คุณประธานครับอย่าจีบหมอได้มั้ย (จบแล้ว)

ชีวิตของผมหลังจากที่เรียนจบหมอมาก็กลายเป็นคนบ้างาน ไม่สิ… ไม่ใช่บ้างานหรอกครับ แต่มันเป็นหน้าที่ที่ต้องทำต่างหาก เพราะหมอที่ทำงานในโรงพยาบาลรัฐน่าจะรู้ดีว่า ถ้าได้ทำงานที่นี่แล้วแทบจะไม่มีเวลาว่างขยับตัวไปทำอย่างอื่นเลย เพราะไม่ว่าจะหันไปทางไหนก็จะได้ยินแต่เสียง

“ หมอคะ มีคนไข้แอดมิทค่ะ ”

“ หมอคะ คุณลุงตกจากต้นไม้มาค่ะ ”

“ หมอคะ ชีพจรคนไข้เต้นอ่อนมากเลยค่ะ ”

และอีกมากมาย บลาๆๆ ผมถึงบอกไงครับ แค่เวลารักษาคนไข้ผมยังแทบไม่มีเวลาดูแลเลย แล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปมีความรักกับเขาครับ

“ เป็นหมออยู่ที่นี่หรอ เย็นนี้ว่างไหม ไปกินข้าวกัน ”

“ เรียบร้อยแล้วนะครับ อย่าลืมกินยาตามที่หมอบอกนะครับ ยังไงก็ขอบคุณที่ช่วยผมไว้นะครับ วันนี้กลับบ้านได้แล้วครับพอดีหมอมีตรวจคนไข้ต่อ ขอตัวนะครับ ”

“ หลบได้หลบไปนะครับคุณหมอ น่าเสียดายที่ผมเองก็มีประชุม ถ้าไม่อย่างนั้นอย่าหวังว่าหมอจะหนีผมได้แบบนี้เลย ”

เฮ้อ… แล้วนี่มันเป็นเวรเป็นกรรมอะไรของผมกันนะ ที่ดันต้องมาเจอคนบ้าและโรคจิตแบบนี้อีก อุตส่าห์คิดว่าจะไม่เจอกันอีกแล้วเชียว แต่ดันต้องมาเจอเพราะไอ้ความที่ตัวเองดันพักผ่อนน้อย แล้วสมองดันเบลอจะข้ามถนนไปซื้อกาแฟฝั่งตรงข้ามหน้าโรงพยาบาล ข้ามถนนไม่ทันได้ดูซ้ายดูขวาจนเกือบจะถูกรถยนต์คาบไปกินซะแล้ว โชคดีที่มีคนเข้ามาดึงตัวผมไว้ไม่ให้ข้ามได้ทัน แต่ที่แย่ไปกว่านั้นคนที่มาช่วยผมดันล้มไปโดนเศษแก้วริมทางที่มีคนมักง่ายทิ้งชอบโยนทิ้งไว้บนถนน จนเขาคนนั้นถูกบาดตอนที่ล้มลงเพื่อช่วยรับตัวผมจนเลือดไหลเป็นทางยาวออกมาที่แขน ผมจึงรีบเอ่ยขอบคุณเขาและก็เอ่ยขอโทษที่เป็นต้นเหตุให้เขาต้องเจ็บตัว แต่ไหนเลยพอได้มองหน้าเขาชัดๆผมต้องตกใจขึ้นมา เพราะดันเป็นคนที่ผมไม่คิดว่าจะได้เจอเขาอีก และที่ซวยซ้ำไปกว่านั้นคือเขาเองก็ดันจำผมได้อีก ทีนี่แหละชีวิตของผมเองก็ไม่สงบสุขอีกเลย เฮ้อ… รู้อย่างนี้น่าจะปล่อยให้ผมโดนรถชนไปเลยตั้งแต่ตอนนั้นนะ จะมาช่วยผมไว้ทำไมเนี่ย!

