หนี้แค้นบำเรอรักซาตาน_End

“ป้านวลศรีบอกว่าคุณไม่ให้ฉันไปดูแลดลแล้ว แล้วคุณจะให้ฉันทำอะไรอย่างงั้นหรือคะ??”

“ก็ไม่ต้องทำอะไร จนกว่า!!!!......”

คณพศพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบก็จริง แต่คนตัวเล็กจับสังเกตได้ ว่าน้ำเสียงของเขานั้นดูนุ่มนวล ไม่แข็งกระด้างเหมือนแต่ก่อนมาก จนเธอรู้สึกแปลกใจ และงงไปกับอาการที่เปลี่ยนไปของเขาอย่างนี้ ทั้งยังให้รู้สึกสงสัยอยู่ในที

“จนกว่าอะไรหรือคะ!!??....”

ดมิสาขมวดคิ้วถามอย่างสงสัยใครรู้ ไปกับคำพูดที่คนตัวโตพูดค้างๆ คาๆ ไม่จบประโยค

“จนกว่าจะได้รู้ความจริงบางอย่างน่ะสิ”

ขอขอบคุณท่านผู้อ่าน ที่สนับสนุนผลงานและคอยให้กำลังใจกันเสมอมา และหวังว่าจะสนับสนุนและเป็นกำลังใจให้อย่างนี้ตลอดไป เพื่อจะได้ผลิตผลงานออกมาให้ได้อ่านกันไปเรื่อยๆ