เล่ห์พิศวาศ

     แรม1ค่ำ เดือน 3 พุทธศักราช ๑๙๖๕        

          ในเพลานี้ไม่มีผู้ใดฝีมือดาบเก่งกาจเท่าขุนหมื่นอินทร์ผู้ที่คนเลื่องลือในความคมคายของในวัยฉกรรจ์หนุ่มล้วนเป็นที่หมายปองของหญิงสาวทั้งตำบลและพระนคร คราวว่าราชการนั้นการขึ้นเรือนผู้ใหญ่เพื่อกราบขอความเมตตตานั้น เป็นเหตุให้พบกับหญิงสาว ผู้เป็นบุตรสาวเพียงนางเดียวของท่านขุนศักดิ์ ความพึงใจต่อกันการนั้นเป็นการเทียวไปมาหาสู่ทางบิดา การพบเจอเป็นที่ยอมรับของผู้ใหญ่ที่เห็นว่าทั้งสองเหมาะสมต่อกัน

               แต่เรื่องไม่ได้ราบรื่นไปได้ด้วยดี มีหญิงสาวมากมายล้วนพึงใจหมายปองต่อผู้ที่เป็นว่าที่คู่หมั้นหมายในอนาคตของบุตรีแสนรักของท่านขุนศักดิ์ ทิพวรรณบุตรสาวนางเดียวของเรือนขุนศักดิ์ที่มากมายไปด้วยข้าทาสรับใช้ด้วยความที่เป็นบุตรสาวเพียงผู้เดียว ทำให้ผู้เป็นบิดาตามใจทิพวรรณในการเลือกคู่ครองของลูกสาวของตน

               ค่ำนี้จะเป็นคืนรื่นเริงผู้คนมากมายจะเต็มพระนครเพื่อเฉลิมฉลอง มีการละเล่นมากมาย ทิพวรรณสั่งคนสนิทให้ไปนัดหมายเพื่อนสาวเพื่อไปเดินเที่ยวงานเฉลิมฉลอง ย่ำค่ำทิพวรรณพร้อมคนสนิทชื่อเรไรนั่งเรือล่องไปเที่ยวงานในพระนคร

สั่งกำชับเป็นหนักหนากับเพื่อนสาวว่าจะต้องเดินเที่ยวให้หนำ่ใจให้เร่งมาอย่าให้เธอรอนาน เสียงทิพวรรณสั่งเร่งฝีพายเรือในสายน้ำคลองใหญ่ที่นิ่งสงัด เสียงฉิ่งฉาบกรับโหม่งดังอยู่ไม่ไกลทำให้ทิพวรรณร้อนใจอยากให้ถึงที่หมายโดยเร็ว "เจ้าค่ะ เจ้าค่ะ'' เรไรรีบจ้ำฝีพายหน้าตาตื่นหมายให้ถึงที่ตามที่นายหญิงสั่ง

               กาบเรือเข้าเทียบท่าอย่างอ้อยอิ่งน้ำกระเพื่อมเป็นจังหวะเมื่อทิพวรรณก้าวขึ้นที่ท่าเรือเสียงงานรื่นเริงทำให้หัวใจของทิพวรรณเต้นเร็วมือเย็นเชียบกุมไว้แน่น ชะเง้อมองหา''ภารดี''เพื่อนสาวบุตรตรีท่านเจ้าพระยา

''นายหญิงมานู้นแล้วเจ้าค่ะ มาแล้วเจ้าค่ะ'' เรไร กล่าวกับนายที่ร้อนใจของตน ทิพวรรณพยักหน้ารับคำ

              ''ยิ้มหวานจริงเชียว แม่ทิพ รอข้านานหรือไม่'' ภารดีกับชุดสีแดงตัดกับสไบเหลื่อมเข้ากันเครื่ององค์ประดับที่ดูพิเศษไปกว่าที่เคย ''วันนี้เจ้าดูงามแปลกตานัก '' ทิพวรรณกล่าวทักเพื่อนสาว พร้อมกับรู้สึกแปลกใจในทีกับท่าทางของเพื่อนที่ดูว่าวันนี้ดูมีอะไรบางอย่าง,,,,,

ติดตามตอนต่อไป....ฝากให้กำลังด้วยค่ะ