งบาง่าี่ทำให้เขาสนใจมันเขียนว่าร้านค้าทาสซึ่งป้ายไม้นี้ถูกทำขึ้นโดยคริสตั้นพิเศษี่เรืองแสงไ้
"อืม...หึหึ"ฟางเซียนเทียนจ้องมองป้ายสักครู่หนึ่งพร้อมัเอามือขึ้นมาจับคางครุ่นคิดก่อนี่ะแสยะยิ้มออกมาราวัปีศาจร้ายซึ่งผ่ายใบหน้าอันอบอุ่น
"ไ้เวลาทำบุญแล้วสิ"ฟางเซียนเทียนเอ่ยด้วยใบหน้ายิ้ม่ามีความุแะราวัในหัวกำลังคิดเรื่องบาง่าี่าทำให้หน้าตาเขาดูน่ากลัวแปลกๆ
ผู้กล้าผู้แข็งแกร่งหรืออัศวินฮีโร่แม้เทพเจ้าไม่เคยเหลียวแลาทาสแต่ทว่าไอ้ื่่าฟางเซียนเทียนสิน่ายกย่องเพราะว่าเขาะช่วยพวกาทุกคนเอง!
ี่แหละความื่มันยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้เหตุใดเหล่าผู้คนจึงรังเกียจ?
ตามความคิดสมมุติมนุษย์ี่ปรุงแต่งกันไปเองว่า่าั้ดี่านี้ดี่าั้ไม่ดีแต่ไม่เคยรู้สักนิดว่าี่ตนคิดมันเป็นสิ่งี่สมมุติสร้างขึ้นมาเท่าั้แม้แต่คนต่างี่กันก็ยังใช้คนละภาษาแล้วเหตุใดยังคิดว่ามันมีตัวตนอันใดี่สรรค์สร้างเรามา?
ดูเถิดี่แหล่ะสมมุติ! อย่าไ้อายไป อย่าไ้ิาไป อย่าไ้กลัวไป ่าไ้โกรธไป อย่าไ้เีใ อย่าไ้เครียดไป อย่าไุ้ไป อย่าไ้ทุกข์ไป อย่าอย่า!.
โกรธไป เ้าไป เีใไป เครียดไป อายไป กลัวไป ุไป ทุกข์ไป ิาไป โง่ไป าไป!
เพราะคำพูดมันแ่สิ่งี่คิดสมมุติสร้างขึ้นมาเท่าั้รู้ความคิด! มันแ่ความคิด! ..... เช่นั้แล้วเราะเ่นไปัมันไ้ทุกความคิด!
ฟางเซียนเทียนไ้รู้ขึ้นมาในตอนนี้
จบ...โปรดติดตามตอนต่อไป...
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??