เรื่อง ลวงสวรรค์สู่วิถียุทธคลั่ง [จบ]
ม่อู่ นางี่ปรายตาไปมอง ิเี่อี้เิต่อสู้ปะะกับ ัิแห่งาา กุ่ยี่ นางกล่าวูพึมพำาน้อยๆ “เกรงว่าดินแดนัิ จะเกิดความยุ่ง วุ่นวายอีกครั้งแล้วซินะ”
ทว่าเมื่อนางคิดจะสืบฝีเท้าจากไป ัิเต่าชรา เขาก็กล่าวูาด้วยความเดือดดาล ยังคงจดจำยามอดีต ี่ัิเก้าภพ ชายแก่กักขังตัวเขาได้ดี อายโทสะภายในใจัิเต่าชรา จึงระเบิดคุกรุ่น ขึ้นมาทันที “เจ้าสังสารวัฏกลับมาแล้วเช่นนั้นหรือ ัิเก้าภพ ฮ่าๆ ร่างสตรีนางนั้น เกรงว่ามันจะไม่เข้ากับเจ้าเท่าใดนัก”
ม่อู่ นางเม้มริมฝีปากขึ้นมาน้อยๆ ก่อนจะกล่าวเสียง ชิ!! ดังเล็ดลอดไรฟันา “ัิเก้าภพแบ่งความทรงจำ ไปหลายครั้งหลายคลา จวนความทรงจำดั้งเดิมของเขา แทบไม่หลงเหลือเรื่อง ของเจ้าอีกต่อไปแล้ว เจ้ายังคิดจะแก้แค้น เขาอีกเช่นนั้นหรือัิเต่าชรา”
ชายแก่ี่ได้ยินเขาถึงกับบีบรัดฝ่ามือ จนเกิดเสียงนิ้วมือ แตกหักดังาลั่น แกร็ก!! ปัง!! ส่งโลหิตไหลซึมา ด้วยความเดือดดาลบ้าคลั่ง บ่งบอกได้ถึงความแค้นเคือง ี่ัิเต่าชรา มีต่อัิเก้าภพไม่น้อย
แม้แต่หมู่ชนพวกเขายังไม่อยากเชื่อว่า การสังสารวัฏ มาเกิดใหม่ของัิเก้าภพ จะเป็นร่างของหญิงสาว คนทวีปมืดเสียอย่างนั้น ัิผู้ยิ่งใหญ่คนอื่นๆ พวกเขายังมีสีหน้าไม่ค่อยสู้ดีนัก ครั้นเห็นแต้มสีดำ กลางหน้าผากของม่อู่ เปล่งแสงความมืด น่าคร้ามเกรงาเล็กน้อย
ัิเต่าชรา ี่ผ่อนโทสะลงได้ เขากล่าวูขึ้นมาทันที พร้อมดวงตาี่กลอกกลิ้งไปมาด้วยความไม่จำยอม “เจ้าคงไม่ลืมหรอกกระมัง ัิเก้าภพ ว่าข้ามาจาก ทะเลมืด หยงหย่วน ี่เจ้าูจริงหรือ อี้เิจะเข้าไปเหยียบย่ำ ยังเขตไร้ผู้คน สถานี่นั้นตั้งแต่ข้าเกิด จำความได้ ข้าก็เห็นต้นไม้สีดำ แพร่กระจายออกไปทั่วอาณา ปลดปล่อยความมืดปกคลุมไปทั่วทะเล เผ่าพันธุ์สัตว์อสูรบรรพกาล มากมายล้วนต้องสูญสิ้น ดิ้นรนไม่ให้เผ่าพันธุ์ของตนเองต้องสูญพันธุ์ แม้แต่ข้าี่เป็นัิแล้ว ยังไม่กล้าคิดเข้าไปเหยียบย่ำ หาความจริงภายในทะเลมืด ชั่วนิจนิรันดร์ มีอะไรอยู่กันแน่”
ม่อู่ นางไม่กล่าวตอบอะไรา สายตาจับจ้องไปี่เสียงต่อสู้ ดังสะเทือนก้องฟ้าของอี้เิ ก่อนนางจะคี่ยิ้มากว้าง พยักหน้ามาให้ัิเต่าชรา ด้วยสีหน้าแววตาี่หนักแน่น แล้วสืบฝีเท้าของนางจากไป
การกระทำของ ม่อู่ ทำให้ชายแก่ห่างคิ้วเขาพลัน สั่นกระตุกขึ้นมาถี่ยิบ ครั้นนึกถึงด้านในส่วนลึก ของทะเลมืด หยงหย่วน มันก็ทำให้ชายแก่ขนลุกซู่ ชูชันขึ้นมาด้วยความหวาดกลัว
สีหน้าัิผู้ยิ่งใหญ่คนอื่นๆ พวกเขาต่างก็สีหน้าไม่ค่อยสู้ดีนัก เมื่อรับรู้ว่าี่นั่น มีัิแห่งต้นกำเนิดอยู่ ไม่รู้พวกชายแก่เหล่านั้น พวกเขาคิดจะทำอะไรกันแน่ แถมหนึ่งในนั้น ยังมีจอมยุทธ์ผู้หนึ่ง ี่พวกเขาไม่อาจรู้ใบหน้า พลังี่แท้จริงของเขาได้ จากอายหมอกความโกลาหลหนาแน่น ปกคลุมไปทั่วกายา จนไม่อาจคาดเดาสิ่งใดได้
