นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้คุยกับตัวเองอย่างเปิดใจ

นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้คุยกับตัวเองอย่างเปิดใจ

หนังสือที่จะทำหน้าที่เสมือนเพื่อนผู้รับฟังและไม่ตัดสินเรา

.

เพราะความเจ็บปวดมีหลายรูปแบบ การปลอบโยนจึงควรหลากหลายเช่นกัน

บางทีเราต้องปลอบตัวเอง ขณะที่บางครั้งก็อาจต้องการคำปลอบโยนจากผู้อื่น

คงดีหากมีใครสักคนไว้ระบายสิ่งที่อยู่ในใจลึกๆเมื่อทุกข์

เพราะถึงแม้อีกฝ่ายไม่อาจเข้าใจถ่องแท้ แต่เพียงแค่ได้ระบายออกมา

ก็เท่ากับปลอบประโลมใจแล้วมิใช่หรือ

.

เพราะสุดท้าย คำว่าปลอบโยนใจก็คือการแบ่งเบาจิตใจต่อกันและกัน

.

คุณที่กำลังเปิดอ่านหน้านี้อยู่นั่นแหละ หวังว่าจะมีบางประโยคที่เรารู้สึกเหมือนกัน