รัตติกาลซ่อนกล

‘ฟู่หลันหยา’ บุตรีราชเลขาธิการผู้เคยยิ่งใหญ่ในราชสำนัก

แม้อยู่ไกลถึงอวิ๋นหนานก็ไม่อาจพ้นเคราะห์ที่บิดาถูกใส่ความได้

ต้องกลายเป็น ‘บุตรีขุนนางต้องโทษ’ ออกเดินทางสู่เมืองหลวง

หากนางไม่อาจแก้ต่างให้บิดาได้ ก็จะมีกองสังคีตพร้อมสถานะ ‘ทาส’ รออยู่ที่ปลายทาง

‘ผิงอวี้’ ผู้บัญชาการหน่วยองครักษ์เสื้อแพรเป็นผู้คุมตัวนางกลับ

เดิมทีฟู่หลันหยาคิดว่าเขาจะเอาเรื่องบาดหมางในอดีตที่บิดานางเคยเล่นงานครอบครัวเขามาลงกับนาง

ทว่านอกจากอารมณ์เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เห็นนางอยู่ใกล้บุรุษอื่นก็เอาแต่ทำหน้าตาบึ้งตึงเหมือนอยากจะกินหัวใครแล้ว

สำหรับเรื่องอื่นๆ เขาล้วนปฏิบัติต่อนางเป็นอย่างดี

ยิ่งระหว่างทางพบเจอสำนักพรรคในยุทธภพลอบโจมตีนางไม่หยุดหย่อน

เขายังถึงกับปีนหน้าต่างเข้าห้องนอนมาเฝ้าคุ้มกันนางทุกค่ำคืน

คนที่แยก ‘ความรู้สึกส่วนตัว’ กับ ‘หน้าที่’ ได้ดีเพียงนี้ ช่างหาได้ยากนัก!