ทางด้านอี้เิี่เกิดการต่อสู้ปะะกันอย่างหนักหน่วง กับัิแห่งาา กุ่ยี่ ชนิดี่ไม่เก็บออมปราณพลังเข้าใส่กัน ส่งให้มิติท้องฟ้าแตกร้าวออกไปเป็นทางยาว ปราณพลังขั้นัิผู้ยิ่งใหญ่ ี่แผ่ซ่านปลดปล่อยา ต่างก็ทำให้สัตว์อสูร หมู่ชนรอบิเของการต่อสู้ ร่างระเบิดกลายเป็นหมอกเลือด เมื่ออายหมอบาาหนา แพร่สะพัดสาดกระจายออกไปทั่วอาณา
ก่อนัิแห่งาา กุ่ยี่ มือี่ถือดาบใหญ่สีดำสนิท จะเห็นสายตาอี้เิ แฝงไว้ด้วยความกังวล ลังเลใจ ภายในกรอบสายตาของเขาา “หึ! หึ! หากเจ้าไม่อยากให้ผู้คนไม่รู้เรื่องเหล่านี้ ต้องตายตก เหตุใดเจ้าไม่ยอมให้ข้า สังหารเจ้าเสียเล่า เจ้าเด็กน้อย เจ้ายังอ่อนแอเกินไป” พร้อมดาบสีดำี่ตัดสะบั้นอากาศ จนแตกเป็นเศษเล็กเศษน้อย ไปด้วยความเร็วปานสายฟ้าฟาด ส่งคลื่นทมิฬฉาบผืนฟ้า เข้ากลืนกินอี้เิ ในเสี้ยวพริบตา
เสียง ปัง!! แดง!! ี่ดังาก้องฟ้า พร้อมเต๋าแห่งาา แพร่กระจัดกระจายาอย่างรวดเร็ว เมื่อเสียง เคร้ง!! ตู้ม!! หอกเลือดอี้เิสะบั้น ตีคลื่นทมิฬขึ้นไประเบิดบนห้วงอวกาศ ส่งให้เกิดเศษดวงดาวแตกดับ กระจัดกระจายออกไปทั่ว ห้วงจักรวาล มองเห็นเศษอุกกาบาต ตกลงมาเป็น-่าฝนเพลิง
จนอี้เิต้องแค่นเสียงชิ!!ดังเล็ดลอดไรฟันา เมื่อหอกเลือดี่เขาถือ จู่ๆ ก็เกิดการสั่นไหวอย่างรุนแรง จวนฝ่ามืออี้เิ จะถือมันไว้ไม่อยู่อีกต่อไป จากคลื่นบ้าคลั่งรุนแรง แฝงไว้ด้วย ญาณวิเศษต่างๆ สำแดงพลังพวกเขา จนไปสู่จุดสูงสุด เพียงคลื่นปราณพลังี่บ้าคลั่ง พวกเขาปลดปล่อยา ก็สามารถกวาดล้าง เมืองเบื้องหน้าให้หายไปในเสี้ยวพริบตา
“ฮ่าๆ เหมือนว่าข้าจะกุม ความได้เปรียบไว้นะ เจ้าหนุ่มน้อย ดูสิเจ้าจะปกป้อง ประชาชนเหล่านั้นได้อย่างไร” ก่อนฝ่ามือี่ราวกับซากศพ ัิแห่งาา จะสูบดึงดวงวิญญาณโดยรอบ ี่เขาฆ่าสังหารมาได้ มาลอยอยู่ในฝ่ามือ มีลักษณะคล้ายผลท้อเซียนต้องห้าม เมื่อกัดกินเข้าไป ปราณพลังของัิแห่งาา กุ่ยี่ ก็ฟื้นคืนกลับมาได้อย่างรวดเร็ว
อี้เิแค่นเสียง “บัดซบเอ๊ย!!” ขึ้นมาทันที หากเขายังต่อสู้ ยืดเยื้อ กินเวลาออกไปเช่นนี้ ได้กลายเป็นตัวเขาี่พลาดท่าให้ ัิแห่งาา กุ่ยี่ ี่คี่ยิ้มเย็นเหยียบ มาให้ตัวเขาด้วยความชั่วร้ายก่อนแน่
เมื่อรับรู้ปราณพลัง ัิแห่งาา กุ่ยี่ มีไม่สิ้นสุด หากรอบิเ เต็มไปด้วยประชาชนผู้บริสุทธิ์เช่นนี้ อายหมอกาา ขมุกขมัวี่แพร่กระจัดกระจายทั่วร่าง ัิแห่งาา กุ่ยี่ ยิ่งซัดสาดโหมทวีาทั่ว เมื่อกระดูกเซียนโบราณ ิเฝ่ามือเปล่งแสง ระเบิดพลังา