แนะนำตัวละคร

ซัมเมอร์ หรือหมอซัมที่คนอื่นๆเรียกกัน นายแพทย์ณรงค์กร ขจรพิทักษ์ ที่ทั้งเหล่าคุณหมอพยาบาลและคนไข้ไม่ว่าทั้งชายทั้งหญิง ก็อยากจะมารักษาและทำความรู้จักกับคุณหมอซัมกันทั้งนั้น ด้วยหน้าตาหล่อน่ารักแบบพิมพ์นิยมโอ๊ปป้าเกาหลี รูปร่างสูงโปร่งหุ่นดี ส่วนสูง 180 เซนติเมตร อีกทั้งน้ำเสียงพูดจาก็ไพเราะและมีมารยาท จึงไม่แปลกที่จะมีคนอยากจะเข้ามาทำความรู้จัก แต่ทว่าเขาดันไม่สนใจใครสักคนที่เข้ามานี่สิ จึงครองโสดให้เหล่าหนุ่มๆและสาวๆพากันมีความหวังที่จะได้เป็นคนที่หมอซัมหันมามองและสนใจพวกตน ซึ่งพวกเขาเหล่านั้นที่กำลังอยากจะทำความรู้จักและสนิทสนมกับคุณหมอซัมหารู้ไม่ว่า คุณหมอหนุ่มอย่างหมอซัมได้เกิดทำเรื่องผิดพลาดเอาไว้กับใครคนนึงเข้าให้ในตอนที่ตัวเองเมามาก และเผลอไปมีอะไรกับเขาคนนั้น ทำให้ในตอนนี้คุณหมอซัมที่พยายามลืมเรื่องราวและไม่สนใจเรื่องที่เกิดขึ้นกับชายคนนั้น แต่ดันกลับต้องมาเจอกันอีกครั้งจึงรู้สึกปวดหัว และรับรู้ได้ถึงความวุ่นวายในอนาคตที่จะเกิดขึ้นจากเขาคนนั้นแน่ๆ แต่ทำไงได้งานนี้คุณหมอหนุ่มเองจะทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะได้อยู่ให้ห่างผู้ชายคนนี้เอาไว้ ไม่อย่างนั้นคุณหมอซัมนั่นแหละที่จะต้องเป็นฝ่ายใจอ่อนและยอมให้ผู้ชายคนนี้เข้ามาในชีวิตของเขาแน่ๆ

แสงเหนือ หรือท่านประธานเหนือนที อัศวะบริรักษ์ ทายาทบริษัทผู้ผลิตและส่งออกผลไม้และไวน์ เขาเป็นคนท่ี่เรียกได้ว่า หล่อ เก่ง มีเสน่ห์ต่อทุกเพศจริงๆ ไม่ว่าจะหน้าตาที่หล่อคมแบบไทยแท้ รูปร่างที่สูงถึง 190 เซนติเมตร หุ่นดีกล้ามเนื้อเป็นมัดๆเพราะเข้าฟิตเนสอยู่บ่อยๆ ชาติตระกูลผู้ดีฐานะร่ำรวยและจบการศึกษาจากเมืองนอกมาหมาดๆ และยังเข้ามาเป็นประธานบริษัทบริหารแทนพ่อของตัวเองที่ได้วางมือส่งต่อให้ผู้เป็นลูกชายคนโตอย่างเขาบริหารต่อ ด้วยอายุยังน้อยแต่มีความสามารถที่บริหารบริษัททำให้มีกำไรตั้งแต่ไตรมาสแรกที่เขาได้เข้ามาบริหาร ทำให้ทุกคนในบอร์ดบริหารยอมรับในฝีมือและให้ความเคารพเขาคนนี้ แต่ทว่าเขาดันเป็นผู้ชายเพลย์บอย มีเวลาก็มักจะไปเที่ยวหาความสุขในยามค่ำคืนอยู่เป็นประจำ และที่สำคัญเขาเป็นคนที่ไม่สนใจเรื่องเพศสักนิด แค่ถูกใจก็ไปต่อ เพราะสังคมที่เมืองนอกไม่ได้มาสนใจเรื่องเพศอยู่แล้ว จึงทำให้เขาผ่านผู้หญิงและผู้ชายมานับไม่ถ้้วน แต่ก็ไม่มีใครที่ได้ครองหัวใจของเขาเลยสักคน จนได้มาเจอผู้ชายคนนึงที่กำลังเมามากที่ผับแห่งหนึ่งที่เขาไปเที่ยว ซึ่งตัวเขาเองถูกใจรูปร่างหน้าตาของผู้ชายคนนั้นเป็นอย่างมาก และหลังจากที่เขาได้มีอะไรกับผู้ชายคนนั้นมันทำให้เขาเอาแต่เฝ้าคิดถึงและอยากจะสัมผัสผู้ชายคนนั้นอีกหลายๆครั้ง แต่ผู้ชายคนนั้นดันพยายามหนีเขาอยู่ตลอดนี่สิ… แต่อย่าหวังว่าคนอย่างแสงเหนือจะยอมปล่อยไปง่ายๆ งานนี้ต่อให้ต้องเห่าเป็นเป็นไอ้โบ้ แสงเหนือก็ไม่กลัวอยู่แล้ว

ฝากกดติดตาม กดไลค์ และคอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะครับ เนื้อหาบางตอนอาจจะไม่เหมาะสมกับผู้ที่อายุไม่ถึง 18 ปี