ก่อนเมฆี่ขมุกขมัวบนท้องฟ้า จะส่งฝ่ามือโครงกระดูก าพร้อมกับดาบสีดำขนาดใหญ่หลายพันจั้ง พุ่งปราดเข้าบดขยี้ร่างอี้เิ พร้อมเสียงแหบพร่าี่คำราม ฆ่า!! าดังก้องฟ้า
ด้านอี้เิี่เห็นดาบขนาดใหญ่ปิดแผ่นฟ้า ถูกฝ่ามือกระดูกเซียนฟาดฟันลงมา พร้อมปราณพลังทำลายล้างี่บ้าคลั่ง ก่อร่างเต๋า ธรรมขึ้นมาบดขยี้ รอบอาณาจนแหลกเป็นผุยผง ตึง!! ตึง!! ดังก้องาไม่ขาด มาพร้อมความเฉียบคม แรงกดดันี่กราดเกรี้ยว
ผู้คนภายในเมืองหลวง ไม่ห่างจากสถานี่ต่อสู้มากนัก ถูกอี้เิยืนขวางหน้าไว้ ต่างก็แตกตื่นเกิดความชุลมุน วุ่นวาย รีบพากันอพยพถอยหนี กันออกไปอย่างบ้าคลั่ง จ้าละหวั่น เมื่อรับรู้ถึงาาขึ้นมาอย่างหนักหน่วง พร้อมเสียงกรีดร้อง น่าเวทนาดังาก้อง ทั่วเมืองหลวง
ตึง!! ตึง!! ดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
อี้เิไม่อาจหลบเี่ยงได้ เขาแค่นเสียงขึ้นมาทันที “เจ้า ไอ้ ัิแห่งาา กุ่ยี่ บัดซบ นั้นมันคนดินแดนัิ พวกพ้องของเจ้าเชียวนะ เจ้าถึงกับคิดลบล้างพวกเขา ไปพร้อมข้าเชียวหรือ” ก่อนลำแสงกลางหน้าผากอี้เิ จะฉายแสงโลหิตคนตระกูล อี้ ออกไปโชติช่วงชัชวาลพุ่งสูง ขึ้นสู่เก้าสวรรค์ชั้นฟ้า เมฆดำขมุกขมัวแตกซ่านกระจัดกระจายออกไปทั่ว มองเห็นเสาสีแดงฉานสว่างพร่างพราว ตระหง่านพุ่งขึ้นสูง ราวกับเสาแสงค้ำฟ้า กลางหน้าผากอี้เิปรากฏ รอยสลักเลือดอย่างชัดเจน
ส่งให้ปราณพลังอี้เิ ล้นทะลักทลายาอย่างบ้าคลั่ง แม้แต่โลหิตภายในกาย ยังเดือดพล่าน ราวกับมังกรร้าย ี่ตื่นจากการจำศีล พร้อมเผยคมเขี้ยวของมันา
ก่อนฝ่ามืออี้เิี่บีบรัดจนแน่น จะขับเคลื่อนวงแหวนวัฏจักร ขึ้นมาิเฝ่ามือเป็นชั้นๆ ส่งหมัดอัดกระแทก ดาบใหญ่ี่พุ่งปราดเข้ามาอย่างรุนแรง
จนเกิดเสียง ตู้ม!! ตึง!! ตึง!! ตึง!! ดังาสนั่นก้องฟ้าไม่ขาดสาย มิติท้องฟ้าแตกกระจายออกไปทั่ว ราวกับถูกศรพุ่งปราดมาเป็นเส้นตรง เปี่ยมไปด้วยพลังทำลายล้าง เข้าหาอี้เิ พร้อมเต๋า ธรรมี่แตกออกเป็นเศษเล็ก เศษน้อย
ส่งให้ร่างอี้เิี่เจอแรงกระแทกอย่างรุนแรง ร่างถอยร่นออกไปอย่างต่อเนื่อง รองเท้าี่สวมใส่ ขาดกระจุย ส่งกลิ่นไหม้จากฝ่าเท้าขึ้นมาน้อยๆ ออกไปเป็นทางยาว ฝ่ามือเกิดรอยปริแตก อาภรณ์ขาดลุ่ยมองเห็นวัฏจักรก่อร่างเป็นฟันเฟือง เกิดการแตกร้าวออกไปทั่ว
เมืองหลวงขนาดใหญ่ เกือบถูกผ่าออกเป็นสองส่วน จนอี้เิต้องร้อง อ๊ากกก!! าด้วยความเจ็บปวด เมื่อถูกเต๋าแห่งาา แทรกซึมเข้ามาในร่าง พร้อมอี้เิ ไอ แค่ก!! แค่ก!! กระอักเลือดาคำใหญ่ ร่างงอ เซถอยหลังจวนจะยันร่างบนห้วงท้องฟ้า ไว้ไม่อยู่อีกต่อไป
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??